در مراسم آیین نواختن زنگ آغاز معاملات بورس، آقای صیدی با اشاره به نام سال ۱۴۰۴ با عنوان سرمایه گذاری برای تولید، با تاکید به صیانت از حقوق سهامداران از طریق افزایش کارایی بازار، به برنامه های سازمان در جهت توسعه بازار، ارتقای نظام حاکمیت شرکتی و راهبری شرکتی، بازسازی و نوسازی نظام فناوری اطلاعات، ارتقای زیرساخت های بازار و … اشاره کرد.

همچنین به رشد چشمگیر نیمه دوم سال گذشته اشاره داشتند که از نظر بنده رشدی اتفاق نیفتاده چه برسد به اینکه چشمگیر باشد. آغازین روزهای معاملاتی سال ۱۴۰۴، با روند سبز بازار سپری شد، شاید این کوچکترین عیدی به سهامداران باشد اما بگذارید روشن صحبت کنم و تعارفات را کنار بگذارم. همه ما میدانیم رشد کیفی بازار بورس سهام تهران ارتباطی به حرکت کمی شاخص کل و سبز رنگی موقت بازار ندارد، حتی اگر این سبزی سال نو، چندین ماه متوالی هم تداوم یابد، نمی‌تواند کاهش ارزش پول دوران راکد بازار را در زمان آقای عشقی، در آن اوج تورم جبران کند. پس جناب صیدی لطفا معیار ارزیابی چشمگیر بازار را در صحبت های خود به هیچ عنوان روند حرکت شاخص کل بازار قرار ندهید. فی الواقع این شاخص از لحاظ همگامی با تورم، سالهاست راکد مانده است و اگر هرچند وقت یکبار حرکت رو به بالایی هم انجام میدهد، معیار ارزش افزوده برای پرتفوی سهامدار و کیفیت سود شرکت ها نخواند بود. با این واژه ها سهامداران را به حاشیه نبرید. نگاهی واقع بینانه بیندازید به بحران‌های مالی و اقتصادی این روزهای کشور و اثر مخرب آن بر شرکت ها، از طرفی سیاست های پولی و مالی بانک مرکزی و دولت و جیب خالی کشور و انتظارات تورمی بی‌رحمانه پیش رو را در کنار نبود آب و برق و گاز و ... در چشم انداز آتی در نظر بگیرید.

حال به این سوال پاسخ دهید در کشوری که با این شرایط حاضر به تعاملات بین المللی نباشد چگونه میتواند جبران شیب رشد هزینه های ناشی از تورم را برای خود برای مردم و برای شرکت ها تامین کند؟! از راه تامین مالی از سود خود شرکت ها یا از جیب خود سهامداران؟! آیا قرار است متغیر های اقتصادی کشور بهبود یابد که امید بهبودی بورس و شرکت های مولد آن را دارید؟ یا پول باد آورده ای قرار است دست من و شما و شرکت های مولد را بگیرید؟! در این میان وجود تنش های منطقه ای و سیاست های نظامی و اقتصادی دولت امریکا ریسک سیاسی را نیز بالا برده است لذا با در نظر گرفتن مدیریت ریسک و سرمایه گذاری، به نظر شما بورس سهام تهران میتواند از لحاظ سودآوری کیفی شرکت ها و بهره وری بالا در شرکت ها و توسعه پروژه ها و رشد طرح توسعه ها رشد یابد؟ اگر ضمانتی برای این امر وجود دارد پس امیدی به رشد بورس در سال جاری اتفاق خواهد افتاد، اما اگر قرار است صرفا با رشد عددی شاخص کل گمراه کننده بازار را سبز رنگ نگه داشت و هر هفته متمرکز بر یک صنعت یا یک یا چند سهام شاخص ساز با شاخص بازی کرد و به نام سوددهی اسمی بازار بورس سهام که به جبران کاهش ارزش پول ناشی از تورم هم نمیرسد اکتفا کرد، خیر! این نه شفافیت بازار است و نه کارایی بازار!

در ضمن ای کاش جناب صیدی اشاره ای جدی به مقررات سازی اساسی برای نهادهای حقوقی و بازیگران و بازی های روانی معاملاتی ناپسند برخی صندوق ها و نهادهای حقوقی روی تابلو معاملاتی می‌کردند. متاسفانه این بازار در جهت منافع عده ای حقوقی و در جهت سفته بازی و نوسان گیری و دید کوتاه مدت در حرکت است که این نه نشانه رشد بازار است، نه نشانه بنیاد خوب بازا، نه نشانه سود سهامداران و نه نشانه سود شرکت های فعال در بازار… اینجاست که پول بی اعتماد میشود و به سمت بازارهایی هدایت میشود که حفظ ارزش پول کنند. سهامداران در این شرایط به حفظ ارزش پول هم راضی هستند. با توجه به سیاست های اقتصادی و تعرفه‌های ترامپ و اثر آن بر نرخ های جهانی و شرایط اقتصادی دنیا و روند حرکت دلار در داخل کشور و انتظارات تورمی، پول ها کم کم در این شرایط بلاتکلیفی به سمت بازارهای با حداقل ریسک و بازده امن در حرکت هستند.

جمع بندی می‌کنم: با توجه به تاثیر اخبار لحظه ای پیرامون مسایل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، بورس تهران واکنش های سبز یا قرمز رنگ کوتاه مدت از خود نشان میدهد مانند اخبار نرخ تسعیر ارز بانک یا رشد نرخ دلار توافقی یا رشد نرخ های جهانی و … و این امر نوسانات بازار را بالا میبرد و منافع نوسانگیران را تامین می‌کند اما همه سهامداران تخصص همراهی با بازی حقوقی ها و بازیگران را در این روند بازار ندارند و ما شاهد کاهش حجم و ارزش معاملات و خروج پول‌ها خواهیم بود. بازار بورس باید مأمن سرمایه گذاری با حداقل ریسک‌ها باشد که این روزها این مشخصات برای بازارهای موازی چون طلا بیشتر صدق میکند. مدیران و متولیان بدانند که سالهاست میان حرف و عمل آنها فاصله افتاده است و این جز بی‌اعتمادی نسبت به بازار نتیجه ای در پی نخواهد داشت.