مطلب منتشر شده بیش از آنکه تحلیلی درست و کارشناسی باشد، نگرشی منفی یا سیاه‌نمایی به نظر میرسد و جای تأسف است که پایگاه خبری اکو ایران مطلب مغرضانه و سیاه نمایی منتشر شده در یک سایت خارجی را بدون دقت کارشناسی بازنشر می نماید به عنوان نمونه برخی از اشکالات متن را به آگاهی می رساند.

اینکه بیان شده تجارت جهانی در منطقه حدود ۳۰۰ میلیون تن است و سهم ترابری زمینی ایران حدود ۴ درصد است نیازمند تحلیل است زیرا اغلب مبادلات بین المللی از مسیرهای دریایی صورت میگیرد و اکنون ۳۰۰ میلیون تن ترازیت زمینی در منطقه ما جریان ندارد و اصولا حمل زمینی به علت هزینه بالا معمولا قادر به رقابت با حمل دریایی نیست بنابراین تمام مبادلات بین کشورها جزء تقاضای بالقوه ترانزیتی محسوب نمی‌شوند و سنجش میزان تقاضای بالقوه ترانزیتی نیازمند مطالعات پژوهشی است که به عنوان نمونه در مطالعات طرح جامع حمل و نقل ریلی (انجام شده در سال ۱۴۰۲) حداکثر تقاضای ترابری ترانزیتی کشور با فرض احداث طرحهای ریلی مرتبط برای افق ۱۴۱۴ به میزان حدود ۵۳ میلیون تن برآورد شده است. امکانات ترابری ایران و وضعیت مدیریت بر فعالیتهای ترابری ترانزیتی نیازمند رشد و ارتقاء هستند و بر همین اساس در قانون برنامه هفتم پیشرفت احکام قانونی متعددی برای تحول در این راستا مصوب شده است و بررسی آن نشان دهنده عزم ملی برای این تحول است که حتی در شرایط تحریم ظالمانه حصول به ۴۰ میلیون تن ترانزیت در افق برنامه هفتم هدف گذاری شده است. اینکه ظرفیت کنونی ایران برای ترانزیت ۸۰ میلیون تن فرض شده است، متکی به کدام منبع معتبر است؟ ایجاد ظرفیت ترانزیتی مستلزم وجود شبکه ترابری پرظرفیت ریلی و جاده‌ای است که بخشی موجود و بخشی در دست ایجاد هستند. اینکه با این فرض مبهم، در آمد ۸ میلیارد دلاری برای کشور تصور شده مبنایی علمی ندارد و ظاهراً به قصد تحقیر توان و برنامه‌های در دست اقدام کشور نگارش شده است.

در ادامه مطلب بدون ذکر مرجع معتبر نوشته شده در سال ۲۰۰۲ ظرفیت تخلیه و بارگیری بنادر شمال کشور حدود ۳۵ میلیون تن در سال برآورد شده و معلوم نیست نگارنده چرا به آمار غیر مستند بیست سال قبل رجوع کرده در حالیکه ظرفیت بنادر در تارنمای سازمان بنادر و دریانوردی و گزارشات منتشره معلوم است و اصولا ظرفیت بنادر با ملاحظه آینده نگری بیش از عملکرد طراحی می‌شوند و مانند یک کارگاه ساده نیست که در سقف ظرفیت عملیات داشته باشند. مقدار عملکرد بنادر شامل حمل داخلی، صادرات و واردات و بارهای ترانزیتی بستگی به عوامل متعددی دارد نظیر وضعیت شرایط اقتصادی کشورهای مختلف، وضعیت روابط تجاری و سیاسی و جریان کالاهای مختلف و فعالیت شرکتهای ترابری بین المللی، امور گمرکات، خدمات لجستیکی و ... . ضمناً شایان ذکر است که روند آمار عملکرد بنادر شمالی کشور نشان دهنده رشد عملکرد ترانزیتی آن‌ها در سالهای اخیر است.

در این مقاله هر کریدوری که در کشورهای منطقه ساخته می‌شود یا هر پروژه‌ای که فعلا در حد ایده اولیه است را ذکر کرده است و همگی را دلیل بر شکست ایران تلقی نموده است در حالیکه بحث ترانزیت بحثی رقابتی است و ایران و دیگر کشورها تلاش‌های خود را انجام می‌دهند و نمی‌توان مانع تلاش دیگران بود و نمی‌توان انتظار داشت که همه کریدورها از ایران عبور کنند. ضمن آنکه وجود یک مسیر در یک کریدور، دلیل بر منتفی شدن مسیر موازی نیست. کشور ما نیز در بحث ترانزیت موفقیتهایی داشته و برنامه‌هایی برای ارتقای جایگاه خود دارد و ادعای آنکه ایران در مسیر ابتکار کمربند راه چین قرار ندارد اشتباه است و همچنین عدم عبور مسیر ترانس - کاسپین از ایران ، نقطه ضعف ایران نیست بلکه ایران مسیر مناسب‌تری به صورت زمینی و بدون نیاز به حمل ترکیبی از سرخس و اینچه برون به مرزهای ریلی و جاده‌ای در شمال غربی را در دست ساخت دارد.

در مجموع آنکه تحریم باعث بن بست شدن ایران نبوده و نیست به عنوان نمونه رشد عملکرد ترانزیتی کشور در سال جاری بیش از ۳۰ درصد است که به مراتب بیش از رشد اقتصاد جهانی است.

احداث راه آهن رشت - آستارا از برنامه‌های جدی در دولتهای مختلف بوده که ابتدا بخش‌های پیش نیاز یعنی راه آهن قزوین - رشت و رشت - کاسپین احداث شده و اکنون ادامه آن در دستور کار قرار گرفته است و تملک اراضی نیز در دست انجام است.

جمله آخر مقاله نیز نشان دهنده نیت سوء نگارنده است که ایران را ناچار به مذاکره و خفت در برابر استکبار جهانی برای رفع تحریم ظالمانه نشان دهد. در حالیکه فعالیت و رقابتهای ترانزیتی برای نیازهای کشور و کاهش اثر تحریم در دست اقدام است.