به گزارش اکوایران، رضا نصری، کارشناس روابط بینالملل، درباره مواضع ایران در مذاکرات هستهای گفت: موضع ایران کاملاً مشخص است؛ هم خط قرمزهایش روشن است و هم در حوزه غنیسازی موضعی محکم دارد. آنچه تا حدی باعث تردید شده، مواضع متناقض آمریکاست. گاهی میگویند با اصل غنیسازی مشکلی ندارند، و زمانی دیگر بحث محدودیتهایی مانند سقف ۳.۶۷ درصد را مطرح میکنند. این تناقضها باعث شده پیشبینی دقیق مسیر مذاکرات دشوار باشد.
او در ادامه افزود: به نظر من، برجام بهترین توافق ممکن میان دو طرف بود. توافقی که ایران توانست ساختار برنامه هستهای خود را حفظ کند و در عین حال، نگرانیهای طرف مقابل هم تا حد زیادی برطرف شد. اما مشکل اصلی در آمریکا، بیشتر به فضای سیاسی داخلی آن کشور مربوط میشود. بهویژه حساسیت ترامپ نسبت به دستاوردهای دولت اوباما و نام "برجام". اگر ادبیات لابیها و اتاقهای فکر آمریکایی را بررسی کنید، میبینید که بسیاری تلاش میکنند اینگونه جلوه دهند که ترامپ نباید چیزی شبیه برجام را امضا کند تا به نوعی از تکرار توافق اوباما جلوگیری شود.
نصری همچنین تأکید کرد: با این حال، به نظر من اگر قراردادی بر همان منطق برجام تنظیم شود—یعنی از یک سو رفع تحریم و از سوی دیگر رفع نگرانیها—میتواند بهترین نوع توافق باشد. البته باید توجه داشت که توافق یک نقطه از پیش تعیینشده نیست که فقط بخواهیم به آن برسیم، بلکه باید در فرآیند مذاکرات آن را شکل داد. اگر طرفین منافع مشترک را در نظر بگیرند و عناصر اخلالگر—بهویژه در طرف آمریکایی—را خنثی کنند، منطق حکم میکند که میتوان به توافق رسید. راههای متعددی برای تحقق توافق وجود دارد و این امر شدنی است.
