به دنبال مرگ هنری کیسیجر، وزیر خارجه سابق آمریکا در دهه هفتاد میلادی، حامیان و منتقدان این سیاستمدار و تئوریسین به بررسی عملکرد و آثار وی پرداختند.
هادی خسروشاهین، پژوهشگر مسائل بینالملل ضمن تلاش برای اسطورهزدایی از کیسینجر میگوید: «تصاویری که بعد از دهه 50 از کیسینجر در رسانهها انتشار یافته، او را در قالبها و کلیشههای خاص و حتی به عنوان جادوگر روابط بینالملل تعریف میکند. به این گونه که انگار کیسینجر یک عصای جادویی داشته که آن را به هر چیزی میزده آن تبدیل به طلا میشده یا منجر به حل منازعات و معظلات بینالمللی میشده است.»
خسروشاهین معتقد است کیسینجر را بهتر است از لحظه مرگ او مورد ارزیابی قرار دهیم یعنی جایی که انباشت تصاویر متفاوت رسانهها در هفت هشت دهه گذشته دیگر وجود ندارد. به گمان او کیسینجر به نسبت تصویرسازی رسانهها، آش دهان سوزی نیست.
