اخیرا یک دیدگاه در بین فعالان دانشگاهی به وجود آمده که برخی سیاستمداران تلاش دارند به عضویت هیات علمی دانشگاههای برتر کشور در آیند تا از این طریق جایگاه اجتماعی متفاوتی داشته باشد. از نگاه آنها این وضعیت به نوعی سبب شده تا دانشگاه به نیکمت ذخیره سیاستمداران تبدیل شود و این در حالی است که عضویت در هیات علمی دانشگاهها نیازمند دارا بودن فرصت کافی برای آموزش و تحقیق است.
این دیدگاه اگرچه از سوی برخی دانشگاهیان رد میشود اما برخی دیگر این موضوع را تائید و اشکال چنین وضعیتی را توضیح می دهند.
وحید ماجد، استاد اقتصاد دانشگاه تهران و فرشاد فاطمی استاد اقتصاد دانشگاه شریف به توضیح این نکته پرداختهاند.
نسخه کامل در سایت
