محمود سریعالقلم می گوید: عامل پیشرفت این دو کشور در پیشبرد اهداف وفاق ملی با وجود متکی بودن به یک فرد دو نکته است. نکته نخست اینکه حکمرانان هر دو کشور به فکر حل و فصل مسائل جامعه هستند و برای رفع این چالش ها، به این پذیرش رسیدهاند که بخش خصوصی، کانون حکمرانی است.
او ادامه میدهد: نکته دوم آنکه با وجود اینکه حکومتها در این دو کشور پادشاهی هستند اما به این مرحله از پذیرش رسیدهاند که میگویند ما به قدرت رسیدهایم که مشکلات مردم را حل کنیم.
با تشکیل دولت چهاردهم، یکی از پرتکرارترین واژههایی که از سوی مسعود پزشکیان مطرح و به عنوان ستون اصلی دولت او شناخته شد، «وفاق ملی» بود. او بعد از پیروزی در انتخابات گفت که دولت او، دولت وفاق ملی خواهد بود. اما مفهوم این عبارت در ادبیات علوم سیاسی و حکمرانی چیست؟ آیا این تعبیر در کشورهای مختلف بر یک پایه و اساس مشترک بنا شده یا آنکه در کشورهای مختلف متفاوت است؟
