به گزارش اکوایران، مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهوری کشور صبح سه‌شنبه (۲۷ آذرماه) در مراسم اختتامیه پانزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فارابی، با بیان این‌که ما از نظر اعتقادی اصول دین داریم تا باور کنیم دنیا صاحب و خالقی دارد، گفت: ما برای رسالتی به دنیا آمده‌ایم. این باور اگر در ما نهادینه شود که قدرتی این دنیا را خلق کرده و برای انسان این اقدام را انجام داده و انسان به خاطر علم و این علم به دلیل اخلاص باید عمل کند.

در ادامه بخشی از سخنان او آمده است:

  •  جزو اصول دین عدالت است. پیامبران آمدند تا عدالت را اجرا کنند. جوامع ثانی همه یکی بودند. تمام دعواهایی که ما می‌کنیم را پیامبران با کتاب و میزان به دنبال حل و فصل آن‌ها بودند.

  •  تمام ظلم و بی‌عدالتی که در جامعه وجود دارد به این دلیل است که به حق خود قانع نیستیم. تمام مشکلات ما به این دلیل است که به حق و حقوق خود قانع نیستیم و به حقوق دیگران تجاوز می‌کنیم و همین آغاز اختلاف است. اگر در جامعه اختلاف وجود دارد به دلیل این است که ما به حقوق دیگران در جامعه احترام نمی‌گذاریم و تصور می‌کنیم همه باید آنطور که من می‌پسندم و می‌فهمم عمل کنند.

  •  به حقوق قومیت، جنسیت و تفکر و اندیشه دیگران در جامعه احترام نمی‌گذاریم و تصور می‌کنیم دیگران باید حتما آنگونه که من می‌بینیم و می‌فهمم، ببینند و بفهمند و اگر اینطور نباشند، نباید هم وجود داشته باشند و این آغاز اختلاف است.

  • شاخص‌های حق و عدالت را اندیشمندان علوم انسانی باید در جامعه تعریف کنند، همه دم از حق می‌زنیم و همه دعواها در جامعه برای این است که حق را پیاده کنیم. اما آیا ما در جامعه حق را پیاده می‌کنیم؟ آیا عدالت را در جامعه ایجاد می‌کنیم؟ این علم و دانش شماست که می‌تواند به مدیران و مسئولان و سیاستگذاران راهنمایی کند چگونه حق در جامعه پیاده شود. حتی نه تنها راهنمایی کنید که در میدان حاضر شوید و مشکل را حل کنید.

چرا قومیت‌ها اختلاف دارند؟

  • چرا قومیت‌ها اختلاف دارند؟ به این دلیل که قومیت دیگری، آنان را نادیده می‌گیرد. چرا در کارمندان اعتراض ایجاد می‌شود؟ برای این‌که بین خوب و بد، من به دلیل این‌که با کسی رفاقت دارم را برمی‌کشم و اجازه نمی‌دهیم کسی که حقش است، پیشرفت کنم. این موجب نارضایتی در آن کارمند می‌شود.

  • رئیس‌جمهوری با تاکید بر این‌که «اصول دین تقلیدی نیست و عدالت را مسلمانان باید بفهمند و درک کنند و این امر قابل‌تقلید نیست»، اادامه داد: وقتی به کسی ظلم می‌کنیم می‌فهمد و وقتی بفهمد نمی‌تواند کسی را که به او ظلم می‌کند باور کند. حالا با هر ادبیاتی که می‌خواهی با او صحبت کن!

  • اگر اسم خودمان را مسلمان بگذاریم اما بی‌انصافی کنیم، غیرعادلانه عمل کنیم و حقوق دیگران را رعایت نکنیم هر اسمی برایش بگذاریم، آن اسلام نیست. اسلام یعنی حق، عدالت و انصاف.

  •  مدیریت و علم شما اندیشمندان علوم انسانی است که به مدیران و مسئولان کمک می‌کند براساس عدالت و انصاف عمل کنند. اگر ما بتوانیم براساس انصاف حرکت کنیم و جایگاه هرکس را منصفانه در اختیارش قرار دهیم، مشکلی ایجاد نمی‌شود.

  • اگر براساس انصاف و عدالت عمل کنیم و هرکس را بر جایگاهش قرار دهیم. بی‌سواد را بر باسواد حاکم نکنیم، بی‌هنر را بر باهنر حاکم نکنیم، بی‌تجربه‌ را بر باتجربه حاکم نکنیم؛ اگر این کار را می‌کردیم باور کنید که مملکت ما گلستان می‌شد.

  • ما در هرجایی که هستیم و در هر اقدامی که انجام می‌دهیم، به هرکسی بر اساس اندازه و جایگاهش احترام بگذاریم نه بیشتر. من به عنوان یک کارمند در ساختار اداری چه کار کنم، چه کار نکنم، حقوق، پاداش و مزایا را دریافت می‌کنم اما بین کسی که عالم است، کار می‌کند و اثربخش است و بین کسی که عالم نیست و بدون دلیل پستی را گرفته است و کار نمی‌کند، چون آن پست سرجایش است، پرداخت هم به همان اندازه سرجای خود است. آیا این علمی و کارشناسی است؟ اعتقادی است؟

  •  در مدیریت نیروی انسانی می‌گویند براساس عملکرد پول پرداخت کنید، احترام بگذارید و جایگاه دهید. این موارد را می‌توانید در ساختار اداری ما نهادینه کنید تا براساس عدالت و انصاف عمل شود. چرا سیستم پویا و خلاق نیست و جلو نمی‌رود؟ چون افراد در جایگاه درست قرار نگرفته‌اند.

 راستی و درستی این نیست که هرچه من بگویم درست است

  • باید این نگاه در جامعه ایجاد شود که انسان می‌تواند همواره پیشرفت کند و بهتر از روز قبل باشد.

  • اگر این باور در جوامع اسلامی ایجاد شد، همه‌چیز از اقتصاد و فرهنگ تا دیگر موارد اصلاح می‌شود. اگر چنین نمی‌شود به این دلیل است که باورهای ما در یک قالبی متصلب شده است و ذهنیت بسته‌ای در ما ایجاد می‌شود که نمی‌توانیم از آن خارج شویم.

  •  راستی و درستی این نیست که هرچه من بگویم درست است. این امر، مستقل از من و شماست. من باید خودم را با راستی و درستی تطبیق دهم نه راستی و درستی با من. چه کسی ظالم‌تر از آن است که به مردم دروغ بگوید؟ و اگر راست و درست هم مطرح شد را نپذیرد؟

  • ما باید براساس شواهد در کشور مدیریت کنیم و راه درست را این‌گونه انتخاب کنیم. باید با جامعه برخورد صادقانه داشته باشد و اگر چنین باشد انتخاب راه درست امکان‌پذیر است. این چیزی است که شما باید کمک کنید در جامعه پیاده شود. مشکلاتی که امروز از نظر اعتیاد، مسائل اخلاقی و رفتارهای اجتماعی با آن مواجهیم زاییده همان آموزشی است که از مدارس شروع می‌شود و روش آن را هم بلد نیستیم.

  •  با امر و نهی امکان اصلاح نیست. اصلاح هر انسان روش دارد. با گفتن نمی‌توان تغییر ایجاد کرد. با دستور دادن  نمی‌شود انسان‌ها را اصلاح کرد. راهش را شما اندیشمندان بلدید. همه ما باید بدانیم یک امت هستیم و زیاده‌طلبی نکنیم و جایی نشینیم یا نخواهیم جایی باشیم که حق‌مان نیست، اگر چنین نباشد اختلافی ایجاد نمی‌شود.

عذاب خداوند یعنی برای خودمان یک سفره باز کنیم برای مردم یک سفره دیگر

  • وقتی من به‌عنوان یک قومیت، مذهب و باوری با من منصفانه برخورد نکردند یا احساس کنم من توان و حقی بیشتر از آن که دریافت کرده‌ام را داشته‌ام، حتماً صدایم درمی‌آید. امکان ندارد چنین نشود. هرچیز بر حزب، دسته و جناح و قوم و خویش خود می‌خواهی برای بقیه هم همان را بخواه. اگر چنین نکنیم ظلم کرده‌ایم؛ این از آیات قرآن و احادیث نهج‌البلاغه است.

  •  قرآن به ما می‌آموزد که هیچ چیزی عذاب خدا را سریعتر از آنکه تو بر ظلم بایستی، نازل نمی‌کند. عذاب خدا یعنی اینکه ما بر خودمان یک سفره باز کنیم برای مردم سفره دیگری باز کنیم. دارودسته خودمان را یک‌جور ببینیم، دیگران را جور دیگری ببینیم. یک‌جا را امکانات فراوان دهیم و جایی دیگر چنین اجازه‌ای ندهیم. خدا صدای کسانی که به آنان ظلم شود می‌شنود و در کمین ظالمان است.

  • امیدوارم ما بتوانیم با کمک شما استادان، محققان و پژوهشگران در ساختن جامعه بااخلاق، راستگو و براساس عدالت و انصاف عمل و همه در کنارهم با وفاق زندگی کنیم.