به گزارش اکوایران، دموکراتها در انتخابات روز سهشنبه به احتمال زیاد موفق خواهند شد عمارت فرمانداری ویرجینیا را دوباره به دست آورند، کنترل فرمانداری نیوجرسی را حفظ کنند، و رأی موافق رأیدهندگان کالیفرنیا را برای طرحی به دست آورند که میتواند به حزبشان شانس رقابت در نبرد تقسیمبندی حوزههای انتخاباتی کنگره را بدهد.
اما حتی اگر دموکراتها پیروز شوند، صبح چهارشنبه با سردردهای سیاسی جدی از خواب بیدار خواهند شد. دلیلش این است که نتایج این انتخابات که شامل انتخابات شهرداری نیویورک نیز هست احتمالاً پاسخی مبهم به بحث محوری درون حزب دموکرات خواهد بود: آیا برای پیروزی در انتخابات میاندورهای سال آینده و فراتر از آن، دموکراتها باید میانهروتر باشند یا رادیکالتر و مترقیتر؟
میانهروی یا رادیکالیسم، مسئله ایناست!
به گزارش والاستریتژورنال، هر دو جناح میانهرو و رادیکال احتمالاً شواهدی برای تقویت دیدگاه خود پیدا خواهند کرد، حزب دموکرات وارد فصل مقدماتی انتخابات سال ۲۰۲۶ میشود، فصلی که قرار است شکاف نسلی و ایدئولوژیک در حزب را آشکار کند و شاید منابع مالی حزب را تحلیل ببرد، در حالی که شاخصهای جذب کمک مالی آنها از جمهوریخواهان عقبتر است.
این انتخابات، که نخستین آزمون بزرگ افکار عمومی پس از پیروزی ترامپ در سال ۲۰۲۴ به شمار میرود، چهرهای سوسیال دموکرات را در مرکز توجه قرار داده است: زهران ممدانی ۳۴ ساله که برای مترقیها و محافظهکاران هر دو جذاب بوده، البته به دلایل متفاوت. جمهوریخواهان با اشتیاق او را به عنوان نماد حزبی که در دست جناح چپ افراطی افتاده معرفی کردهاند. احتمالاً ممدانی شهردار بعدی شهر نیویورک پرجمعیتترین شهر آمریکا و پایتخت اقتصادی جهان خواهد شد.
ممدانی نشان داده که کمپین در ظاهر ساده و نزدیک به مردم میتواند تأثیرگذار باشد، بهویژه زمانی که دغدغه اصلی شهروندان هزینه زندگی و تورم است. اما پیروزی او که از سیاستهایی چون ثاابت نگه داشتن اجارهها، حملونقل عمومی رایگان، مراقبت از کودکان بهصورت عمومی، فروشگاههای مواد غذایی تحت مالکیت شهر، و افزایش حداقل دستمزد به ۳۰ دلار در ساعت تا سال ۲۰۳۰ حمایت کرده به جمهوریخواهان این فرصت را میدهد تا دموکراتها را به گرایش به سوسیالیسم متهم کنند.
سلاح تبلیغاتی علیه دموکراتها
جاناتان کوان، رئیس گروهی به نام راه سوم که تلاش دارد دموکراتها را به سمت میانهروی بیشتر سوق دهد، گفت: «اگر ممدانی برنده شود، حزب مجبور خواهد شد بار یک شهردار سوسیالیست رادیکال جناح چپ را در نیویورک به دوش بکشد.» او افزود: «اگر به آزمایشگاهی بروید و بخواهید نامزدی بسازید که مواضعش آنقدر افراطی، رادیکال و نامحبوب باشد که جمهوریخواهان بتوانند از آن به عنوان سلاح تبلیغاتی علیه دموکراتها استفاده کنند، دقیقاً چیزی شبیه ممدانی بهدست میآید.»
شری بوستوس، نماینده سابق و دموکرات میانهرو از ایالت ایلینوی، حملات جمهوریخواهان به ممدانی را با حملاتشان پس از جنبش «کاهش بودجه پلیس (Defund the Police)» مقایسه کرد. حملاتی که در انتخابات ۲۰۲۰ و ۲۰۲۲ موثر واقع شد و جمهوریخواهان از آن برای نمایش دموکراتها بهعنوان حزبی ضعیف در مقابله با جرم و جنایت استفاده کردند.
شعار «کاهش بودجه پلیس» پس از کشته شدن جورج فلوید به دست پلیس در مینیاپولیس در سال ۲۰۲۰ به یکی از محورهای برجسته جریان مترقی در حزب دموکرات تبدیل شد. بوستوس گفت: «مجبور بودم به مردم یادآوری کنم که همسرم کلانتر است و من طرفدار پلیس هستم، چون آن حملات داشت اثر میگذاشت.» او که ریاست کمیتهی انتخاباتی حزب دموکرات در مجلس نمایندگان را در سال ۲۰۲۰ برعهده داشت، سالی که حزب چند کرسی را از دست داد، توانست در حوزهای که به ترامپ رأی داده بود، پیروز شود.
در تضاد با آنها که بر سر هیچچیز نمیایستند
جناح مترقی حزب، از جمله الکساندریا اوکازیو-کورتز نماینده نیویورک و برنی سندرز سناتور مستقل ورمونت، معتقدند حزب در انتخابات ۲۰۲۴ به اندازه کافی روی مسائلی مانند نابرابری درآمد و تغییرات اقلیمی که برای رأیدهندگان جوان (پایگاه سنتی دموکراتها) هیجانانگیز است، تمرکز نکرد.
این دو سیاستمدار امسال در برابر جمعیتهایی سخنرانی کردهاند که حتی از گردهماییهای کمپینهای ریاستجمهوری سندرز در سالهای ۲۰۱۶ و ۲۰۲۰ هم بزرگتر بودهاند؛ در همین حال، اوکازیو-کورتز توانسته به یکی از منابع اصلی جذب کمک مالی حزب تبدیل شود. آدام گرین، یکی از بنیانگذاران کمیته کمپین تغییر مترقی، گفت دموکراتها در صورتی که نامزدهایی انتخاب کنند که «بر سر هیچچیز نمیایستند»، همچنان دچار لغزش خواهند شد. او افزود: «نامزدهای بیرمق و بیچشمانداز آینده، نسخهای برای شکستاند. برعکس، نامزدهای الهامبخش با ایدههای تازه که با مردم طبقه کارگر از مسیر سیاستهای اقتصادی مردمی ارتباط برقرار میکنند، راهی برای پیروزی فراتر از انتظار هستند.»
سوسیالیسم ممدانی در تضاد آشکار با رویکرد میانهروتر نامزدهای دموکرات پیشتاز در نیوجرسی و ویرجینیا است. در نیوجرسی، میکی شریل، خلبان سابق بالگرد نیروی دریایی، نامزد اصلی دموکراتهاست، و در ویرجینیا، ابیگیل اسپنبرگر، نمایندهی سابق مجلس و مأمور پیشین سازمان سیا رهبری رقابت را برعهده دارد. نیوجرسی و ویرجینیا تنها ایالتهایی هستند که امسال انتخابات فرمانداری برگزار میکنند.
نظرسنجیهای اخیر نشان میدهد شریل برتری اندکی بر جک چاتارلی، جمهوریخواهی که برای سومین بار نامزد فرمانداری شده، دارد. شریل امیدوار است در ایالتی که از دههی ۱۹۶۰ تاکنون هیچگاه یک حزب سه دورهی پیاپی فرمانداری را در اختیار نداشته است، جانشین فرماندار دموکرات فیل مورفی شود.
اسپنبرگر تمرکز کمپین خود را بر اقتصاد گذاشته است، از جمله پیامدهای اخراج هزاران کارمند فدرال توسط دولت ترامپ که بسیاری از آنها در ویرجینیا زندگی میکنند، و همچنین مرخصیهای بدون حقوق ناشی از تداوم تعطیلی دولت فدرال.
مترقیها جسور میشوند
برخی از دموکراتها نگراناند که پیروزی ممدانی، جناح مترقی حزب را جسور کند تا در انتخابات مقدماتی علیه چهرههای تثبیتشده حزب حتی در حوزههای رقابتی چالشبرانگیزتر شوند؛ اقدامی که ممکن است نامزدهایی پدید آورد که برای رأیدهندگان مستقل جذابیت کمتری دارند. استیو ایزرائل، نماینده پیشین نیویورک و رئیس سابق کمیتهی انتخاباتی مجلس نمایندگان دموکراتها (۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵)، گفت: «امیدوارم ممدانی درک کند که برای یک مترقی، پیروزی در بروکلین نیویورک بسیار آسانتر است تا بروکلین آیووا. به چالش کشیدن دموکراتهای قابلانتخاب در حوزههای میانهرو در واقع همکاری با دونالد ترامپ است.»
آدام فریش، نامزد پیشین کنگره از ایالت کلرادو و دموکرات میانهرو، گفت نگران است پیروزی ممدانی باعث شود «انفجار جشنهای چپگرایانهای رخ دهد که بهسرعت به تبلیغات تلویزیونی جمهوریخواهان در حوزههای کلیدی سال آینده تبدیل میشود.» فریش، مدیر برنامههای انتخاباتی و رئیس مالی گروه WelcomePAC، سازمانی مرکزگرای چپ که هدفش جذب و حمایت از نامزدهای دموکرات میانهرو است توضیح داد که نهاد وابسته به این گروه با نام ولکام گزارشی منتشر کرده که در آن از دموکراتها خواسته شده از اصطلاحات دانشگاهی و واژگان گروههای فعال چپ کمتر استفاده کنند، و مواضع خود را در موضوعاتی که در افکار عمومی محبوب نیستند، میانهتر کنند؛ از جمله مهاجرت، امنیت عمومی، تولید انرژی، و برخی مسائل فرهنگی و هویتی.
این گزارش که بر پایه پژوهشی با نظرسنجی از بیش از ۵۰۰ هزار رأیدهنده از زمان انتخابات ۲۰۲۴ تدوین شده، توصیه میکند نامزدها بیشتر درباره اقتصاد صحبت کنند و کمتر دربارهی دموکراسی. شکاف درون حزب دموکرات در نظرسنجی تازه مرکز پژوهشی پیو نیز آشکار است. طبق یافتههای این گزارش، دوسوم از دموکراتها و مستقلهای نزدیک به حزب گفتهاند حزبشان باعث احساس ناامیدی و دلزدگی در آنها میشود.رقمی که بسیار بالاتر از حدود نصف رأیدهندگان در سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ است. در مقابل، تنها ۴۰ درصد جمهوریخواهان گفتهاند حزب خودشان، چنین احساسی در آنها ایجاد میکند. پس از پایان این انتخابات، رقابتهای درونحزبی دموکراتها وارد مرحلهای شدیدتر و جنجالیتر خواهد شد. این رقابتها در برخی ایالتها از اوایل مارس آغاز میشوند و تا تابستان ادامه خواهند داشت.
در ایالت مین، رقابت مقدماتی حزب دموکرات برای نامزدی در سنای آمریکا میان جانت میلز، فرماندار ۷۷ ساله و گراهام پلتنر، ۴۱ ساله، شکافهای درون حزب را آشکار کرده است. میلز چهرهای وابسته به جریان اصلی و مورد حمایت چهرههای بانفوذ حزب است، در حالی که پلتنر یک مترقی است که از حمایت برنی سندرز برخوردار است. در ایالت میشیگان، رقابت سهجانبه دموکراتها برای نامزدی در سنای آمریکا، شکاف فزاینده درون حزب درباره سیاست ایالات متحده در قبال اسرائیل را آشکار کرده است. همچنین در سراسر کشور، چالشهای متعددی علیه نمایندگان کهنهکار حزب دموکرات در مجلس نمایندگان در جریان است؛ چالشهایی که از سوی نامزدهای جوانتر و اغلب مترقیتر مطرح میشوند. آلیشیا اندروز، عضو کمیته ملی حزب دموکرات از ایالت اوکلاهما، گفت حزبش باید روحیه امیدوارانهتری حفظ کند و در عین حال در یک زمینه از جمهوریخواهان درس بگیرد: «آنها در بازاریابی و تبلیغ پیامهایشان از ما بهترند.» او افزود: «ما باید در این زمینه خیلی بهتر شویم.»
