به گزارش اکوایران، دیدن ولادیمیر پوتین که شخصاً نارندرا مودی، نخست وزیر هند را با یک خودروی الکتریکی کوچک در محل اقامت خود می‌چرخاند، نشان می‌دهد که این دو رهبر چقدر با هم صمیمی شده‌اند.

سفر جنجالی مودی به مسکو - که مصادف با حمله موشکی روسیه به بیمارستان کودکان در اوکراین بود - نشانه این است که تحریم‌ها و تلاش‌های غرب برای منزوی کردن پوتین به دلیل جنگ، تأثیر محدودی دارد.

اما انتخاب یک خودروی الکتریکی برای تردد در روسیه غنی از نفت مفاهیم دیگری نیز دارد: رابطه مودی و پوتین که به خاطر تحریم‌های آمریکا و اروپا بر نفت و گاز روسیه تقویت شد، اکنون سبز شده است، و همچنین هسته‌ای.

به نوشته سی‌ان‌ان، مودی که بزرگترین دموکراسی جهان را رهبری می‌کند، با تبدیل کردن هند به یکی از معدود مشتریان وفادار نفت و گاز روسیه در طول جنگ دو ساله اوکراین، از پوتین حمایت کرده است. روز سه‌شنبه در جریان سفر مودی، خبرگزاری دولتی تاس روسیه گزارش داد که دو کشور در حال مذاکره برای ساخت شش رآکتور هسته‌ای جدید پرقدرت و همچنین نیروگاه‌های هسته‌ای کوچک نسل بعدی در هند توسط روسیه هستند.

علیرغم همه مناقشاتی که در مورد انرژی هسته‌ای وجود دارد، این انرژی یک نوع انرژی با کربن صفر است و به سرعت در حال تبدیل شدن به بخشی از پاسخ بسیاری از کشورها به بحران آب و هوایی است. رقابتی جهانی برای تامین نیروگاه‌ها و سوخت هسته‌ای به سایر نقاط جهان در جریان است و روسیه بر اساس بسیاری از معیارها تا کنون برنده این رقابت است.

الیزابت براو، از اعضای ارشد ابتکار امنیت ترنس‌آتلانتیک شورای آتلانتیک گفت: «از نظر تجاری، روسیه در ساخت بسیاری از چیزها خوب نیست، اما دارای منابع طبیعی است، و سنت هسته‌ای قوی دارد که قدمت آن به زمان شوروی باز می‌گردد، و این چیزی است که اکنون می‌تواند از آن بهره ببرد. واضح است که کرملین به این نتیجه رسیده است که این ایده خوبی است و برخی کشورها مایلند تولید انرژی هسته‌ای خود را گسترش دهند. هند نیز یکی از این کشورهاست.»

gettyimages-2160609415

این تسلط بر انرژی هسته‌ای به پوتین کمک می‌کند تا حتی در شرایطی که ایالات متحده و اروپا به دلیل جنگ از او دوری می‌کنند، موقعیت خود را در صحنه جهانی حفظ کند. و مودی به وضوح به سنت هند در مورد سیاست خارجی غیرمتعهد پایبند است که به آن اجازه می‌دهد با روسیه تجارت کند و در عین حال دوست غرب باقی بماند.

به نظر می‌رسد که این دوستی قرار است باقی بماند. تعمیق همکاری هسته‌ای دو کشور با ساخت شش نیروگاه دیگر، مسکو و دهلی‌نو را برای دهه‌های پیش‌رو با هم پیوند خواهد داد. ساخت این نیروگاه‌ها ممکن است سال‌ها طول بکشد، اما آن‌ها همچنین نیاز به تعمیر و نگهداری منظم، ارتقای فن‌آوری و سوخت‌گیری مداوم با اورانیوم دارند، چیزی که روسیه به وفور دارد.

تحریم اورانیوم روسیه توسط آمریکا

روسیه رقابت در زمینه فناوری‌های تجدیدپذیر را به چین باخته و در گذار انرژی خود از ایالات متحده بسیار عقب است، چرا که ظرفیت بادی و خورشیدی بسیار کمی را توسعه داده است. بنابراین، روی فروش فناوری هسته‌ای در خارج از کشور برای کسب درآمد و نفوذ شرط‌بندی کرده و همه چیز ارائه می‌کند، از راکتورهای هسته‌ای معمولی تا راکتورهای کوچک ماژولار نسل بعدی و نوعی سوخت اورانیوم غنی‌شده به نام HALEU که هیچ کشور دیگری آن را در سطوح معنی‌داری تولید نمی‌کند.

ایالات متحده می‌داند که این مشکل چقدر بزرگ است. دولت بایدن، که در تلاش برای رقابت با روسیه در فروش فناوری هسته‌ای به خارج از کشور است، ابتدا در برابر تحریم کردن اورانیوم روسیه مقاومت می‌کرد، زیرا ایالات متحده برای تولید انرژی هسته‌ای خود، به شدت به آن متکی بود. اما واشنگتن در ماه مه رویکرد خود را تغییر داد، زمانی که واردات اورانیوم روسیه را ممنوع کرد و ماموریتی را برای توسعه سریع صنعت تولید HALEU خود برای سوخت رآکتورهای نسل بعدی آغاز کرد.

آلن آن، معاون مدیر برنامه هسته‌ای، آب و هوا و انرژی موسسه مسیر سوم واشنگتن، گفت: «روسیه از نظر تعداد پروژه‌های ساخت نیروگاه هسته‌ای در سایر کشورها در جهان پیشتاز است و دولت روسیه در تعامل با شرکای بین المللی در زمینه همکاری‌های هسته‌ای غیرنظامی بسیار تهاجمی عمل کرده است.

وی گفت: «برای کشورهای دیگر چالش برانگیز است که به سادگی از موقعیت بازاری که روسیه در طول دهه‌ها ایجاد کرده است جدا شوند» و افزود که برای کاهش نفوذ جهانی روسیه از طریق انرژی هسته‌ای، ایالات متحده نیاز به «توسعه محصولات رقابتی تجاری دارد».

با این حال، دور زدن با یک وسیله نقلیه الکتریکی و توافق برای تقویت انرژی هسته‌ای به عنوان یک انرژی پاک، نشانه‌ای از این نیست که روسیه یا هند قصد دارند به زودی از سوخت‌های فسیلی دست بکشند، یا اینکه از پیشروان آب و هوایی هستند.

هند سومین تولیدکننده گازهای گلخانه‌ایِ گرم کننده سیاره در جهان است و روسیه چهارمین کشور است. آن‌ها احتمالا نه تنها تجارت نفت و گاز را ادامه می‌دهند، بلکه به دنبال بهره‌برداری از ذوب شدن یخ‌های قطب شمال هستند.

نمایندگان روسیه و هند روز سه‌شنبه در مورد بهره‌برداری بیشتر از مسیر دریای شمال، یک گذرگاه کشتیرانی که به دلیل ذوب یخ‌های قطب شمال امکان‌پذیرتر شده است، گفتگو کردند. این یک راه سریع‌تر برای رسیدن از غرب روسیه به هند است تا مسیر دیگر است، و پیش‌بینی می‌شود تا سال 2050 کل منطقه بدون یخ باشد. عامل اصلی تغییر اقلیم است.