به گزارش اکوایران، روز سه‌شنبه در یک حمله بی‌سابقه، صدها پیجر که توسط اعضای حزب‌الله لبنان حمل می‌شد، به طور تقریباً همزمان نفجر شدند، حمله‌ای که از نظر وسعت و اجرا، از مجموعه ترورها و حملات سایبری سال‌های اخیر در منطقه پیشی گرفت. حزب‌الله گفت که دستگاه‌های بی سیم حدود ساعت 3:30 بعد از ظهر به وقت محلی شروع به انفجار کردند.

به نوشته سی‌ان‌ان، اسرائیل پشت این حمله بوده است. این یک عملیات مشترک میان سرویس اطلاعاتی اسرائیل، موساد، و ارتش اسرائیل بود. ارتش اسرائیل از اظهار نظر علنی درباره این انفجارها خودداری کرده است.

یک منبع امنیتی لبنانی به سی‌ان‌ان گفت پیجرهایی که منفجر شدند جدید بودند و در ماه‌های اخیر توسط حزب الله خریداری شده بودند. یک شرکت تولیدکننده تایوانی روز چهارشنبه گفت پیجرها که نشان این شرکت را دارند، توسط یک توزیع کننده اروپایی ساخته شده‌اند. کارشناسان می‌گویند این انفجارها که در مقیاس و ماهیت بی‌سابقه بوده‌اند، بر آسیب‌پذیری حزب‌الله تأکید می‌کند، زیرا شبکه ارتباطی آن به طور قابل توجهی در معرض خطر قرار گرفته است.

آسیب در چه حد بود؟

چندین منطقه از کشور تحت تأثیر قرار گرفتند، به ویژه حومه جنوبی بیروت، منطقه پرجمعیتی که پایگاه حزب الله است.

فیلم‌ها نشان می‌دهد که خریداران و عابران پیاده در خیابان، پس از انفجارها روی زمین می‌افتند. ویدئوها زخم‌های عمیق را نشان می‌دهند، از جمله انگشتان قطع شده، چشم‌های آسیب‌دیده و پارگی‌های شکمی. دست کم 11 نفر از جمله یک کودک کشته شدند و حدود 2800 نفر زخمی شدند که بیمارستان‌های لبنان را تحت فشار قرار داد.

پیجر

چرا حزب الله از پیجر استفاده می‌کند؟

حزب‌الله مدت‌هاست که سرّی بودن را به عنوان سنگ بنای استراتژی نظامی خود معرفی می‌کند و برای جلوگیری از نفوذ نرم‌افزارهای جاسوسی اسرائیل و آمریکا، از استفاده از دستگاه‌های پیشرفته خودداری می‌کند.

اعتقاد بر این است که بر خلاف سایر بازیگران غیردولتی در خاورمیانه، واحدهای حزب الله از طریق یک شبکه ارتباطی داخلی با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. این یکی از ارکان اصلی گروه قدرتمندی است که مدتهاست متهم شده که به عنوان یک «دولت در دولت» عمل می‌کند.

در ابتدای سال، حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله، از اعضای گروه و خانواده‌هایشان در جنوب لبنان، جایی که درگیری با نیروهای اسرائیلی در آن سوی مرزها شدت گرفته است، خواست تا تلفن‌های همراه خود را کنار بگذارد و گفت که اسرائیل می‌تواند از طریق آن دستگاه‌ها تحرکات این گروه را ردیابی کند. او در ماه فوریه گفت: «خاموشش کنید، دفنش کنید، آن را در صندوق آهنی بگذاری و قفلش کنید. همکار (اسرائیلی‌ها) تلفن همراهی است که در دست شما و همسر و فرزندانتان است. این تلفن همراه همدست و قاتل است.»

به گفته آوی ملامد، یک مقام سابق اطلاعاتی اسرائیل و تحلیلگر خاورمیانه، حزب الله در عوض با روی آوردن به پیجرها، به سمت فناوری رده پایین رفت.  پیجرها به اعضای حزب الله اطلاع می‌دادند تا از طریق خطوط ثابت تلفن، با یکدیگر تماس بگیرند. اما حتی آن گزینه نیز بدون ریسک نبود.

ملامد گفت: «حزب‌الله به سمت این دستگاه‌ها بازگشت و فکر می‌کرد که [آن‌ها] برای رزمندگانش از تلفن‌هایی که می‌توانند با جی‌پی‌اس هدف قرار گیرند امن‌تر هستند. [اکنون] این دستگاه‌های با فناوری بسیار پایین علیه آن‌ها مورد استفاده قرار گرفتند و احتمالاً باعث تشدید استرس و خجالت در رهبران آن شد.»

پیجرها چگونه منفجر شدند؟

همزمان که لبنان این حمله را هضم می‌کند، گمانه‌زنی‌ها در مورد چگونگی خرابکاری در دستگاه‌های ارتباطی بی‌سیم با فناوری پایین، بالا گرفته است.

نیویورک تایمز روز سه شنبه با استناد به مقامات آمریکایی و دیگر مقامات مطلع در مورد این عملیات گزارش داد که اسرائیل مواد منفجره را در داخل دسته‌ای از پیجرهای سفارش داده شده از سازنده تایوانی «گولد آپولو» برای حزب الله مخفی کرده است. یک سوئیچ برای منفجر کردن آن‌ها از راه دور تعبیه شده بود.

به نظر می‌رسد چندین عکس از لبنان در رسانه‌های اجتماعی پیجرهای آسیب دیده گلد آپولو را نشان می‌دهد. بنیانگذار گولد آپولو، سو چینگ کوانگ گفت که توزیع کننده اروپایی آن، یک شرکت مجارستانی به نام بی‌ای‌سی، حدود سه سال پیش با این شرکت تایوانی ارتباط برقرار کرده است.

او گفت که در ابتدا، بی‌ای‌سی فقط پیجر و محصولات ارتباطی گولد آپولو را وارد می‌کرد. بعدها، این شرکت به گولد آپولو گفت که مایل است پیجرهای خود را بسازد و درخواست حق استفاده از نام تجاری شرکت تایوانی را داشت.

پیجر

گولد آپولو در بیانیه خود گفت: «مدل AR294 توسط بی‌ای‌سی تولید شده و به فروش می‌رسد. ما فقط مجوز علامت تجاری را ارائه می‌دهیم و هیچ دخالتی در طراحی یا ساخت این محصول نداریم.»

یک مقام ارشد امنیتی تایوانی روز چهارشنبه به سی‌ان‌ان گفت که گولد آپولو بین ژانویه 2022 تا اوت 2024 حدود 260 هزار پیجر از تایوان صادر کرده است، اما هیچ سابقه‌ای مبنی بر ارسال این دستگاه‌ها به لبنان یا خاورمیانه وجود ندارد.

دیوید کندی، تحلیلگر اطلاعاتی سابق آژانس امنیت ملی ایالات متحده، به سی‌ان‌ان گفت که انفجارهایی که در ویدئوهای فضای مجازی مشاهده می‌شود «بزرگتر از آن هستند که نتیجه هک از راه دور، یا مستقیمی باشد که باعث داغ شدن بیش از حد پیجر و انفجار باتری لیتیومی آن باشد.»

او افزود که عوامل انسانی در داخل حزب الله هدف عملیات بودند. کندی گفت: «این یکی از گسترده‌ترین و هماهنگ‌ترین حملاتی است که من شخصاً تا به حال دیده‌ام. پیچیدگی لازم برای انجام این کار قابل توجه است». او گفت: «این کار به اجزای مختلف اطلاعاتی و اجرایی نیاز داشت. اطلاعات انسانی (HUMINT) متد اصلی مورد استفاده برای انجام این کار بود، همراه با رهگیری زنجیره تامین به منظور ایجاد تغییرات در پیجرها.»

هدف عملیات چه بود؟

جان میلر، تحلیلگر ارشد اطلاعاتی سی‌ان‌ان، گفت حداقل بخشی از پیامی که به حزب‌الله مخابره شد واضح است: «ما می‌توانیم در هر کجا، در هر زمان، در روز و لحظه‌ای که انتخاب می‌کنیم به شما دسترسی پیدا کنیم و می‌توانیم این کار را با فشار دادن یک دکمه انجام دهیم».

این عملیات همچنین احتمالاً برای ایجاد پارانویا در سطوح بالای اعضای حزب‌الله، کاهش اعتماد برای به کار گیری افراد، و کاهش اعتماد به مقامات این گروه و توانایی آن‌ها برای تأمین امنیت عملیات و مردم طراحی شده بود.

آموس یادلین، رئیس سابق اطلاعات نظامی اسرائیل، گفت که حمله اسرائیل «قابلیت نفوذ، فناوری و اطلاعات چشمگیر» را به نمایش گذاشت. او در ایکس نوشت: «به نظر می‌رسد هدف، ارسال پیامی بود که معضل نصرالله را تشدید می‌کرد: او چقدر حاضر است برای ادامه حمله به اسرائیل و حمایت از یحیی سنوار [رهبر حماس] هزینه کند؟ سازمانی که به رازداری و سطح بالایی از امنیت می‌بالد، مورد نفوذ و در معرض دید قرار گرفت.»

کیم غطاس، روزنامه‌نگار لبنانی و نویسنده مجلۀ آتلانتیک، در پاسخ به این سؤال که چرا اسرائیل ممکن است چنین حمله‌ای را انجام داده باشد، به سی‌ان‌ان گفت که «این می‌تواند تلاشی برای تسلیم کردن حزب‌الله و روشن کردن این موضوع باشد که افزایش حملات آن‌ها علیه اسرائیل، با خشونت بیشتر مواجه خواهد شد. یا می‌تواند مقدمه‌ای برای کارزار گسترده اسرائیل علیه [لبنان] باشد، در حالی که حزب‌الله با هرج و مرج این حمله علمی تخیلی علیه عوامل خود دست و پنجه نرم می‌کند.»