به گزارش اکوایران، بر اساس گزارش‌ها، اسماء اسد، همسر بریتانیایی‌تبار بشار اسد، رهبر مخلوع سوریه، پس از انقضای گذرنامه بریتانیایی‌اش عملاً از بازگشت به بریتانیا منع شده است.

به گزارش روزنامه ساندی تایمز، بدون داشتن گذرنامه معتبر، اسماء اسد نمی‌تواند به زادگاه خود، لندن، بازگردد. در اوایل این ماه، مسکو تأیید کرد که خانواده اسد از دمشق گریخته و در روسیه پناهندگی دریافت کرده‌اند، اما محل دقیق اقامت آن‌ها همچنان نامشخص است.

به نوشته خبرگزاری آناتولی، این گزارش همچنین حاکی از آن است که اسماء اسد در شرایط بحرانی به سر می‌برد و به دلیل ابتلا به بیماری سرطان خون (لوسمی) شانس زنده ماندن او ۵۰ درصد است.

در این گزارش آمده است: «افشاگری درباره وضعیت گذرنامه او در حالی صورت گرفت که پدرش، فواز اَخراس، یک متخصص برجسته قلب و عروق، از سمت خود در کلینیکی در هارلی استریت لندن استعفا داد. به نظر می‌رسد او تصمیم گرفته تا به‌صورت تمام‌وقت در مسکو، جایی که اسماء پیش از سقوط دولت سوریه به آنجا گریخته بود، از دخترش مراقبت کند.»

هنوز مشخص نیست که آیا مقامات دولتی عمداً مانع تمدید گذرنامه بریتانیایی اسماء اسد شده‌اند که در سپتامبر ۲۰۲۰ منقضی شد، یا اینکه او خود به‌طور داوطلبانه اجازه داده گذرنامه‌اش باطل شود.

با این حال، منابع دولتی تأیید کرده‌اند که او دیگر مدرک سفر بریتانیایی معتبری ندارد و همچنین تائید کرده‌اند که ایوت کوپر، وزیر کشور بریتانیا، اجازه ورود او به بریتانیا را به بهانه وضعیت نامناسب جسمی‌اش نخواهد داد. این روزنامه افزود: «دیوید لَمی، وزیر امور خارجه، پیش‌تر به نمایندگان مجلس گفته بود که اسماء، که سابقاً در شهر لندن به‌عنوان بانکدار سرمایه‌گذاری فعالیت می‌کرد، «اینجا جایی ندارد».

انقضای گذرنامه بریتانیایی او به این معناست که دولت دیگر نیازی به بررسی لغو تابعیت او ندارد.

در سال ۲۰۱۲، یک سال پس از آغاز جنگ داخلی سوریه، اسماء اسد تحت تحریم‌های بریتانیا و اتحادیه اروپا قرار گرفت. این تحریم‌ها شامل توقیف دارایی‌ها و ممنوعیت سفر بود.

بشار اسد، که نزدیک به ۲۵ سال رهبری سوریه را بر عهده داشت، پس از اینکه گروه‌های شورشی کنترل دمشق را در تاریخ ۸ دسامبر به دست گرفتند، به همراه خانواده‌اش به روسیه گریخت. این اتفاق به پایان حکومت حزب بعث، که از سال ۱۹۶۳ در قدرت بود، انجامید.

این تسلط پس از آن حاصل شد که نیروهای هیئت تحریر الشام در حمله‌ای سریع، شهرهای کلیدی را ظرف کمتر از دو هفته تصرف کردند.