سیستم و سیاست پیش گرفته ایران پس از انقلاب سال 1357، به گونه‌ای پیش رفت که نتوانست با هیچ کشوری وارد مناسبات نهادینه شود. به همین دلیل مناسبات ما پس از انقلاب همواره مناسبتی بوده است.

 قاسم محبعلی، دیپلمات سابق در ویژه برنامه «استراتژیک» بیان کرد که ایران پس از انقلاب حداکثر تعاملی که با جهان داشت، تجارت بود. ما حتی نتوانستیم وارد ارتباط پایدار با کشورهایی مانند عراق و پاکستان شویم.

او افزود: به دلیل تمام این سیاست ها، سیاست خارجی ایران تبدیل به یک سیاست خارجی پر هزینه و کم درآمد است؛ درحالی که اساس سیاست باید بر مبنای هزینه_فایده است.

محبعلی با ابراز تاسف خاطرنشان کرد که ما در مقابل سیاست‌هایی که در مورد انرژی هسته‌ای، خاورمیانه، سوریه، لبنان و گروه‌های فلسطینی هزینه کردیک‌ایم، هیچ چیزی به ما باز نگشته است.

بیشتر بخوانید
جلوگیری از جنگ و رفع تحریم‌ اولویت امروز ایران است

قاسم محبعلی در گفت‌وگو با برنامه «استراتژیک» گفت: سیاست خارجی ایران در ابتدای انقلاب تناسب چندانی با واقعیت‌ها نداشت. برجام می‌توانست موفق باشد اگر در خاورمیانه امنیت برقرار و توسعه شکل می‌گرفت. ایران تنها از مسیر صلح می‌تواند به قدرت منطقه‌ای تبدیل شود، نه از طریق جنگ.