به گزارش اکوایران، گزارش منتشرشده توسط نشریه «اینتلیجنس آنلاین» مستقر در فرانسه نشان میدهد که امارات متحده عربی از مشتریان افشانشده یک قرارداد دفاعی عظیم با شرکت اسرائیلی البیت سیستمز است. اینتلیجنس آنلاین پیشتر در این هفته گزارش داده بود که این قرارداد مربوط به خرید یک سامانه دفاع الکترونیکی جدید از شرکت البیت بوده تا از هواپیماهای نظامی و غیرنظامی امارات محافظت به عمل آید. امارات متحده عربی برای این قرارداد 2.3 میلیارد دلار هزینه کرده است.
اخلالگر اجماع عربی
به نوشته میدلایستآی، پس از حملات اسرائیل به قطر و برنامههای این رژیم برای الحاق کرانه باختری اشغالی، تنشهای داخلی در امارات متحده عربی افزایش یافتهاند. قرارداد شرکت البیت سیستمز و امارات متحده عربی، به چند دلیل قابل توجه است. این موضوع نشان میدهد که ابوظبی چگونه در بحبوحه حمله اسرائیل به غزه در کنار اسرائیل ایستاد.
اکوایران: امارات و عربستان با هم قطر را محاصره کردند و در یمن نیز به طور مشترک مداخله نظامی کردند. اما اکنون آن خطوط نبرد قدیمی فروپاشیدهاند.
به عنوان بخشی از توافقنامههای ابراهیم با میانجیگری آمریکا، امارات روابط دیپلماتیک خود با اسرائیل را در سال 2022 آغاز کرد. رهبران عربی از چندین کشور به میدلایستآی گفتهاند که امارات نسبت به همسایگانش در خلیج فارس، حمایتگری بیشتر از برنامههای اسرائیل برای نوار غزه نشان میدهد. عبدالعزیز الغاشیان، تحلیلگر عربستان سعودی، به میدلایستآی گفت: «اماراتیها خود را برای ایفای نقش اخلالگر در اجماع عربی آماده میکنند. این ابزار اصلی امارات برای آمریکا و اسرائیل است.»
نقشه محرمانه برای پایان به قدرت منطقهای عربستان با محوریت امارات
در همین حال، به نظر میرسد اسرائیل پشت یک توافق محرمانه با امارات متحده عربی در جهت از بین بردن نقش عربستان سعودی به عنوان قدرت منطقهای خلیج فارس است. به نوشته میدلایستمانیتور، این ادعای مبهوتکننده تنها بخشی از چندین بیانیه جنجالی یک افشاگر و مقام ارشد یک خاندان سلطنتی در کشورهای عربی خاورمیانه است.
به گفته این عضو خاندان سلطنتی عدبی که از ترس انتقام، هویت خود را پنهان میکند، «دیگر هیچ قانونی وجود ندارد، دیگر هیچ عواقبی وجود ندارد. اتحاد خلیج فارس یک افسانه است و تمام آن تصاویر رسانهای که با دقت از ولیعهدها و امیرها که در کنار هم و با هماهنگی ایستادهاند میبینید، مزخرفاتی بیش نیست. در پشت صحنه رقابت تلخ و خنجر زدنهای زیادی وجود دارد.»
او افزود: «به طور گسترده این عقیده وجود دارد که اسرائیل در حال آماده کردن امارات در جهت از بین بردن عربستان سعودی به عنوان منبع اصلی قدرت در منطقه است. پس از آنکه امارات در سال 2020 به همراه بحرین توافق ابراهیم را به امضا رساند، کویت وفاداری خود را از عربستان سعودی به ابوظبی تغییر داد».
سعودیها در حمایت از اسرائیل و امضای توافق ابراهیم، بسیار آهسته عمل کردهاند و اکنون اسرائیل مشتاق است پویاییهای قدرت در خاورمیانه را تغییر دهد. این افشاگر اظهار داشت: «این مثل یک بازی است. عربستان دوباره با قطر صمیمی خواهد شد و امارات در حال جمع کردن دوستانش برای عادیسازی روابط با اسرائیل است. یمن نیز روابط بین عربستان و امارات را به چالش میکشد.»
اتحادی که ارزیابیهای ژئوپلتیک را دگرگون کرد
به طور کلی، سالی که گذشت یکی از بیثباتترین و خشونتآمیزترین سالها در تاریخ مدرن کشورهای عربی بود؛ اتفاقی که عمدتا به دلیل اقدامات دو بازیگر رخ داد: اسرائیل و امارات. جنگ اسرائیل علیه غزه و تجاوز گسترده و توسعهطلبانه آن، بر سیاست کشورهای عربی تسلط داشت. در همین حال، حمایت مداوم امارات از نیروهای پشتیبانی سریع در سودان به همراه سیاستهای آن در یمن، لیبی، سومالی و نقاط دیگر، بر بیثباتی و خشونت منطقهای بیشتر دامن زد.
به نوشته میدلایستآی، کشورهای عربی در سال 2025 در پاسخ به جنگطلبی اسرائیل و امارات، مجبور شدند یا حملات را تحمل کنند یا برای صلح میانجیگری انجام دهند، یا اتحادهای ژئوپلیتیکی را دوباره ارزیابی کنند. میزان مهار این دو بازیگر، پیامدهای جدی برای چگونگی وضعیت کشورهای عربی در سال 2026 خواهد داشت.
سالهاست که امارات متحده عربی با حمایت از جنبشهای مختلف جداییطلب عرب غیردولتی، برای گسترش حوزه قدرت خود تلاش کرده است. این استراتژی که به وضوح در سودان، یمن، لیبی و سومالی دیده میشود، به تفرقه و تضعیف بیشتر چندین کشور عربی کمک کرده و امارات را قادر ساخته است به ایجاد اهرمهای مهم کنترل اقدام کند.
در طول سال 2025، امارات متحده عربی به مسلح کردن نیروهای پشتیبانی سریع در سودان ادامه داد، حتی در حالیکه این گروه شبهنظامی مرتکب جنایات گستردهای علیه غیرنظامیان شد که ممکن است به نسلکشی منجر شود. امارات متحده عربی همچنین در سودان، در مناطقی که تحت کنترل این گروه است، پایگاههای نظامی دارد.
در یمن، امارات متحده عربی از شورای انتقالی جنوب (STC)، یک نهاد جداییطلب که به دنبال تقسیم یمن و نزدیک شدن به اسرائیل است، حمایت میکند. STC ممکن است در آستانه اعلام استقلال باشد و برای نخستینبار در دهههای اخیر رسما یمن را تقسیم کند.
حضور نظامی گسترده امارات
امارات متحده عربی همچنین به حمایت از خلیفه حفتر، فرمانده لیبیایی، ادامه میدهد و گزارشهای اخیر حاکی از آن است که خلیفه حفتر از طرف امارات به نیروهای پشتیبانی سریع سودان سوخت میرساند. مبارزه حفتر علیه دولت لیبی که توسط جامعه بینالمللی به رسمیت شناخته شده و مستقر در طرابلس است، مدتهاست که اساسا به حمایت امارات وابسته بوده است.
ابوظبی همچنین از سومالیلند و پانتلند در نبردهایشان علیه دولت مستقر در موگادیشو سومالی، حمایت قابل توجهی انجام میدهد.
مانورهای امارات در سودان، یمن و سومالی به این کشور اجازه داده است حضور نظامی خود را در منطقه به طور قابل توجهی گسترش دهد. امارات متحده عربی در کنار پایگاههایش در سودان، پایگاههای نظامی جدید و مهمی را در دریای سرخ و خلیج عدن تأسیس کرده است.
همکاری با یکدیگر
در سال 2020، امارات متحده عربی و اسرائیل یک توافق عادیسازی تاریخی امضا کردند. از آن زمان، آنها روابط اقتصادی خود را تعمیق بخشیده و در جبهههای مختلف سیاسی، از جمله از طریق پلتفرم اشتراکگذاری اطلاعات کریستالبال و همچنین سیاست مربوط یمن، هماهنگی نزدیکی با یکدیگر داشتهاند. اسرائیل و امارات متحده عربی همچنین درباره سودان و سومالیلند همسو هستند.
اکوایران: پیشروی نیروهای جداییطلب مورد حمایت امارات، اختلافات میان قدرتهای خلیج فارس را تشدید کرد. در این میان خبرها حاکی از افزایش تنش میان عربستان و امارات است.
با وجود برخی تنشها، اسرائیل و امارات متحده عربی عمدتا درباره مسئله فلسطین نیز همسو هستند. به عنوان مثال، هنگامی که ترامپ در ژانویه طرح آتشبس غزه را پیشنهاد داد که مستلزم اخراج گسترده فلسطینیها بود، امارات متحده عربی با نشان دادن تمایل خود به این ایده، صفوف کشورهای عربی را شکست. سپس در ماه مارس، هنگامی که اتحادیه عرب طرح خود را برای غزه پیشنهاد داد، امارات طبق گزارشها برای رد آن با دولت ترامپ لابی کرد.
در جهان عرب، بحرانها و درگیریهای متعددی وجود دارد اما نتایج در غزه و سودان ممکن است مهمترین پیامدها را برای منطقه داشته باشد. در غزه، هنوز مشخص نیست که مراحل باقیمانده طرح آتشبس ترامپ چگونه پیش خواهد رفت. اسرائیل تقریبا به طور روزانه به غزه حمله میکند و قصد خود را برای ماندن در این سرزمین اعلام کرده است.
سوالات فوری متعدد دیگری در سراسر جهان عرب وجود دارد، اما مسلما هیچکدام از این دو مهمتر نیستند که آیا اسرائیل و امارات متحده عربی در سال 2026 با مقاومت واقعی منطقهای یا بینالمللی روبهرو خواهند شد یا خیر، یا اینکه آیا نفوذ بیثباتکننده آنها میتواند ادامه یابد یا خیر.
