پیشروی نقشه پوتین در مناطق استراتژیک اوکراین

به گزارش اکوایران، فرید زکریا مجری، نویسنده و تحلیلگر حوزه روابط بین‌الملل و ستون‌نویس واشنگتن‌پست در مقاله‌ای برای این روزنامه نوشته است: »طرح A پوتین در اوکراین شکست خورده است. ما نمی توانیم اجازه دهیم طرح B او موفق شود».

بر اساس گزارش اقتصادنیو؛ ذکریا نوشت: پاسخ شجاعانه و درخشان اوکراین به حمله روسیه به درستی در سراسر جهان تجلیل می شود، اما ممکن است یک خطر رو به رشد را پنهان کند؛ در حالی که حمله به کیف و مناطق اطراف آن شکست خورده است، استراتژی مسکو در جنوب و شرق اوکراین می تواند به خوبی موفق شود. اگر این کار را انجام دهد، روسیه اوکراین را به یک کشور زمینی فلج شده از نظر اقتصادی تبدیل خواهد کرد، محصور در خشکی و از سه طرف مورد تهدید قدرت نظامی روسیه، که همیشه در برابر تهاجم دیگری از مسکو آسیب پذیر است.

کمک های نظامی بسیار بیشتری از غرب لازم است تا اطمینان حاصل شود که این نتیجه فاجعه بار محقق نخواهد شد.

۲ جنگ متمایز در اوکراین و مورد خاص «اودسا»

همانطور که کان کاساپوغلو، یک محقق و استراتژیست نظامی، در چند هفته اول جنگ در مقاله ای برای موسسه هادسون، پیش بینی کرده است، دو جنگ متمایز در اوکراین در حال وقوع است، یکی در شمال و دیگری در جنوب، و دومی "بسیار موفق تر" برای مسکو بوده است.

روسیه توانسته نیروها و تدارکات خود را از پایگاه های خود در کریمه خارج کند و شهرهای ملیتوپل و خرسون را تصرف کند. ماریوپل در حال حاضر محاصره شده و توسط نیروهای روسی مورد هجوم قرار گرفته است و نیروهای اوکراینی که در آنجا به دام افتاده اند نمی توانند دوباره تامین شوند.

دسترسی اوکراین به دریای آزوف مسدود شده است و کاساپوغلو خاطرنشان می کند، نیروهای روسیه یک کریدور زمینی پیوسته از کریمه به عمق دونباس دارند. آنها همچنین سعی می کنند به سمت غرب حرکت کنند، از خرسون به اودسا.

اودسا جایزه است. به عنوان بندر اصلی که اوکراین از آنجا با جهان تجارت می کند، مهم ترین شهر اوکراین از نظر اقتصادی است. همچنین شهری مملو از اهمیت نمادین است.

اینجا در سال 1905 بود که شورش در کشتی جنگی پوتمکین (که توسط فیلم سرگئی آیزنشتاین معروف شد) آغاز مشکلات روسیه تزاری بود. اگر اودسا سقوط می کرد، اوکراین عملا محصور در خشکی می شد و دریای سیاه اساساً به دریاچه روسیه تبدیل می شد - که تقریباً به طور قطع مسکو را وسوسه می کرد تا قدرت نظامی خود را تا مولداوی گسترش دهد، جایی‌که منطقه جدا شده خود را دارد که پر از روسی زبانان است (ترانس نیستریا).

پیروزی بزرگی که نباید رخ دهد

ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، می تواند این نتیجه را به عنوان یک پیروزی بزرگ، آزادسازی روس زبانان، دستیابی به شهرها و بنادر مهم، و تبدیل اوکراین به یک کشور دست نشانده غیرقابل دوام، معرفی کند.

این نباید اتفاق بیفتد و اوکراینی ها به شدت برای جلوگیری از آن می جنگند.

در شرق اوکراین، روس‌ها تلاش می‌کنند از خرسون، از طریق شهر میکولایف پیشروی کنند، اما شجاعت خارق‌العاده ساکنان شهر که بر اساس گزارش‌ها پلی را که شهر را به اودسا متصل می‌کند منفجر کرده و راه آهن را مسدود کرده‌اند، مانع پیشروی شده‌اند.

این هفته، نیروهای اوکراینی ادعا کردند که توانسته‌اند موشک‌های نپتون که قبلاً استفاده نشده بود را مستقر کنند و رزمناو موشکی روسیه مسکوا را غرق کنند. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشیم، قبل از تهاجم، روسیه در هزینه‌های دفاعی نسبت به اوکراین برتری 10 به 1 داشت – و به نظر می‌رسد پوتین مصمم است که بدون توجه به هزینه‌ها، ادامه دهد.

نیاز اوکراین به تقویت قدرت جنگی نامتقارن

آمریکا و غرب چه کار می توانند بکنند؟ خیلی بیشتر از همه کارهایی که در حال حاضر انجام می دهند. اوکراین به تسلیحات بیشتری نیاز دارد، به ویژه آنهایی که به اوکراین قدرت جنگی نامتقارن عظیمی می‌دهند.

ژنرال بازنشسته مارک هرتلینگ، که در تشخیص نقاط ضعف روسیه و نقاط قوت اوکراین بسیار دوراندیش بوده است، به من توضیح داد که اوکراین به تجهیزات بیشتری نیاز دارد که به آن اجازه می دهد تا به سرعت در اطراف نیروهای سفت و سخت روسیه مانور دهد. این به معنای هلیکوپترها، هاموی‌های مسلح، سیستم‌های موشکی چند پرتاب و پهپادها از هر نوع است.

پهپادهای ترکیه سلاحی شگفت‌انگیز در این درگیری هستند. هرتلینگ اصرار دارد که به اوکراین بیشتر از اینها و همچنین پهپادهای آمریکایی "کامیکاز" و پهپادهای اطلاعاتی داده شود.

نیروی دریایی روسیه که در دریای سیاه جمع شده است، همچنان خطر بزرگی برای اودسا ایجاد می کند و تهدید می کند که یا آن را محاصره کند یا یک فرود آبی خاکی در پشت خطوط اوکراین انجام دهد.

با وجود موفقیت ادعایی موشک‌های نپتون، اوکراین توانایی توقف نیروی دریایی روسیه را ندارد. ناتو باید کاری مشابه آنچه در طول جنگ های بالکان در دهه 1990 انجام داد، انجام دهد. باید مانعی را در اطراف این آبها اعمال کند و از ورود نیروهای روسی برای حمله به شهرهای اوکراین یا تامین مجدد نیروهای روسیه جلوگیری کند. کشتی‌های ناتو که در آب‌های بین‌المللی عملیات اجرا می‌کنند و به هر کشتی نزدیک‌شده «اخطار دریانوردی» می‌دهند که نیروهای ناتو در منطقه فعال هستند، می‌توانند و به آنها هشدار دهند که وارد آن نشوند.

دریاسالار بازنشسته جیمز استاوریدیس، فرمانده سابق عالی متحدان ناتو، از اقداماتی که دولت بایدن انجام داده است حمایت می کند، اما خواستار واکنش تهاجمی تر غرب در همه جبهه‌ها است. او در توییتر نوشت: به اوکراین هواپیماهای جنگنده و سیستم‌های دفاع هوایی بدهید. در حملات سایبری به آن‌ها کمک کنید و موشک‌های ضد کشتی را برای «غرق کردن کشتی‌های روسی در دریای سیاه» به اوکراین بدهید.

ضرورت شکست پوتین در جبهه جنوبی

ایالات متحده از زمان حمله به اوکراین حدود 16 میلیارد دلار به اوکراین کمک کرده است. این در حالی است که انتظار می‌رود جهان در سال جاری 320 میلیارد دلار برای انرژی روسیه به مسکو بپردازد. تا زمانی که این شکاف وجود دارد، تحریم های اقتصادی پوتین را مجبور به پایان دادن به جنگ نمی کند.

تنها فشاری که روسیه را به پای میز مذاکره می‌کشاند، شکست نظامی در جنوب است. طرح A پوتین شکست خورد، اما ما نمی توانیم اجازه دهیم طرح B او موفق شود.