استراتژی پوتین برای پیروزی در اوکراین

به گزارش اکوایران، ارتش روسیه در حال پیشرفت است، هرچند به کندی. به نیروهای اوکراینی دستور داده شده است که از شهر سورودونتسک عقب نشینی کنند و روسیه را در فاصله کمتری برای کنترل تمام استان لوهانسک قرار داده است، یکی از دو منطقه ای که با هم منطقه دونباس را تشکیل می دهند. اسلویانسک، در شمال شرقی دونتسک، استان دیگر دونباس نیز مورد حمله قرار گرفته است.

جنگ طولانی به نفع کیست؟

پیشروی روسیه در منطقه دونباس و زمزمه‌های هشدارگونه درباره پتانسیل طولانی‌شدن جنگ در اوکراین، نشریه هفتگی اکونومیست را بر آن داشته تا در پرونده ویژه شماره جدید خود این پرسش را به بحث بگذارد که «یک درگیری طولانی به نفع روسیه است یا اوکراین؟» و سپس استدلال می‌کند، در شرایطی که اوکراین روی متحدان غربی خود حساب می‌کند، ولادیمیر پوتین روی خستگی آنها از تطویل جنگ حساب باز کرده است.

جنگ معمولی کوتاه است. پل پوست از دانشگاه شیکاگو محاسبه می کند که از سال 1815، میانگین طول مدت جنگ بین کشورها کمی بیش از سه ماه بوده است. در سال 2003 آمریکا دولت عراق را تنها در 20 روز سرنگون کرد. درگیری که ارمنستان و آذربایجان بر سر قلمرو قره باغ کوهستانی در سال 2020 با هم جنگیدند، در 44 روز به پایان رسید.

با این حال، تهاجم روسیه به اوکراین وارد پنجمین ماه خود شده است و هیچ نشانه ای از پایان یافتن نشان نمی دهد. بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا، در اواسط ژوئن نوشت: «من می ترسم که ما باید خودمان را برای یک جنگ طولانی آماده کنیم». ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، هشدار وی را تکرار کرد: «ما باید برای این واقعیت آماده شویم که ممکن است سال ها طول بکشد».

دردسرهای یک جنگ طولانی

در روزهای اولیه تهاجم، غرب نگران بود که نیروهای اوکراینی به سرعت توسط قدرت آتش برتر روسیه غرق شوند و مقاومت از بین برود. اکنون ترس‌ها متفاوت است: اینکه اوکراین استراتژی خود را به اندازه کافی برای مبارزه با یک جنگ فرسایشی پایدار تنظیم نکرده است. سربازان و مهمات آن تمام خواهد شد، ماه‌ها نبرد باعث سقوط اقتصاد آن می شود، با سخت‌تر شدن شرایط ممکن است اراده برای مبارزه کاهش یابد. روسیه نیز در معرض بسیاری از همین فشارها قرار دارد، درگیری‌هایی که جوانانش را می‌جوند، اقتصادش را تضعیف می‌کنند و نزول آن را به سمت دیکتاتوری تسریع می‌کنند. یک درگیری طولانی همچنین عزم متحدان غربی اوکراین را آزمایش خواهد کرد، زیرا قیمت غذا و انرژی افزایش می یابد، تورم رای‌دهندگان را آزار می دهد و درخواست اوکراین برای سلاح و پول نقد افزایش می‌یابد.

اکنون جنگ طولانی فرامی‌رسد

هفته‌نامه اکونومیست داستان جلد این شماره خود را با طرحی از یک مسیر بی‌انتهای شطرنج‌گونه از جنگ اوکراین تزئین کرده و در سرمقاله خود با عنوان «چگونه در یک جنگ طولانی پیروز شویم» نوشته است: اوکراین پس از عملکرد خوب در اوایل جنگ، در حال از دست دادن موقعیت خود است. بعد از این چه؟

اکونومیست در این سرمقاله آورده است: اوکراین در جنگ کوتاه پیروز شد. نیروهای متحرک و کاردان، خسارات وحشتناکی را متحمل شدند و نقشه‌های روسیه برای تصرف کیف را مخدوش کردند.

اکنون جنگ طولانی فرا می‌رسد. اسلحه، جان و پول را تخلیه می‌کند تا زمانی که یک طرف اراده جنگیدن را از دست بدهد. عجالتاً، این جنگی است که احتمالاً روسیه برنده آن است.

در روزهای اخیر نیروهای روس شهر شرقی سورودونتسک را تصرف کردند. آنها در لیسیچانسک پیشروی می‌کنند و ممکن است به زودی تمام استان لوهانسک را کنترل کنند. آنها همچنین اسلویانسک، در همسایگی شمال دونتسک را تهدید می‌کنند. رهبران اوکراین می‌گویند که آنها از سلاح خالی شده اند و مهمات ندارند. دولت آنها تخمین می‌زند که روزانه 200 نفر از نیروهایش جان خود را از دست می دهند.

خوشبختانه برای اوکراین، این پایان کار نیست. پیشروی روسیه کُند و پرهزینه است. با تسلیحات ناتو، تاکتیک‌های جدید و کمک‌های مالی کافی، اوکراین از هر نوع شانسی برای عقب‌ راندن ارتش روسیه برخوردار است. حتی اگر بازپس‌گیری سرزمین های از دست رفته سخت باشد، اوکراین می تواند بیهودگی کمپین ولادیمیر پوتین را نشان دهد و به عنوان یک کشور دموکراتیک و غرب گرا ظاهر شود. اما برای انجام این کار نیاز به حمایت پایدار دارد. و این هنوز در هاله‌ای از ابهام است.

در ظاهر، یک جنگ طولانی برای روسیه مناسب است. هر دو طرف از مقادیر زیادی مهمات استفاده می کنند، اما روسیه بسیار بیشتر دارد. اقتصاد روسیه بسیار بزرگتر از اوکراین است و وضعیت بسیار بهتری دارد. در پی پیروزی، روسیه مایل است با ارتکاب جنایت جنگی اوکراینی‌ها را به وحشت انداخته و روحیه‌اش را تضعیف کند، همانطور که این هفته با حمله به یک مرکز خرید در کرمنچوک انجام داد. اگر لازم باشد، آقای پوتین رنج و عذاب سختی را بر مردم خود نیز تحمیل خواهد کرد.

راه شکست پوتین در جنگ طولانی

با این حال، جنگ طولانی نباید بر اساس شرایط آقای پوتین انجام شود. به طور بالقوه، اوکراین تعداد زیادی جنگجوی با انگیزه دارد. می تواند توسط صنایع دفاعی غرب تامین شود. در سال 2020، قبل از تحریم ها، اقتصاد ناتو بیش از ده برابر اقتصاد روسیه بود.

چرخش اوکراین در میدان نبرد با توقف و معکوس کردن پیشروی روسیه آغاز می شود. ژنرال‌های آقای پوتین همچنان تسلیحات بیشتری خواهند داشت، اما سیستم های پیچیده ناتو که اکنون وارد می‌شوند برد و دقت بیشتری دارند. با اتخاذ تاکتیک‌هایی که در جنگ سرد ابداع شد، زمانی که ناتو نیز از ارتش سرخ کوچکتر بود، اوکراین باید بتواند پست‌های فرماندهی و انبارهای تدارکات روسیه را نابود کند. اوکراین در 30 ژوئن زمانی که از تسلیحات ناتو برای بیرون راندن نیروهای روسیه از جزیره مار، یک جایزه استراتژیک در دریای سیاه، استفاده کرد، به موفقیت دست یافت.

باید هدفش تحمیل یک «بن بست زیانبار» باشد، که در آن قلمروهای نمادین مشابهی مانند شهر خرسون را پس بگیرد و بهای سنگینی را به روسیه تحمیل کند.

اگر روسیه شروع به از دست دادن زمین در میدان نبرد کند، ممکن است مخالفت و درگیری درونی در کرملین گسترش یابد. سرویس های اطلاعاتی غربی معتقدند که آقای پوتین توسط زیردستانش در تاریکی نگه داشته می‌شود.

او عادت دارد که فرماندهان خود را جایگزین کند - بنابر گزارش ها، ژنرال الکساندر دوورنیکوف که پس از اولین هفته های پر هرج و مرج تهاجم به ارتش آورده شده بود. غرب می‌تواند با ادامه اعمال تحریم‌ها، هزینه‌های یک جنگ طولانی را که اقتصاد روسیه را تهدید می‌کند، افزایش دهد. این می تواند نخبگان روسیه را از آقای پوتین با استقبال از مخالفان تجارت و سیاست جدا کند و آنها را تشویق کند که ببینند کشورشان نباید آینده خود را در یک کارزار بیهوده و پرهزینه دور بیندازد.

غرب تا کجا ادامه خواهد داد؟

آیا غرب در مسیر خود باقی خواهد ماند؟ در نشستی در 23 ژوئن، اتحادیه اروپا به اوکراین وضعیت نامزدی اعطا کرد و نوید یک سطح عمیق تعامل در دهه آینده را داد. در اجلاس دیگری در آلمان این هفته، گروه 7 تحریم ها علیه روسیه را تایید و تقویت کرد. و در مرحله سوم در مادرید، ناتو با افزایش قابل ملاحظه حضور خود در جبهه شرقی اتحاد، تهدید روسیه را پذیرفت.

با این حال اوکراین بار سنگینی است. صنایع دفاعی غرب بسیار قدرتمند هستند، اما برای تولید حجم زیادی، به ویژه مهمات، در تلاش هستند. دولت اوکراین ماهانه 5 میلیارد دلار کسری دارد و این کشور پس از جنگ نیاز به بازسازی دارد. حمایت عمومی از اوکراین در غرب با انبوهی از فشارها، از تورم گرفته تا انتخابات، از جمله، به محض سال 2023، کمپین تبلیغاتی در آمریکا که ممکن است شامل یک نامزدی برای ریاست جمهوری توسط آن تحسین کننده اوکراینی هراس پوتین، دونالد ترامپ باشد، تحت تاثیر قرار خواهد گرفت.

و هزینه های جهانی یک جنگ طولانی افزایش خواهد یافت. آقای پوتین صادرات غلات و روغن آفتابگردان از بنادر اوکراین را مسدود کرده است که باعث ناآرامی و گرسنگی در کشورهای واردکننده فقیرتر خواهد شد. به نظر می رسد او در تلاش است تا با ممانعت از ایجاد سهام در تابستان امسال در اتحادیه اروپا کمبود گاز ایجاد کند. اگر اتحاد بر سر انرژی از هم بپاشد، همانطور که اتحادیه اروپا گاز احتکار می کند، بر سر اوکراین نیز متلاشی خواهد شد. برای پیچیده‌تر شدن اوضاع، اعضای ناتو نگران هستند که اگر اوکراین دست برتر را به دست آورد، یورشآقای پوتین تشدید خواهد شد. این می تواند آنها را وارد یک جنگ فاجعه بار با روسیه کند.

می توانید ببینید آقای پوتین به کجا می رود. او تا جایی که می تواند اوکراین را تصاحب می کند، اعلام پیروزی می کند و سپس از کشورهای غربی می خواهد که شرایط او را بر اوکراین تحمیل کنند. در ازای آن، او بقیه جهان را از ویرانی، گرسنگی، سرما و تهدید آرماگدون هسته ای در امان خواهد داشت.

پذیرش آن معامله یک اشتباه محاسباتی بزرگ است. اوکراین با تجاوز دائمی روسیه مواجه خواهد شد. هرچه آقای پوتین بیشتر باور کند که در اوکراین موفق شده است، جنگ طلب تر خواهد شد. او جاه طلبی های خود را در یک سخنرانی در این ماه بیان کرد و در حالی که درباره چگونگی تصرف بخش هایی از سوئد توسط پیتر کبیر صحبت می کرد، پوزخند زد. او فردا با هر سلاحی که امروز برایش کار کند می جنگد. این به معنای توسل به جنایات جنگی و تهدیدات هسته ای، گرسنگی دادن به جهان و یخ زدن اروپا است.

بهترین راه برای جلوگیری از جنگ بعدی

بهترین راه برای جلوگیری از جنگ بعدی شکست دادن او در این جنگ است. رهبران باید به مردم خود توضیح دهند که نه تنها از یک اصل انتزاعی در اوکراین دفاع می کنند، بلکه از اساسی ترین منافع خود نیز دفاع می کنند: امنیت خودشان. اتحادیه اروپا باید بازارهای انرژی خود را تقویت کند تا در زمستان آینده دچار شکستگی نشوند. اوکراین باید سلاح های بیشتری داشته باشد. خطر تشدید تنش امروز واقعی است، اما اگر یک صلح بد به اوکراین تحمیل شود، تهدیدات هسته‌ای آقای پوتین متوقف نخواهد شد. آنها فقط خطرناک تر خواهند شد، به خصوص اگر نیروهای متعارف روسیه در وضعیت نامناسبی قرار گیرند.

در جنگ طولانی، روس‌های عادی رنج خواهند برد و اوکراینی‌ها به خاطر غرور آقای پوتین، درد وصف ناپذیری را متحمل خواهند شد. پیروز شدن به معنای جمع آوری منابع و حمایت از اوکراین به عنوان کشوری پایدار، مستقل و متمایل به غرب است - نتیجه ای که مردم سرکش آن آرزوی آن را دارند. اوکراین و حامیان آن مردان، پول و مواد لازم برای غلبه بر آقای پوتین را دارند. آیا همه آنها اراده دارند؟