دلیل این موضوع این است که از اختیار ما و اقای موسوی‌پور خارج است،  زیرا هر روز خودرو وارد می‌شود و هیچ خودرویی هم خارج نمی‌شود. یعنی خودروهای فرسوده با عمر ۲۰ یا ۳۰ سال کار می‌کنند و مرتب هم ثبت‌نام خودرو و عرضه خودرو اتفاق می‎افتد. ۸ برابر ظرفیت معابر شهر ما در تهران خودرو داریم. امروز هم اعلام شد ۴/۵ میلیون خودرو جدا از موتور سیلکت در تهران تردد می‌کند. ما چطور می‌خواهیم مشکل ترافیک در تهران را حل کنیم؟ این راه‌حل‌هایی که جناب سرهنگ گفتند، اساسی است اما دست ما نیست،  برخی هم موقت است و راه درمان نیست.

 او ادامه داد: یک؛ اضافه شدن خودرو، دوم؛ عدم خروج خودروهای فرسوده از چرخه حمل و نقلی تهران، سوم؛ کمبود پارکینگ که یکی از عوامل اصلی ترافیک تهران است و چهارم؛ اجرای طرح‌های عمرانی فعال و ساخت و ساز در شهر تهران بدون پیوست ترافیکی از دلایل عمده ترافیک تهران محسوب می‌شوند. ایجاد یک مجتمع تجاری بزرگ در حالی که مشکل تامین پارکینگ‌اش را حل نکرده است. 

او خطاب به سرهنگ موسوی‌پور گفت: شما اگر بتوانید ۴ مسئله اصلی مردم را حل کنید؛ یک؛ ساماندهی موتور سیکلت‌ها؛ ورود ممنوع می‌آیند، در پیاده‌راه‌ها تردد می‌کنند،  از عرض خیابان‌ها حرکت می‌کنند، در خطوط ویژه عبور می‌کنند، از کلاه ایمنی استفاده نمی‌کنند و غیره. این موضوعات مردم را آزار می‌دهند. ما می‌گوییم شهر انسان محور؛ این موتورسیکلت‌ها با این نوع تردد آزارشان می‌دهند. دوم؛ ساماندهی ترافیک منطقه مرکزی تهران؛  یعنی ۱۱ و ۱۲. از بین نمی‌رود اما ساماندهی می‌شود کرد. وانت‌بارها،  گاری دستی‌ها که واقعا آدم وقتی نگاه می‌کند، باعث شرم می‌شود. فرهنگ عمومی و ویترین ما،  ترافیک ما است. کسی باید این موضوع را ساماندهی کند. سوم؛ خودروهایی که سد معبر می‌کنند، فارغ از آلودگی صوتی و اسیب‌های اجتماعی که ایجاد می‌کند. اگر این موضوعات در این مدت دوساله حل شود، قدم بزرگی برداشتیم. از عهده ما خارج است که ترافیک سنگین را حل کنیم تا مشکلات بزرگ‌تر حل نشود، اما همین سه موضوع حل شود، کار بزرگی است.