سال ها فعالیت زیر دست و نام برادر مهدی چمران را در جایگاهی نشاند با او شناخته می شود. ریاست شورای شهر تهران. او وقتی وارد سیاست شد با نام برادرش شناخته می شد زیرا در تمامی سال های قبل از ورود به سیاست راوی انحصاری برادر در سیما بود. وقتی به سیاست وارد شد و ریاست شورای شهری را بر عهده گرفت که در اختیار اصولگرایان بود همین روحیه را حفظ کرد در اکثر نشست ها خاطراتی از برادر می گفت.

او با اینکه در اولین تجربه سیاسی خود در کنار باقی اعضا تجربه رئیس جمهوری سازی را کسب کرد هیچ گاه از صحنه سیاسی تهران بالاتر نرفت. برخی می گویند چون شورا را سیاسی نمی دانست و برخی دیگر می گویند او سالها دوست داشت مثل مصطفی باشد؛ مصطفی ای که روایت می کرد بنابراین در همین سطح می توانست برادر بزرگ را تکرار کند. به همین دلیل در سطح شورا خود را نگه داشت تا ریش سفید اصولگراها در مدیریت شهری باشد.

برادر بزرگی اقتضا می کرد همه را زیر چتر خود داشته باشد برای همین او بسیاری از وقت ها نصیحت می کرد اما انتقاد و اعتراض نه. دوست داشت اختلاف ها در خفا بیان و حل شود و در عیان مساله ای بیان نشود با وجود واگرایی ها در شورای به ظاهر اصولگرا او همه چیز را عادی نگه می داشت وقتی با شهرداران اصولگرا به چالش می خورد ترجیح می داد در آشکار دندان بر جگر بگذارد تا وحدت جناحی آنها حفظ شود .

در مقابل اعضا و مدیران شهری نیز حرمت ریش سفید را حفظ می کردند و در برابر تفاسیر او ،نحوه اداره جلسه او خاضع بودند  و در برابر تصمیم ها او گردن می دهند .

«شورای یک نفره» توصیفی بود از وضعیت شورای شهر تهران به ریاست مهدی چمران  او از شورای دوم شهر تهران بر صندلی ریاست شورای شهر نشست و تنها در سال آغازین شورای شهر چهارم جای خود را یک سالی به احمد مسجد جامعی داد .

در این سالها او به یک شیوه شورای شهر تهران را اداره کرد ؛«کد خدامنشانه ». گروهی او را مبتکر جلسات غیر علنی روز یکشنبه می دانستند . هر چند خود او این موضوع را همیشه رد می کند اما نمی توان منکر این شد که تمام اتفاقات و تصمیم گیری های مهم در شورادر جلسات روز یکشنبه رخ می داد  و معمولا گزارش حسابرسی از سازمان ها ی پر حاشیه پشت درهای بسته ارائه می شد.

در دوران مدیریت او هرگز اعضای شورا از حق طرح سوال از شهردار استفاده نکردند و میزان تذکرهای کتبی به شهرداری تهران به نسبت سال های فعالیت چشمگیر نبود .

چمران قرائت خود را از آیین نامه اجرای جلسات شورای شهر دارد . نحوه ادارات جلسات چمران براساس آیین نامه اجرایی اختصاصی اوست . شاید به این دلیل که زمانی که آیین نامه جلسات را شورای عالی استان ها تصویب کرد او خود ریاست این شورا را بر عهده داشت و به همین دلیل تلاشی نمی کند که به آیینی که خود در تنظیم آن نقش داشته عمل کند . 

او نیازی به تمدید جلسات شورا برای رای گیری نمی بیند و ساعت خود را برای پایان جلسات دارد .

حتی 31 نفره شدن شورای چهارم هم نتوانست تاثیری در سبک کاری وی بگذارد . اگر چه اعضای شورای شهرتهران معتقدبودند چمران دیگر نمی تواند به شیوه دو شورای گذشته جلسات را اداره کند  و موضوع پنهانی از مردم در شورای 31 نفره امکان پذیر نیست اما در عمل همین اتفاق افتاد .

چمران رکورد دار طولانی ترین دوره ریاست بر شورای شهر تهران است . در شورای دوم و سوم مهدی چمران با اکثریت آرا و بی رقیب به عنوان رییس شورای شهر تهران فعالیت کرد . ریاستی که به جز یک سال نخست شورای شهر چهارم ادامه پیدا کرد .او را رییس شورای ،رییس جمهور ساز و مبتکر مصوبه پرحاشیه برج باغ ها هم می خوانند . اما چمران شورای ششم با گذشته تفاوت های زیادی کرده است . از این که میانه جلسه صندلی ریاست را ترک می کند و  مدیریت جلسه را به پرویز سروری می دهد تا گلایه هایی که گاه تند می شود . 

چمران این دوره عوض شده شاید چون اصولگراهای جوان کم تر حرمت ریش سفید را نگاه می دارند، اعتراض می کنند و زیر بار حرف ها و نظراتش نمی روند . عارضه ای که از همان روز اول برای چمران مشخص شد وقتی  به خواست او بی توجهی شد و  ترکیب آرای شهردار منتخب و نام شهردار هم به رسانه ها داده شد تا بدترین شب در طول شب های زندگی چمران رقم بخورد و او بگوید از شب های جنگ هم شب  بدتری را گذرانده . چمران نیز همانند قبل صبوری نمی کند . او در هفته های اخیر جسورانه تر به شهردار منتخب خود و مدیریت منتخب خود در شهرداری نقد می کند؛ گلایه از کم عملی زاکانی در جلسات هیات دولت و درخواست برای پیگیری افزایش بودجه تا گلایه از این که بسیاری از معاونان شهردار را نمی شناسد.

مهدی چمران سال هاست از شورای دوم در شورای شهر بوده و برای او فرم و محتوا یکی است با همان لباس های همیشگی به شورا می آمد، جهد زیادی داشت که شبیه برادر بزرگ و شهیدش مصطفی باشد برای کسانی که مصطفی را درک نکردند چمران بزرگ با صدا و تیپ مهدی شناخته می شد. او این فرم را نگه داشت و وقتی وارد سیاست شد خود تلاش داشت برادر بزرگ باشد. شاید فرصتی بود روایت های خود از مصطفی را ذیل نام خود نیز بازتولید کند.

برای همین هر چه زمانه تغییر کرد فرم و محتوای چمران تغییر نکرد. مهدی چمران همان بود که بود برادر بزرگ. اما چمران 1400 متفاوت است با اینکه از 13 سال ریاست شورا عبور کرده اما ظاهرا سندروم 13 او را گرفته نقد می کند و کنایه می زند در عیان  نقد و اعتراض می شنود در آشکار . زمانه برای چمران هم عوض شده  خیلی عوض شده است.