به گزارش اکوایران، در آستانهی هفتادونهمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، مسعود پزشکیان رئیسجمهور ایران، عصر امروز با حضرت آیتالله خامنهای، رهبر انقلاب اسلامی دیدار کرد. پزشکیان در این دیدار گزارشی از برنامهریزیهای انجامشده برای سفر ارائه داد و رهبر انقلاب نیز ضمن دعای خیر و آرزوی موفقیت برای او، توصیهها و نکات راهبردی را یادآور شدند.
این دیدار در شرایطی صورت گرفت که تنها سه روز پیش، با وتوی آمریکا، انگلستان و فرانسه علیه قطعنامه موسوم به «ادامه لغو تحریمها»، مرگ برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ بهطور رسمی اعلام شد.
جدل بر سر دیدار با ترامپ
همزمان با آمادهسازی تیم ریاستجمهوری برای این سفر حساس، بحثی پرحاشیه در فضای سیاسی کشور شکل گرفت: دیدار احتمالی پزشکیان با دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا.
چهرههایی همچون حسین مرعشی، محمد عطریانفر، غلامحسین کرباسچی، علی مطهری و حشمتالله فلاحتپیشه در آستانه این سفر پیشنهاد کردهاند که پزشکیان با کسب اختیار کامل از نظام، بهطور مستقیم با ترامپ گفتوگو کند تا شاید از وقوع «جنگ دوم» جلوگیری شود.
اما این پیشنهاد، با واکنشهای تند بسیاری روبهرو شده است. منتقدان معتقدند در شرایطی که ترامپ در دور دوم ریاستجمهوریاش نهتنها تحریمهای جدیدی علیه ایران اعمال کرده بلکه آشکارا در جنگ رژیم صهیونیستی علیه ایران شرکت داشته و حتی در حملات مستقیم به تأسیسات هستهای فردو، نطنز و اصفهان دست داشته، دیدار با او معنایی جز «تشکر از دشمن» نخواهد داشت. به باور این طیف، چنین اقدامی پیام ضعف به آمریکا و متحدانش مخابره کرده و آنان را برای تشدید خصومتها جسورتر خواهد ساخت.
درسهای تاریخ
نگاهی به سابقه سفرهای رؤسای جمهوری ایران به نیویورک نشان میدهد که این زمزمهها، پدیدهای تازه نیست. از تأکید مقام معظم رهبری در دوران ریاستجمهوری بر «دشمنیهای آشکار آمریکا»، تا شعار «گفتوگوی تمدنها»ی سیدمحمد خاتمی، سخنان جنجالی محمود احمدینژاد درباره هولوکاست، انتقاد حسن روحانی از «گزینهی جنگ روی میز» و ادای احترام سیدابراهیم رئیسی به شهید قاسم سلیمانی، همه نشان میدهد که تریبون نیویورک همواره عرصهای برای بیان مواضع کلان جمهوری اسلامی بوده است، نه بستری برای چانهزنیهای مستقیم با آمریکا.
پزشکیان در دوراهی
اکنون همه نگاهها به نیویورک دوخته شده است. رئیسجمهور ایران در شرایطی به مجمع عمومی سازمان ملل میرود که سایه تهدیدها و تحریمها همچنان سنگین است. او باید در عین پایبندی به توصیههای رهبر انقلاب، میان پیشنهادهای پرخطر برخی جریانهای داخلی و ضرورتهای سیاست خارجی کشور، مسیری متوازن بیابد.
اینکه پزشکیان در نیویورک چه خواهد گفت و چگونه پیام ملت ایران را به جهان مخابره خواهد کرد، پرسشی است که پاسخ آن میتواند مسیر ماههای آینده سیاست خارجی ایران را روشنتر سازد.
