به گزارش اکوایران، اخیرا دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا، اعلام کرده که احتمال جنگ با ونزوئلا را رد نمیکند. این اظهارات ترامپ اندکی پیش از دیدار برنامهریزی شدهاش با بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل، بیان شده است؛ دیداری که در 29 دسامبر (8 دی) برگزار میشود و ادعا شده در طول آن، نتانیاهو درباره حمله مجدد به ایران با رئیسجمهوری آمریکا گفتوگو کند.
چالشهای پس از جنگ دوازدهروزه
به نوشته فوربس، با این حال اگر واشنگتن در سال 2026 در جنگی پرهزینه با ونزوئلا گرفتار شود و در صورتی که جنگی دیگر با ایران رخ دهد، این موضوع منابع نظامی آمریکا را به شکل منفی تحت تأثیر قرار میدهد و به طور بالقوه میتواند توانایی این کشور در کمک به دفاع از اسرائیل را کاهش دهد. در همین حال، اسرائیل در روزهای اخیر نگرانی خود را نسبت به مانور موشکی ایران به دولت ترامپ انتقال داد.
اکسیوس در گزارشی مدعی شد خطر زیادی وجود دارد که به دلیل سوء تفاهم یا محاسبهای مبنی بر اینکه طرف مقابل در حال آمادهسازی حملهای قریبالوقوع است که باید از آن جلوگیری کند، جنگ دیگری بین دو طرف در بگیرد.
از زمان جنگ 12 روزه، اسرائیل برنامه موشکی ایران را به عنوان تهدیدی بزرگتر در نظر دارد به طوریکه ادعا میکند برنامه موشکی نسبت به برنامه هستهای، در کوتاهمدت تا میانمدت یک تهدید قریبالوقوعتر است. از سوی دیگر، ایران اعلام کرده در پی این است که ظرفیت حمله موشکی به اسرائیل به 2 هزار موشک در یک حمله واحد خواهد رسید؛ عددی که تقریبا چهار برابر میزانی است که ایران موفق شد در طول جنگ 12 روزه به اسرائیل شلیک کند.
ریسک جنگهای همزمان و باتلاق ۲۰۲۶
نتانیاهو ممکن است پیش از آنکه تهران بتواند به اهداف اعلامشده خود دست یابد، حمایت ترامپ را برای یک کارزار پیشگیرانه دیگر علیه برنامه موشکی ایران جلب کند. با این حال، در صورتی که تنش با ونزوئلا به یک جنگ تمامعیار تبدیل شود، آمریکا ممکن است توانایی حمایت از اسرائیل را نداشته باشد یا اینکه نتواند به شکلی که در ماه ژوئن به دفاع از اسرائیل پرداخت، مشارکت کند.
هر گونه جنگی با ونزوئلا با هدف سرنگونی دولت نیکولاس مادورو، رئیسجمهوری ونزوئلا، میتواند به سرعت به باتلاقی تبدیل شود که بیشباهت به جنگ پرهزینه و جنجالی عراق در سالهای 2003 تا 2011 نیست. در حالیکه تحلیلگران انتظار دارند ایالات متحده در نبردهای متعارف بر ونزوئلا پیروز شود، این کشور میتواند در سالهای آینده درگیر مبارزات طولانی ضد شورش علیه شبهنظامیان پراکنده ونزوئلایی شود. شایان ذکر است که ونزوئلا دو برابر عراق وسعت دارد.
محدودیت زرادخانه
حتی در مرحله آغازین هرگونه جنگ متعارف در ونزوئلا، نیروی دریایی ایالات متحده میتواند تعداد قابل توجهی موشک کروز تاماهاک و برخی موشکهای رهگیر دفاع هوایی سری استاندارد - SM-2، SM-3 و SM-6 که از ناوشکنهای آمریکایی شلیک میشوند را برای فلج کردن ارتش ونزوئلا به کار گیرد. ایالات متحده پیش از این مقادیر هنگفتی از این موشکهای چند میلیون دلاری را در درگیریهای متعدد پس از اکتبر 2023 در خاورمیانه به کار گرفته است.
تنها در ژانویه 2024، ایالات متحده در پاسخ به هدف قرار دادن اسرائیل و کشتیهای تجاری در دریای سرخ توسط حوثیها، 80 موشک تاماهاک علیه آنها شلیک کرد. تولید موشکهای تاماهاک در سالهای اخیر از 55 تا 90 موشک جدید در سال متغیر بوده است. علاوه بر این، تا ژانویه 2025، نیروی دریایی ایالات متحده حداقل 120 موشک SM-۲، به همراه 80 موشک SM-۶، همچنین 20 موشک SM-۳ و Evolved Sea Sparrow را برای دفع پهپادها و موشکهای حوثیها، چه بالستیک و چه کروز، در 15 ماه گذشته شلیک کرده است.
گروه ضربت ناو هواپیمابر یواساس دوایت دی. آیزنهاور به تنهایی 155 موشک استاندارد و 135 موشک تاماهاک را در طول یک استقرار 9 ماهه که در اواسط 2025 به پایان رسید، علیه حوثیها شلیک کرد. در بمباران برنامه هستهای ایران توسط ایالات متحده در پایان جنگ 12 روزه، ایالات متحده 30 موشک تاماهاک را به یک تأسیسات هستهای ایران در اصفهان شلیک کرد.
در طول همان جنگ، ایالات متحده حدود 80 موشک رهگیر SM-3 و 150 موشک رهگیر دفاع منطقهای ارتفاع بالا زمینی را علیه موشکهای بالستیک ایران شلیک کرد. هزینه هر کدام از این موشکها حدود 10 میلیون دلار است و از جمله پیشرفتهترین موشکهای رهگیر در کل زرادخانه ایالات متحده محسوب میشوند. در آن جنگ، اسرائیل نیز تعداد قابل توجهی از موشکهای رهگیر پیشرفته Arrow 3 خود را به کار گرفت که در دفاع هوایی چندلایه اسرائیل، پیچیدهترین و گرانترین هستند.
تصمیم ترامپ برای اعزام ناو هواپیمابر یواساس جرالد آر. فورد، پیشرفتهترین ناو هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده، از مدیترانه به آمریکای جنوبی در ماه اکتبر، اکنون به این معنی است که هیچ ناو هواپیمابر آمریکایی در نزدیکی خاورمیانه وجود ندارد. تا همین اواخر، گاهی اوقات دو گروه تهاجمی ناو هواپیمابر به طور همزمان در منطقه حضور داشتند و استقرارها اغلب تمدید میشد. این اقدام ترامپ نشاندهنده میزان جدی شدن تنشها با ونزوئلا در ماههای اخیر بوده است.