اکو ایران، منصوره محمدی: شاید نخستین داوطلبانی که در سال 1995 برای سرشماری درختان نیویورک دور هم جمع شدند، فکرش را نمیکردند که این کار میتواند چه نقش موثری در بقای درختانِ این شهر داشته باشد. حالا این کار به رسمی ماندگار تبدیل شده و گروهی داوطلب هر ده سال یکبار اقدام به شمارش درختان پارکهای شهری نیویورک میکنند. این داوطلبین، وضعیت درختان در پارکها را بررسی میکنند و به هر درخت از «ضعیف» تا «عالی» نمره میدهند. این کاری است که برای حفاظت از سلامت درختان انجام می شود.
سرشماری ده ساله درختان نیویورک از جنگل شهری در این شهر انجام میشود که هدف از آن حفاظت از درختان برای قابل سکونت ماندن شهر 8.5 میلیون نفری نیویورک است. نخستین بار در سال 1995 طرح سرشماری درختان نیویورک با حضور یک گروه کوچک و با هدف تعیین تعداد و نوع درختان و طبقه بندی آنها آغاز شد. این اقدام در سال 2015 منجر به ایجاد اپلیکیشن پشتیبانی شد که به ایجاد پایگاه داده بیش از 666 هزار درخت خیابانی نیویورک منجر شد. در سالهای 2017 و 2018 حدود 150 هزار درخت دیگر به این پایگاه داده اضافه شد و داوطلبان اینبار قرار است به وضعیت این درختان امتیاز بدهند. گفتنی است در نیویورک بیش از 7 میلیون درخت دارد و درختان موجود در املاک خصوصی و درختان سنترال پارک در محدوده نظارتی دپارتمان پارکها نیستند. در شمارش امسال قرار است که درختان خیابانی شمارش و طبقه بندی شوند و این کار از طریق اسکنرهای زمینی لیدار انجام شود. این اسکنرها امکان تعیین محل دقیق درختان را در خیابانهای شلوغ شهر فراهم میکنند که اقدام مفیدی برای دپارتمان پارکها خواهد بود. هرچند که اجرای این کار مخالفانی نیز داشته است، چرا که شمارش و بررسی درختان را بینیاز از حضور انسان خواهد کرد، در حالی که این اتفاق به یک عادت و وسواس برای نیویورکیهای داوطلب تبدیل شده است.
تکنولوژی جای انسان را نگرفت
اما چرا این شهر به جای تکیه بر فناوری یا نمونهبرداری، چنین فرآیند پرزحمتی را برای شمارش درختان خود انجام میدهد؟ به گزارش گاردین، یکی از شرکتکنندگان در مراسم سرشماری میگوید که او نیز این سوال را از خود میپرسد و معتقد است او وظیفه ثبت و ضبط اطلاعات یک درخت را برعهده دارد، یک درخت را به صورت فردی مدیریت میکند، سوابق آنرا به صورت فردی به دست میآورد و این برایش مهم است که به عنوان یک شخص منحصربه فرد به مسئولیت یک درخت را برعهده بگیرد. بعلاوه شرکت کنندگان در این سرشماری به درختان امتیازی میدهند که وضعیت سلامتی آنرا مشخص خواهد کرد. همچنین این سرشماری تصویری از تنوع و سلامت درختان شهر را در بیش از 1700 پارک نیویورک به دست می دهد.
دادههای ارائه شده، نقشهای برای برنامهریزیهای بعدی در اداره پارکها خواهد بود، برای مثال براساس یک برنامهریزی قرار است پوشش تاجی درختان شهر از حدود 23 درصد فعلی به 30 درصد در سال 2030 برسد که این کار قرار است با اطلاعات همین پیمایشها انجام شود. از سوی دیگر این نکته نیز لحاظ شده است که توزیع درختان در بخشهای مختلف نیویورک یکسان نیست و اگر درخت راهی برای کاهش گرمای هوا در سطح شهر است، پس باید تلاش کرد تا بار گرما را به ویژه در محلات فقیرنشین که در آنجا پوشش درختی نیز کمتر است، کاهش داد.
درختان به کمک نیویورک آمدند
تکرار مکرر این سرشماری، آمار خوبی نیز از تنوع گونههای درختی در نیویورک نیز ارائه کرد، در حالی که آمار گونهها در سال 1995 به 70 گونه رسیده بود، این عدد اکنون به 541 گونه رسیده است. اما تنوع گونهای درختان چه آوردهای برای نیویورک دارد؟ تجربه هجوم آفتها به درختان در سالهای متمادی نشان داد هرچه تنوع گونهای درختان کمتر، آسیبپذیری نسبت به اختلالات و بیماریها بیشتر است.
در نیویورک تنوع گونهها در هر منطقه شهری، مقاومت درختان نسبت به طوفانها و تابآوری در برابر گرما و سرمای ناشی از تغییرات اقلیمی بررسی و سپس تصمیمگیری خواهد شد که چه درختی برای کدام منطقه مناسب است. برای نمونه زمانی که در قرن بیستم کاشت چنار لندن به دلیل اثرگذاری معمار شهری معروف «استاتن آیلند» توسعه پیدا کرد، اما پس از وقوع طوفان سندی آسیب دید؛ تصمیم برآن شد که در نواحی شهری که مستعد طوفانهای بیشتری هستند از کاشت این درخت پرهیز شود.
