عملکرد صندوق‌های اهرمی معمولاً در روندهای صعودی بازار مضاعف و در روندهای نزولی اصلاحی‌تر است، اما در موج اخیر بازار به دلیل محدودیت دامنه نوسان و شرایط ناشی از ریسک‌های سیاسی، این صندوق‌ها نتوانستند به اهداف خود دست یابند. دامنه نوسان ۳ درصدی این صندوق‌ها در هر دو روند صعودی و نزولی باعث شده حباب‌های مثبت و منفی شدیدی در آن‌ها شکل بگیرد.

زمانی که صندوق‌های اهرمی در صف خرید یا فروش قرار می‌گیرند، کلیت بازار به همان سمت حرکت می‌کند و ساختار لیدری آن‌ها اثرات بزرگی بر بازار می‌گذارد. پیش از شکل‌گیری این ابزارها، سرمایه‌گذاران با ریسک‌پذیری بالا امکان خاصی برای فعالیت نداشتند و همین موضوع سفته‌بازی‌های گسترده‌ای در برخی سهم‌ها ایجاد می‌کرد. اما گسترش صندوق‌های اهرمی این نیاز را تا حدودی پاسخ داده و حتی برای سهامداران خرد نیز امکان استفاده از اعتبار در معاملات را فراهم کرده است.

ایده اولیه این صندوق‌ها در سال ۹۹ و در دوران بحران عرضه سهام عدالت شکل گرفت. هدف، کنترل فشار فروش در بازار بود، اما اکنون محدودیت‌هایی مانند ممنوعیت سرمایه‌گذاری روی صندوق‌های سرمایه‌گذاری، توسعه این ابزار را کند کرده است. کارشناسان معتقدند برداشتن این محدودیت‌ها می‌تواند راه را برای توسعه و بهره‌وری بیشتر صندوق‌های اهرمی هموار کند.

در برنامه «نبض بورس» آراد پورکار و امیر ندیری از کارشناسان بازار سرمایه، دیدگاه‌های خود را در این خصوص مطرح کردند.