به گفته عمیدی، نهتنها این بستههای حمایتی نتوانستند اثر قابلتوجهی بر بازار بگذارند، بلکه نحوه اجرای آنها نیز با ابهام جدی مواجه بود. وی تصریح کرد: «منابع حمایتی تنها به تعداد محدودی از سهمهای شاخصساز اختصاص یافت، که آن هم نتیجه موفقی نداشت؛ چرا که در فضایی آمیخته با ترس و اضطراب، آنچه بازار نیاز دارد اعتمادسازی است
او با اشاره به انتظاراتی که از فصل مجامع برای توقف اصلاح بازار وجود داشت گفت: «بسیاری امیدوار بودند روند منفی فصل مجامع متوقف شود، اما نهتنها این اتفاق نیفتاد، بلکه همگرایی لازم بین سهامداران عمده و نهادهای حقوقی نیز مشاهده نشد.
عمیدی همچنین از عملکرد نهاد ناظر در تاخیر بازگشایی بازار پس از جنگ انتقاد کرد و گفت: «بازار میتوانست سریعتر از حالت تعلیق خارج شود. گرچه در حوزه صندوقهای درآمد ثابت تصمیمات نسبتاً قابل قبولی اتخاذ شد، اما در دیگر حوزهها مانند باز شدن دامنه نوسان و دستورالعملهای مربوط به اهرمیها، سیاستها فاقد منطق اجرایی و سازوکار مشخص بودند.»
وی ضمن درخواست از وزیر اقتصاد و نهاد ناظر برای بهرهگیری از نظرات کارشناسان خبره و فعالان بازار، گفت: «قوانین و سیاستهای فعلی بازار سرمایه باید مورد بازنگری قرار گیرد. نهاد ناظر نباید وارد اجرای سیاستها شود، بلکه باید بر اجرای صحیح آنها نظارت کند.
