اولین بار نیست که به صنعت خودروسازی  کمک مالی در قالب قرض و بلاعوض و .... می شود. نتیجه اما تقریبا هیچ بوده است. کارشناسان معتقدند تا زمانی که انحصار در این صنعت وجود دارد .شرایط رقابتی نیست، ودولت بر این صنعت سلطه دارد و امر و نهی می کند ، اختصاص دهها میلیارد دلار هم به صنعت خودروسازی کمکی نمی کند. البته این کمک مالی قرار است به شرکتهای دانش بنیان برای ساخت قطعات مورد نیاز داده شود اما کارشناسان می گویند ، با بررسی کارنامه عملکردی شرکتهای دانش بنیان، و اینکه دانش و تکنولوژی سهم بالایی در صنعت خودروسازی ندارد.، این روش ، راه مناسبی برای نجات صنعت خودروسازی از این وضع نابسامان نیست. آنها معتقدند اگر در مدیریت صنعت بازنگری شود و زمینه های اصلاح ساختاری و مدیریتی مهیا گردد ، خودبخود بهره وری و توسعه خودروسازی اتفاق می افتد و شاید اصلا نیازی به کمکهای مالی نباشد.

کاهش چشمگیر درآمد سرانه که حکایت از کاهش قابل توجه قدرت خرید مردم دارد . چشم انداز رسیدن مردم به رفاه نسبی را مبهم که شاید تاریک کرده . 

کاهشی ٣٤ درصدی در هشت سال. هر چند میزان درآمدها در سال ۹۰ تفاوت محسوسی با درآمدهای حال حاضر دارد . اما بیشتر از میزان در آمد ، الگوی توزیع نامناسب  و غیر نرمال درآمد در ساختار اقتصاد ما، دردسرساز است. به همین دلیل ، حتی زمانی که درآمدها زیاد بوده ، باز هم شاهد کاهش رفاه عمومی بوده ایم.