در ادبیات اقتصادی سرفصلی به نام شهرت سیاستگذار وجود دارد که که به زبان ساده شامل مشروعیت سیاسی سیاستگذار، ارائه برنامههای شفاف و دقیق از سوی دولت و از همه مهمتر تحقق وعدههای از پیش اعلامشده میشود.
در این تعریف بیش از آنکه مانند بسیاری سرفصلهای دیگر اقتصادی وارد اعداد و ارقام شوند، بحث «اهداف» را مورد توجه قرار میدهد و اعتبار سیاستگذار را تا حد خوبی به رسیدن به اهداف اعلام شده گره میزند.
از سیاستمداران که با حافظه کوتاهمدت جامعه بیشتر طرف هستند اگر بگذریم، این سوال جدی وجود دارد چرا برخی اقتصاددانانی که بر مسندهای تخصصی اقتصادی مینشینند گاهی گزارههایی را بیان میکنند که دست نیافتنش، ضربهای جدی به اعتبار آن نهاد است؟
دلار، بانک مرکزی و شهرت سیاستگذار