شعارهایی که آقای رئیس جمهور سابق پیش از اجرای طرح هدفمندی یارانه ها زد

 هرچقدر که کارشناسان اقتصادی از ناکارآمدی این طرح گفته بودند، او آن را اجرا کرد. پولی که قرار بود از محل هدفمند کردن یارانه ها تامین شود، عاقبت با کسری بیش از ۳۰ هزار میلیاردی مواجه شد و به دلیل افزایش نیافتن کافی قیمت‌ حامل‌ها حاصله که کفاف مبلغ ۴۵۵۰۰ تومان را نمی‌داد سرانجام دولت دست در جیب بانک مرکزی و حتی شرکت آب و فاضلاب کرد.

در سال ۸۹ گزارش بانک مرکزی خبر از رشد متوسط هزینه زندگی در شهرها در طی یک دوره ۷ ساله از از ۸۲ تا ۸۹ میداد. در گزارش همان سال ذکر شده بود: نسبت هزینه خوراکی و آشامیدنی در سبد هزینه خانوار که طی سالهای ۷۱ تا ۸۳ روند نزولی داشته و از ۳۶ درصد به ۲۳.۷ درصد در سال ۸۴ رسیده است مشاهده میشود در سالهای ۸۵ تا ۸۸ در همین حدود ثابت بوده و در سال ۸۹ به ناگهان حدود ۲۴.۹ درصد افزایش پیدا می کند و این همان چیزی است که توسط مردم به عنوان کاهش رفاه مطرح میشود.

گزارشات متعدد از بانک مرکزی، وزارت اقتصاد و امور و دارایی و مرکز آمار ایران بیشتر گواه آن است که نه تنها نسل ما از یارانه خیری ندید بلکه عامل تورم شد.

نشریه شادا، نشریه وزارت اقتصاد و دارایی در سال ۹۳ این چنین نوشت: میزان قدرت خرید خانوارهای ایرانی طی دوره اجرای فاز اول هدفمندی یارانه ها به میزان ۵/۱درصد کاهش یافت و این درحالی رقم خورد که قیمت حامل های انرژی ۵۰۰ درصد افزایش داشته است.

احمدی‌نژاد ادعا می‌کند که ۲.۵ میلیون خواهد داد تا مردم را به رای دادن ترغیب کند

این در حالی است که با فرض حذف یارانه همه حامل‌های انرژی در سال ۱۴۰۰ و با فرض کم‌نشدن مصرف مردم، حدود «یک و نیم میلیون میلیارد تومان» بیشتر نصیب دولت نخواهد شد که اگر همه را بین مردم پخش کند، تنها حدود ماهیانه ۱.۵ میلیون تومان به مردم خواهد رسید. پس عدد ۲.۵ میلیون تومان عدد نامعتبریست

احمدی نژاد ۱۴۰۰، همان مرد سیاست ۸۴ است، اگرچه شاید با حرف هایش بتواند کاری کند اما ارقام و آمار و کارنامه اقتصادیش قابل پنهان کردن نیست