ترس فعالان بازار از ارزهای دیجیتال دولتی چیست؟

دولت ها از دنیای رمزارزها چه می خواهند؟ بیت‌کوین از یک ایده نامتعارف آنارشیستی به یک کلاس دارایی یک تریلیون دلاری بدل شده و معامله‌گران این ارز دیجیتال به نیرویی موثر در وال استریت تبدیل شده‌اند.  از همین رو هرکجا بوی پول و سود در میان باشد، دولت ها هم دست به کار میشوند تا از قافله جا نمانند.

ارزهای دیجیتال دولتی، گامی است که قدرت را به جای آنکه به‌صورت شبکه‌ای توزیع کنند یا به دست انحصارهای خصوصی بدهند، در دولت متمرکز می‌کنند. ایده پشت این کار ساده است، به جای داشتن حساب کاربری در یک بانک خرد، با استفاده از برنامه‌های رابط، حساب‌ها مستقیما با بانک مرکزی کار می‌کنند.

 این دگرگونی در بانک‌های مرکزی گرچه دور از ذهن به نظر می‌رسد اما در حال وقوع است. بیش از ۵۰مقام پولی در کشورهایی همچون آمریکا، اتحادیه اروپا و چین که نماینده حجم عظیمی از تولید ناخالص در جهان هستند در تلاشند تا ارزهای دیجیتال را اجرایی کنند.

نگرانی دولتی ها و بوروکرات ها از پول خصوصی چیست؟

ترس از دست دادن کنترل، این یکی از انگیزه‌های دولت‌‌ها و بانک‌های مرکزی برای این دست تلاش‌هاست. امروزه بانک‌های مرکزی برای تقویت سیاست‌های پولی، سیستم‌های بانکی را تحت کنترل در می‌آورند.

اما ترس فعالان بازار از ارزهای دیجیتال دولتی یا (government coins) چیست؟

بیت کوین محدودیت دارد و ساز و کارهایی که آن را از هر پول قابل چاپی که با اشاره سیاستمداران قابل انتشار است متمایز میکند از این رو اگر ارزهای دیجیتال دولتی بدون محدودیت باشند، می‌توانند به سرعت به نیرویی مسلط در امور مالی بدل شوند به‌ویژه اگر تاثیرات این شبکه به قدری باشد که مردم نتوانند از آن خارج شوند، این ارزها می‌توانند بانک‌ها را بی‌ثبات کنند.  ارزهای دیجیتال دولتی همچنین می‌توانند ابزاری برای کنترل شهروندان از سوی دولت باشند و جریمه‌های فوری و الکترونیک برای رفتارهایی مغاییر قوانین دولتی در نظر گیرند.

با این وجود رمز ارزها میتوانند آینده دنیا و بازارهای مالی باشند. آینده ای نه چندان دور.