این قسمت چراز، روایتگر ملتی است که هر چه گنج در زمین خود داشته را داده تا در نهایت برای امرار معاش، ناچار شود زندانبان کشورهای دیگر باشد.
ملتی که در دریایی از منابع طبیعی غرق شد، فکر فردا را نکرد و حال با انبوهی از بدهی دست و پنجه نرم میکند. آنها در زمان وفور منابع، سرمایهگذاری بلندمدتی انجام ندادند و هر چه بدست میآوردند را خرج واردات و زمان حال میکردند. نتیجه آن شد که راه بهشت تا جهنم را خیلی زود طی کردند. نام این جهنم، نائورو است.
