شرکتهای زامبی مثل مردگانی که هنوز راه میروند، به فعالان اقتصادی گرای غلط میدهند و رمق تولید و نوآوری را از کارافرینان میگیرند.
در یک اقتصاد آزاد و رقابتی بنگاههای ضعیف کنار میروند و جای خود را به بنگاههای نوآور میدهند اما در ایران، انواع کمکهای مالی و حمایتهای بیپایان دولت به ادامه حیات واحدهای صنعتی ناتوان منجر میشود.
در ادبیات اقتصاد خرد، این رویکرد را حمایتگرایی برای ادامه حیات بنگاههای زامبی لقب دادهاند. زنده نگه داشتن این بنگاهها نهتنها منابع ارزشمند را قفل میکنند، بلکه فرصت رشد و رقابت را هم از کسبوکارهای پویا میگیرند.
