هادی خسروشاهین، پژوهشگر مسائل بین‌الملل می‌گوید:«‌یک سنت سیاسی در آمریکا وجود داشت که معمولا نامزد انتخابات ریاست جمهوری، زوج انتخاباتی یا معاون خود را از طیفی در درون حزب انتخاب می‌کرد که نزدیک به خودش نبود. یعنی اگر یک نامزد انتخابات به طور مثال در حزب جمهوری‌خواه تعلق خاطر به طیف میانه راست داشت، سعی می‌کرد زوج انتخاباتی خود را از طیف منتهی‌الیه راست انتخاب کند.»

به گفته خسروشاهین، فلسفه این کار این بود که چنین زوجی توان آن را دارند که سبد رای حزب را در دوره انتخابات به حداکثر برسانند.

این کارشناس معتقد است ونس و انتخاب او یک نوع خروج از سنت تاریخی و سیاسی در آمریکا است. فضای پسا ترور آمریکا به ترامپ کمک کرد تا فردی را انتخاب کند که وابستگی ذهنی و عینی و وفاداری تمام قد به اصول و هنجارهای برآمده از ترامپیسم دارد.

خسروشاهین معتقد است که ترامپ با این انتخاب می‌خواست چشم اندازی بسازد که این جنبشی که به راه انداخته، آینده‌دار است. یعنی اگر رئیس‌جمهور شود بعد از دوره ۴ ساله‌اش باز فردی وجود دارد که نماینده چنین گفتمانی باشد.

نسخه کامل در وبسایت اکوایران