به گزارش اکوایران، سرانجام پس از حواشی بسیار پیرامون لیست پیشنهادی پزشکیان برای وزرای مورد نظرش، امروز اسامی آنها اعلام شد. محمدرضا ظفرقندی، به عنوان گزینه پیشنهادی او برای وزارت بهداشت معرفی شده است. 

وزارت بهداشت که در سال‌های اخیر با انبوه مشکلاتی از جمله گرانی دارو، کمبود گاه و بی‌گاه برخی داروها، مهاجرت کادر درمان، اعتراضات پرستاران و... مواجه شد. مشکلاتی که مسئولان هر صنف آن را به ضرر نظام سلامت کشور در طولانی‌مدت دانسته‌اند.

حالا پزشکیان برای این وزارتخانه محمدرضا ظفرقندی را معرفی کرده است؛ کسی که هم تحصیلات مرتبط دارد و هم در کارنامه کاری او فعالیت در پست‌های مختلف حوزه بهداشت و درمان به چشم می‌خورد.

ظفرقندی متولد 1337 در تهران است. او در سال 1354-1355 فارغ‌التحصیل شد و در سال 1355 در رشته پزشکی دانشگاه قبول و تحصیل کرد. دوره فلوشیپ جراحی عروق و تروما را هم در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گذراند. 

سوابق اجرایی ظفرقندی

او پیش از این فعالیت در سیستم نظام سلامت را داشت. هم در سازمان نظام پزشکی بود و هم در شورای عالی بیمه. در ادامه برخی از فعالیت‌های او مورد بررسی قرار گرفته است. 

ظفرقندی در سال‌های 1376 تا 1384 رئیس و دبیر هیأت امنای دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. پس از آن عضو شورای عالی سازمان نظام پزشکی در سال 1379 تا 1383 بود. 

وزیر پیشنهادی بهداشت از سوی پزشکیان، دو دوره ریاست سازمان نظام پزشکی را بر عهده داشت. دوره اول طی سال‌های 1379 تا 1383 و دوره بعدی به سال‌های 1397 تا 1400 برمی‌گردد. به عبارتی او در دوره دوم تجربه کاری در همه‌گیری کرونا را دارد. زمانی که نظام سلامت کشور در کنار کشورهای دیگر با بحران تلفات جانی و مالی این ویروس مواجه بودند. 

ظفرقندی مدتی را هم در شورای عالی بیمه سر کرد. او در سال‌ 1379 عضو شورای عالی بیمه بود. فعالیت‌های او اما به این موارد ختم نمی‌شود. ظفرقندی طی سال‌های 1396 تا 1400 رئیس انجمن علمی ترومای ایران بود.

بررسی کارنامه کاری او نشان می‌دهد که از سال 1398 ریاست انجمن جراحی عروق ایران را هم بر عهده دارد. همچنین در وزارتخانه‌ای که برای سکانداری آن معرفی شده هم سابقه فعالیت دارد؛ از جمله عضویت در شورای عالی نظارت بر درمان وزارت بهداشت و عضویت در ستاد بحران وزارت بهداشت.

حالا اگر مجلس به او رأی اعتماد دهد، گامی فراتر از همه آنچه در سوابق کاری خود دارد، برمی‌دارد. او سکان وزارتخانه‌ای را بر عهده می‌گیرد که به صورت مستقیم با سلامت جامعه در ارتباط است و هر تصمیم و سیاستی در این وزارتخانه می‌تواند گرهی از مشکلات دارویی، نیروی انسانی و ... را باز کند یا بر انبوه این مشکلات اضافه کند.