21 خرداد 1403 روزی تاریخی در تقویم حمل و نقل ایران رقم خورد. در این روز، اولین سری از تاکسیهای برقی به رانندگان خوشحال تهرانی تحویل داده شد. این رویداد، نویدبخش تحولی بزرگ در سیستم تاکسیرانی پایتخت و گامی بلند در جهت حذف خودروهای بنزینی و جایگزینی آنها با وسایل نقلیه پاک بود.
اما سوالی که در ذهن بسیاری از مردم نقش بسته، این است که آیا این روز به عنوان نقطه عطفی در تاریخ حمل و نقل شهری و آغازگر عصری جدید از تمیزی و سلامتی در یادها خواهد ماند، یا به عنوان روزی تلخ در خاطرهها حک خواهد شد که یادآور آغاز پروژهای شکستخورده بود؟
پاسخ به این سوال، بدون شک به گذر زمان و ارزیابی دقیق عملکرد این طرح در بلندمدت نیاز دارد. با این حال، شنیدن دلایل و استدلالهای مجریان این طرح، میتواند تصویری روشنتر از چشمانداز پیش رو ارائه دهد.
