به گزارش اکوایران، هادی خسروشاهین، پژوهشگر مسائل بین‌الملل می‌گوید شکل گرفتن این پرسش، ناشی از تصور و برداشت نادرست و نادقیق در مورد ترامپ و راهبردش در قبال مسائل بین‌الملل و به طور خاص پرونده ایران است. از ابتدای پیروزی ترامپ در نوامبر ۲۰۲۴ تا زمانی که رسماً سوگند یاد کرد، یعنی ۲۰ ژانویه ۲۰۲۵ تفسیر از ترامپ و انتظارات و برداشت‌ها با توجه به حذف برخی چهره‌های تندرو در کابینه او این بود که دولت دوم ترامپ با دولت اول او متفاوت است و ما قرار است با ترامپ جدیدی مواجه شویم.

در این تصویر، ترامپ اول یک ترامپ جنگ‌طلب و افراطی در ادامه مسیر نومحافظه‌کاران آمریکایی تفسیر می‌شود و در دولت دوم تصویر دیگری از او به نمایش گذاشته می‌شود، مبنی بر اینکه ترامپ راهبرد خود را تغییر داده یا به یک نوع رئال‌پلتیک متوسل شده که بر مبنای آن تمایل و اشتیاقش برای مذاکره با تهران افزایش پیدا کرده است.

این کارشناس تاکید کرد که اساساً چنین برداشتی و ایجاد جدایی و شکاف بین ترامپ اول و دوم واقعیت ندارد و بر مبنای مفروضات کاملاً اشتباه استوار شده است.

نسخه کامل در سایت:

خبر مرتبط
رمزگشایی از بازگشت فشار حداکثری

دونالد ترامپ، رئیس‌‌‌جمهور آمریکا تنها چند هفته بعد از ورود به کاخ سفید و در شرایطی که زمزمه‌‌‌هایی مبنی بر مذاکرات احتمالی بین تهران و واشنگتن در حال شنیده شدن است، بار دیگر دستور داد تا سازوکار «فشار حداکثری» علیه ایران از سر گرفته شود.