دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی: بخشی از تناقض در این سند، تناقض ذاتی سیاست ایالات متحده است.

به گزارش اکوایران به نقل از تسنیم،  یعنی جمع بندی نه تنها برای مخاطبین وجود ندارد که سیاست به کجا می‌رود که برای تصمیم گیران در آمریکا نیز چنین جمع‌بندی وجود ندارد که این سیاستی که این کشور اتخاذ کرده به کجا خواهد رفت.

آمریکایی‌ها در سیاست بین‌الملل طی همه این سال‌های اخیر از یک چیزی صحبت و دفاع می‌کردند و راجع به آن اعلامیه‌های پرشور می‌دادند اما خیلی وقتها در عمل کار دیگری می‌کردند و این تناقض داخل سند هم دیده می‌شود.

این برمی‌گردد به همان عدم اطمینان از سیاست گذاری که آمریکا در این زمینه به کدام سو می‌خواهد برود.

به نظر من شاید به همین دلیل هم هست که در همان ابتدای سند تاکید می‌کند که ایالات متحده  به خصوص در دوره ترامپ هم عملگراست اما واقع بین هم هست. هم واقع‌گراست اما در واقع عملگرایی را هم کنار نمی‌گذارد. شاید با همین دید بوده که به این موضوع تاکید زیادی شده است.