این سوالی است که با گذشت قریب به ۴ سال، هنوز هم پاسخ روشنی ندارد. آنچه این شب را مرموز می‌کند این است که پس از مدتی، هیچکس مسوولیت این تصمیم و نرخ را به عهده نمی‌گرفت. در حالیکه حتما در آن شب، اکثریت با این نرخ موافق بودند یا حداقل مخالفتی با آن بروز نداده‌اند.

روایت رییس کل پیشین بانک مرکزی بیشتر تداعی کننده یک شب دراماتیک در اقتصاد ایران است؛ شبی که در آن حتی مسوول و وزیری که به غلط بودن تصمیم اذعان داشته‌اند‌ هم بنا به مصلحت‌های شخصی و هزینه مخالفت با رییس جمهور، سکوت پیشه کردند تا مخالفان این تصمیم غیرکارشناسی، تنها بمانند. احتمالا از این شب‌ها اقتصاد ایران کم ندیده است. 

بخش دوم گفتگوی «اکوایران» با ولی‌الله سیف را از دست ندهید.