صبح ۲۷ خرداد ۱۴۰۴، با اصابت نخستین موشکها به تاسیسات نظامی سمنان، مدیران ایرانی برای اولینبار طعم واقعی جنگ را در کسبوکارشان حس کردند. تنها دو هفته بعد، تحریمهای تازه، موشکباران و جهش دلار همهچیز را تغییر داد و هزینههای بیمه و حملونقل سر به فلک کشید؛ زنجیره تأمین قدیمی که سالها در برابر تحریم دوام آورده بود، حالا زیر فشار بیمههای جنگی و کرایههای چند برابر شده خم شد.
در این فضای پرتنش، کمتر کسی به فکر سودآوری است. بنگاهها بهجای توسعه افقی و ورود به بازارهای تازه، ناچارند حفظ وضعیت موجود و بومیسازی محصولات را در اولویت قرار دهند.
