عوامل مختلفی منجر به بازماندن صنایع پلیمری ایران در تولید برخی پلیمرها میشود؛ یکی از مهمترین آنها، صنایع تکمیلی و تولیدکنندگان قطعات هستند.
ما تا چند سال گذشته توان تولید قطعات جنرال و مصارف عموم را داشتیم؛ هماکنون نیز در سراسر جهان، در تولید قطعاتی مانند هواپیما و خودروهای خاص و قطعات اکترونیکی مانند لپتاپ و تلفن همراه از شبکههایی استفاده میکنند که ما در تولید هیچ کدام از این قطعات در آن زنجیره شبکهای وجود نداریم.
چرا صنعت پلیمر ایران در توسعه پلیمرهای مهندسی و فوق مهندسی ناکام مانده است؟ آیا پافشاری به خودکفایی در این حوزه کار درستی است؟
الهام زینالی رئیس گروه توسعه محصول شرکت پژوهش و فناوری، در گفتوگو با اکوایران به این سوالات پاسخ میدهد.
