معصومه اشتیاقی، جامعه‌شناس حوزه آب و توسعه و رییس کمیته زنان، انجمن دیپلماسی آب، در گفت‌وگو با اکوایران و در پاسخ به این پرسش که نیاکان ما در ایران چگونه با بحران آب مقابله می‌کردند، می‌گوید: «ما اساسا در یک جغرافیای کم آب زیست می‌کردیم، فرهنگ قنات و کاریز را در پیشینه تاریخی‌مان داریم.»

او می‌گوید که در مناطق شمال ایران هم پدیده آب‌بندان وجود داشته، فناوری‌ای که حدود 200 سال قدمت دارد. 

اشتیاقی توضیح می‌دهد که شکواییه‌ها و دست‌نوشته‌هایی از سال 1331 وجود دارد که وجود مشکل کم‌آبی را نمایان می‌کند.