بودجه نبض اصلی تجهیز و تامین منابع در ساختار اقتصاد ایران است. بنابراین بدیهی است که اگر نتواند به‌خوبی منابع را تجهیز و تخصیص کند، از کارایی لازم برخوردار نیست. این وضعیت در دهه‌های گذشته برای بودجه کشور وجود داشته است؛ یعنی به‌دلیل ناترازی میان منابع و مصارف، امکان تجهیز و تخصیص منابع به صورت مناسب وجود نداشته و همین موضوع موجب شده تا لزوم اصلاح ساختار بودجه مطرح شود. با این وجود در هیچ‌یک از دولت‌های گذشته اصلاح ساختار بودجه در اولویت قرار نگرفته است.
مسعود روغنی زنجانی که رکورد ریاست بر سازمان برنامه و بودجه کشور را دارد، معتقد است 2 عامل اصلی موجب شده تا دولت‌ها تن به اصلاح ساختار بودجه ندهند: اول آن‌که جزو اولویت دولت، مجلس و حاکمیت نبوده است. علت دوم به هزینه‌های سیاسی اصلاح ساختار بودجه و رانت‌های پنهان وضعیت موجود باز می‌گردد.
او معتقد است: وضعیت فعلی اقتصاد کشور شباهت‌های زیادی به سال 67 دارد. او درباره نقاط اشتراک این 2 برهه تاریخی توضیح می‌دهد و در پایان می‌گوید: پیش‌بینی می‌کنم که اکنون نیز هم‌چون سال 67 شرایط اقتصادی بر سیاست‌خارجی ما غلبه می‌کند.
به گفته او، شرایط و سناریوهای مختلف در خصوص وضعیت اقتصادی کشور به رهبر انقلاب ارائه شده است.
