کشورهای غربی مدتهاست تلاش دارند بگویند مسئله فلسطین، مسئله اعراب یا مسلمانان نیست و در این مسیر، طرحهایی را نیز پیش بردند که از جمله میتوان به بحث عادیسازی روابط اعراب و اسرائیل اشاره کرد.
روابط ایران و عربستان سعودی پیچیدگیهای خاص خود را دارد و عوامل و فاکتورهای زیادی در این مناسبات اثرگذار است. یکی از این عوامل، نیروهای داخلی مخالف روابط و نیروهای گریز از مرکز هستند.
قراردادهای کلان عربستان سعودی با چین و حتی روسیه بیانگر تغییر استراتژی این کشور است. اما نزدیکی ریاض به پکن و مسکو آیا در روابطش با تهران نیز اثرگذار است؟
چرا قرار دادن تندیس سردار سلیمانی در ورزشگاه و یا قاب عکس ایشان در سالن کنفرانس خبری وزرای خارجه ایران و عربستان سعودی با واکنشهایی از سوی سعودیها روبرو شد؟
داود احمدزاده، کارشناس مسائل خاورمیانه در گفتگو با اکوایران با اشاره به اینکه ایران و عربستان باید به سمت اعتمادسازی حرکت کنند، گفت که به نظر میرسد در حوزههای امنیتی این گامها برداشته شده و آتش بس هرچند تاحدودی شکننده در بحث یمن و حضور مجدد سوریه در اتحادیه عرب به معنای پذیرش واقعیتهای موجود امنیتی است.
با توجه به اینکه روابط تهران و ریاض بعد از سالها تنش سیاسی به تازگی از سر گرفته شده، این مسئله مطرح است که آیا تنشهای کوچک میتواند بر کلیت مناسبات اثر منفی بر جای بگذارد؟
اشغال سرزمینهای فلسطینی توسط اسرائیلیها پایان ندارد و آنها برای توسعه سرزمینیشان جنگهای زیادی را آغاز کردند.
بعد از آشتی ایران و عربستان این پرسش مطرح شد که آیا طرفین همچنان در مسیر تنشزدایی حرکت خواهند کرد یا برخی عناصر مانع از ادامه این مسیر میشوند.
بعد از عملیات هفت اکتبر سناریوهای بسیاری مطرح شد؛ یکی از این سناریوها این است که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل از این عملیات خبر داشته و سکوت کرده و یا حتی طراح آن بوده است.
دومین بند غروب برجام هم فرارسید؛ برنامه جامع اقدام مشترک چند تاریخ کلیدی داشت که یکی از مهمترین آنها ۱۸ اکتبر بود؛ در این روز تحریم هاى موشکى و پهپادى ایران طبق قطعنامه ٢٢٣١ به صورت خودکار لغو شد.
