چگونه ترس از آینده نامعلوم رویای یک جهان لیبرال را بر باد داد؟
نگرانیهای سیاسی طی چند سال انباشته شدند و به دورهای از خوشبینی جهانی پایان دادند.
استاد دانشگاه هاروارد و نظریهپرداز روابط بینالملل
نگرانیهای سیاسی طی چند سال انباشته شدند و به دورهای از خوشبینی جهانی پایان دادند.
اکوایران: تنها دلیل آنکه جهان هنوز به نمایشهای دیپلماتیک ترامپ توجه میکند، این است که او رئیسجمهور قدرتمندترین کشور دنیاست و اعضای منفعل کنگره از حزب جمهوریخواه - که بیشتر به یک فرقه شباهت پیدا کرده - هر خواسته او را برآورده میکنند.
اکوایران: استفان والت، استاد روابط بینالملل دانشگاه هاروارد در یادداشتی برای فارن پالیسی نوشت: با توجه به رویدادهای پرتنش چند سال گذشته، وسوسهانگیز است که از ظهور یک «خاورمیانه جدید» سخن بگوییم. اما چند بار تا کنون این حرف را شنیدهایم؟
اکوایران: دولت ترامپ فرصت بیسابقهای داشت تا ایالات متحده را بهسوی آیندهای بهتر هدایت کند، اما به عقیده استفان والت، استاد روابط بینالملل دانشگاه هاروارد، ویژگیهای شخصیتی ترامپ باعث هدر رفتن این فرصت شده است.
اکوایران: اقدامات اخیر ترامپ با سیاست خارجیای که وعده داده بود یا هوادارانش انتظار داشتند، همخوانی ندارد.
اکوایران: مثل بسیاری چیزهای دیگر، وسواس دونالد ترامپ نسبت به جایگاهش در تاریخ، در سطحی کاملاً متفاوت است. هیچ رئیسجمهور دیگری اینقدر آشکار دوران مسئولیتش را به خودش محدود نکرده یا تا این حد بیپرده خواهان آن نبوده که به عنوان یکی از بزرگترین رؤسای جمهور ایالات متحده به یاد آورده شود. درواقع، به نظر میرسد او معتقد است که همین حالا هم شایسته چنین عنوانی است.
اکوایران: به نوشته استفان والت، متأسفانه، عملیات چشمگیر اوکراین علیه پایگاههای هوایی روسیه تغییری در واقعیتهای بنیادین ایجاد نمیکند.
اکوایران: لازم نیست ایدهآلیست باشید تا نگران رویکرد دونالد ترامپ نسبت به نظم جهانی باشید.
اکوایران: ترامپ تا ابد رئیسجمهور نخواهد بود، و ممکن است رهبران آینده آمریکا بخواهند مقداری اعتماد را در روابط با دولتهای پیشتر دوست، جامعه تجاری داخلی و بینالمللی، و اکثر مردم آمریکا بازسازی کنند. اما وقتی اعتماد یکبار شکسته شود، بهسختی ترمیم میشود.
اکوایران: دلایل موجهی برای ایالات متحده وجود داشت که بخواهد تقسیم وظایف جدیدی را با متحدان اروپایی خود دنبال کند، اما تغییر جهت به سمت روسیه و تبدیل اروپا به یک رقیب، به این معناست که دوستی با حدود ۴۵۰ میلیون نفر، با تولید ناخالص داخلی ۲۰ تریلیون دلاری را با رابطهای نامطمئن با رهبر یک قدرت رو به افول، با جمعیتی کمی بیش از ۱۴۰ میلیون نفر و اقتصادی به ارزش تنها ۲ تریلیون دلار، معامله کند.