به گزارش اکوایران، دستور دونالد ترامپ برای محاصره کامل نفتکشهای ونزوئلا، بازار جهانی نفت را ملتهب و تنشهای نظامی در آمریکای لاتین را تشدید کرده است. همزمان، برخی کشورهای حوزه کارائیب با میزبانی نیروهای آمریکایی، به صف متحدان واشنگتن علیه نیکلاس مادورو پیوستهاند.
اعلان محاصره؛ گام بیسابقه واشنگتن علیه کاراکاس
به نوشته رویترز، دونالد ترامپ، رئیسجمهور ایالات متحده، روز سهشنبه دستور «محاصره» تمامی نفتکشهای تحریمشده ونزوئلا میشوند را صادر کرد؛ اقدامی که جدیدترین تلاش واشنگتن برای افزایش فشار بر دولت نیکلاس مادورو و هدفگیری اصلیترین منبع درآمد این کشور به شمار میرود. هنوز مشخص نیست ترامپ این اقدام را چگونه علیه کشتیهای تحریمشده اجرا خواهد کرد و آیا همانند هفته گذشته از گارد ساحلی برای توقیف کشتیها استفاده میکند یا خیر.
ترامپ در شبکه اجتماعی «تروث سوشال» نوشت:به دلیل سرقت داراییهای ما، تروریسم، قاچاق مواد مخدر و قاچاق انسان، رژیم ونزوئلا بهعنوان یک سازمان تروریستی خارجی تعیین شده است. بنابراین، امروز دستور محاصره کامل و تمامعیار تمامی نفتکشهای تحریمشده را که به ونزوئلا وارد میشوند یا از آن خارج میگردند، صادر میکنم.» دولت ونزوئلا در بیانیهای اعلام کرد که «تهدید عجیب و غریب» ترامپ را رد میکند.
نفت زیر سایه محاصره؛ بازارها واکنش نشان دادند
قیمت نفت روز چهارشنبه در معاملات آسیایی بیش از ۱ درصد افزایش یافت. بهای معاملات آتی نفت برنت با ۷۰ سنت افزایش (معادل ۱.۲ درصد) به ۵۹ دلار و ۶۲ سنت در هر بشکه رسید. همچنین نفت خام وست تگزاس اینترمدیت آمریکا با ۷۳ سنت افزایش (۱.۳ درصد) به ۵۶ دلار در هر بشکه رسید. پس از اعلام ترامپ، معاملات آتی نفت خام آمریکا در بازار آسیا بیش از ۱ درصد رشد کرد و به ۵۵ دلار و ۹۶ سنت در هر بشکه رسید.
قیمت نفت روز سهشنبه روی ۵۵ دلار و ۲۷ سنت بسته شد که پایینترین سطح از فوریه ۲۰۲۱ تاکنون بود. فعالان بازار نفت گفتند افزایش قیمتها ناشی از انتظار برای کاهش احتمالی صادرات ونزوئلاست، هرچند همچنان منتظرند ببینند محاصره اعلامشده ترامپ چگونه اجرا خواهد شد و آیا کشتیهای غیرتحریمشده را نیز در بر میگیرد یا نه.
نفت ونزوئلا و معمای چین
پس از آنکه آمریکا هفته گذشته یک نفتکش تحریمشده را در سواحل ونزوئلا توقیف کرد، عملاً نوعی تحریم دریایی برقرار شده است؛ بهطوریکه کشتیهای حامل میلیونها بشکه نفت ترجیح دادهاند بهجای بهخطر انداختن خود و مواجهه با توقیف، در آبهای ونزوئلا باقی بمانند. از زمان این توقیف، صادرات نفت خام ونزوئلا بهشدت کاهش یافته است.
در حالی که بسیاری از کشتیهایی که از ونزوئلا نفت بارگیری میکنند تحت تحریم هستند، برخی دیگر که نفت این کشور یا نفت خام ایران و روسیه را حمل میکنند، تحریم نشدهاند. همچنین برخی شرکتها، بهویژه شرکت آمریکایی شورون، نفت ونزوئلا را با کشتیهای مجاز خود حمل میکنند. چین بزرگترین خریدار نفت خام ونزوئلاست؛ نفتی که حدود ۴ درصد از واردات این کشور را تشکیل میدهد.
در حال حاضر، بازار جهانی نفت از عرضه کافی برخوردار است و میلیونها بشکه نفت در نفتکشهایی در سواحل چین منتظر تخلیه هستند. اما اگر این تحریم برای مدتی ادامه یابد، حذف نزدیک به یک میلیون بشکه در روز احتمالاً موجب افزایش قیمتها خواهد شد. دیوید گلدویِن، دیپلمات پیشین انرژی در وزارت خارجه آمریکا، گفت اگر صادرات آسیبدیده ونزوئلا با افزایش ظرفیت مازاد اوپک جایگزین نشود، تأثیر آن بر قیمت نفت میتواند در بازه ۵ تا ۸ دلار در هر بشکه باشد.
از زمانی که آمریکا در سال ۲۰۱۹ تحریمهای انرژی علیه ونزوئلا اعمال کرد، معاملهگران و پالایشگرانی که نفت ونزوئلا را خریداری میکنند، به استفاده از «ناوگان سایه» روی آوردهاند؛ نفتکشهایی که موقعیت مکانی خود را پنهان میکنند یا کشتیهایی که پیشتر به دلیل حمل نفت ایران یا روسیه تحریم شدهاند.
مادورو: این جنگ برای غارت نفت است
کارزار فشار ترامپ علیه مادورو شامل افزایش حضور نظامی آمریکا در منطقه و حمله نظامی به کشتیها در اقیانوس آرام و دریای کارائیب در نزدیکی ونزوئلا بوده است؛ حملاتی که دستکم ۹۰ کشته برجای گذاشتهاند. ترامپ همچنین گفته است حملات زمینی آمریکا به این کشور آمریکای جنوبی بهزودی آغاز خواهد شد. مادورو مدعی است این افزایش حضور نظامی آمریکا با هدف سرنگونی او و تسلط بر منابع نفتی کشور عضو اوپک انجام میشود؛ منابعی که بزرگترین ذخایر نفت خام جهان به شمار میروند.
مادورو روز سهشنبه و پیش از انتشار پیام ترامپ گفت:«امپریالیسم و راست فاشیستی میخواهند ونزوئلا را مستعمره کنند تا ثروت نفت، گاز، طلا و دیگر مواد معدنی ما را تصاحب کنند. ما بهطور مطلق سوگند خوردهایم از میهن خود دفاع کنیم و در ونزوئلا، صلح پیروز خواهد شد.»
کارائیب علیه مادورو
باتوجه به افزایش فشارهای اخیر آمریکا علیه ونزوئلا، حالا برخی از کشورهای حوزه کارائیب نیز در حال حمایت و کمک به دولت ترامپ و تلاش برای سرنگونی مادورو هستند. به نوشته واشنگتن پست، لوئیس آبینادر، رئیسجمهور جمهوری دومینیکن، به ارتش آمریکا اجازه داده است در چارچوب مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر ونزوئلایی، در مناطق محدودشده پایگاه هوایی «سن ایسیدرو» و فرودگاه بینالمللی «لاس آمِریکاس» فعالیت کند. او روز چهارشنبه در یک نشست خبری مشترک با پیت هگسث، وزیر دفاع آمریکا، در پایتخت جمهوری دومینیکن گفت هواپیماهای نظامی آمریکا میتوانند سوختگیری کرده و تجهیزات و نیروهای فنی را جابهجا کنند.
کاملا، نخستوزیر ترینیداد و توباگو نیز از حامیان صریح اقدامات دولت ترامپ در آبهای اطراف این جزایر بوده است. او پس از نخستین حمله در ماه سپتامبر که به کشته شدن ۱۱ نفر انجامید، گفت:«من هیچ همدردیای با قاچاقچیان ندارم. ارتش آمریکا باید همه آنها را با خشونت از بین ببرد.» او روز پنجشنبه اعلام کرد که تفنگداران دریایی آمریکا در فرودگاه جزیره توباگو مشغول به کار هستند.
پورتوریکو به عنوان قلمرو وابسته به ایالات متحده است. این منطقه در طول جنگ سرد برای پشتیبانی از اقدامات نظامی ایالت متحده در آمریکای مرکزی و جنوبی مورد استفاده قرار میگرفت. پایگاه دریایی «روزولت رودز» در شرق جزیره اصلی، زمانی یکی از بزرگترین تأسیسات دریایی جهان بود، اما در سال ۲۰۰۴ پس از توقف تمرینهای تهاجمی در جزیره ویهکِس تعطیل شد و حضور نظامی آمریکا کاهش یافت. اکنون «روزولت رودز» دوباره فعال شده است. در هفتههای اخیر، باندهای تاکسیوی پاکسازی شده و جنگندهها و هواپیماهای ترابری در آن فرود آمدهاند. همچنین هواپیماهای جدیدی در فرودگاه «هنری ای. رولسن» در جزیره سنت کروآ، واقع در جزایر ویرجین آمریکا، مشاهده شدهاند.
دولت ایالات متحده در ماه اکتبر از گرانادا درخواست کرد بهطور موقت تجهیزات راداری و نیروهای فنی مرتبط را در یکی از فرودگاههای بینالمللی این جزیره مستقر کند. دولت گرانادا اعلام کرد که در حال «ارزیابی و بررسی دقیق این درخواستها در چارچوب مشورتهای فنی» است. این تصمیم به دلیل تاریخچه روابط آمریکا و گرانادا پیچیده است. تفنگداران دریایی آمریکا در اکتبر ۱۹۸۳، پس از ترور موریس بیشاپ، نخستوزیر وقت گرانادا، به این جزیره کوچک حمله کردند.
هدف رسمی این عملیات، حفاظت از حدود ۶۰۰ دانشجوی پزشکی آمریکایی در دانشگاه سنت جورج عنوان شد. اما این رخداد در اوج جنگ سرد اتفاق افتاد و رونالد ریگان، رئیسجمهور وقت آمریکا، از ساخت یک فرودگاه بینالمللی توسط بیشاپ، یک انقلابی سوسیالیست با کمک نیروهای مسلح کوبایی انتقاد کرده بود. همان فرودگاه، که اکنون به نام رهبر ترورشده نامگذاری شده است، قرار است محل نصب رادار آمریکایی باشد.
