به گزارش اکوایران به نقل از مهر، پزشکیان در پاسخ به این سوال که شما ساعت ششونیم صبح بیدار میشوید و هفت صبح سر کارید؛ شبها چه ساعتی میخوابید؟ گفت:
بستگی دارد؛ ما خیلی وقتها مثلاً ساعت پنج بیدار میشویم و ساعت دوازده شب برمیگردیم.
این را از این جهت پرسیدم که برخی از رسانههای غربی با تحریف بعضی از مواضع و صحبتهای شما دارند این خطّ تبلیغاتی را پیش میبرند که مجموعهی دولت جمهوری اسلامی و رئیسجمهور از جنگیدن و حلّ مشکلات ناتوان است. پاسخ آقای دکتر مسعود پزشکیان به این ادّعاهای مغرضانه و عنادورزانه چیست؟
ببینید! بر اساس تمام تحلیلهایی که اینها داشتند، باورشان این بود که اگر رژیم صهیونیستی به ایران حمله کند، نظام فرو خواهد پاشید. چرا از هم نپاشید؟ اصلاً تمام محاسباتشان این بود که اگر اینها حمله کنند، مردم میریزند در خیابان، مشکلات پیدا میشود، معیشت مردم مشکل پیدا میکند و مسائل مختلف خدماتی مختل میشود.
البتّه در روزهای جنگ هم خدمات دولتی به صورت منظّم برقرار بود.
بهتر از گذشته بود، چون اختیارات مال استاندارها بود؛ مثلاً در عرض آن دوازده روز، اینها توانستند بالای ده میلیون تُن کالا را در گمرکاتمان جابهجا کنند. همان رانندگانی که اعتراض داشتند، مردانه آمدند وسط؛ مردمی که اعتراض داشتند، جانانه از نظام و از تمامیّت کشور دفاع کردند؛ یعنی در حقیقت، هم انسجام داخلی را در مقابل آنها نشان دادند، هم حضورشان را و همراهیشان را. این ارزشِ خیلی بالایی است که نشان میدهد دولتیها و کسانی که سیاستمدارند باید این مردم را باور کنند و با این مردم مهربان باشند. تمام تلاش ما این است که هرچه از دستمان بربیاید، صادقانه و بی هیچ منّتی به این مردم خدمت کنیم و جز خدمت به این مردم، حدّاقل بگویم که خود ما هیچ چیز دیگری را دنبال نمیکنیم. مردم هم با همهی این فشارهایی که وجود دارد، خیلی همراهی کردند. تمام محاسبات اینها این بود که اگر حمله کنند، مملکت به اغتشاش کشیده میشود؛ امّا مردم از ایرانشان، از مملکتشان، از دینشان، از فرهنگشان و از رهبری دفاع کردند. در سال ۱۴۰۱ اتّفاقی افتاد؛ امّا در سال ۱۴۰۴ همه ریختند در خیابان و گفتند جان ما فدای رهبر. چه اتّفاقی افتاده؟ این نگاه مردم و برگشت آن سرمایهی اجتماعی بسیار امیدوارکننده بود و ما هر مقدار به این مردم خدمت کنیم، کم گذاشتهایم؛ لذا امیدوارم شرمندهی این مردم عزیزمان نشویم.
پاسخ شما به این ادّعاهای مغرضانهای که عرض کردم چیست؟ مثلاً راجع به شخص خودتان اخیراً رسانههای غربی تحلیلهایی منتشر میکنند که آقای پزشکیان میگوید من نمیتوانم! درحالیکه این درست نقطهی مقابل کارهایی است که شما میکنید.
البتّه من بارها گفتهام نمیتوانم، بلکه ما میتوانیم. مشکلات مملکت جوری نیست که من بهتنهایی بتوانم آنها را حل کنم این را بارها گفتهام ولی ما با قدرت تمام، این مشکلات، تحریمها و فشارهایی را که میآورند، پشت سر خواهیم گذاشت. امکان ندارد ما با هم باشیم و آنها بتوانند ما را زمینگیر کنند. اینکه من میگویم با هم وحدت داشته باشیم، وفاق داشته باشیم، برای این است که باور و اعتقادم این است. چه در داخل کشور و چه با همسایگان خودمان اگر ماها وحدت داشته باشیم، آمریکا نمیتواند کشورهای منطقه را اینجوری استثمار کند. این ما هستیم که میتوانیم مشکلات را حل کنیم. البتّه مشکلاتی که وجود دارد، به این سادگی قابل حل نیست. آنها محاسبه کردهاند؛ اینطور نیست که بدون محاسبه آمده باشند. هم از نظر اقتصادی، هم از نظر نظامی، هم از نظر سیاسی و امنیّتی و تبلیغاتی، از هر لحاظ دارند کار میکنند. کشور ما روی پای خودش ایستاده. حالا آمدهاند برنامه نوشتهاند که مثلاً ایران ۳۶ ماه دیگر باید ساقط شود! تا دیروز میگفتند در عرض دوازده روز میتواند ساقط بشود، حالا نوشتهاند سیوششماهه. اگر ما با هم باشیم، سیوششهزارساله هم نمیتوانند این کار را بکنند. برای با هم بودن باید به یک زبان و نگاه مشترک برسیم، باید در پشت سیاستهای رهبری حرکت بکنیم و سعی کنیم اختلافات را زمین بگذاریم، چون هر اختلافی باعث یک ناهماهنگی در جریان حاکمیّت میشود. اینها راهها را بر روی ما بستند، ولی ما راه را پیدا میکنیم و اگر راهی پیدا نکردیم، راهی میسازیم. اگر با هم باشیم، این امکانپذیر است؛ امّا اگر با هم دعوا کنیم، این امکانپذیر نیست؛ چون یک بحث همگانی و عمومی است و باید در این چهارچوب حرکت کنیم و هماهنگ عمل کنیم.
