اکوایران: ایالات متحده هیچ تردیدی در پنهان کردن نارضایتی خود از نشست سازمان ملل که توسط فرانسه و عربستان سعودی درباره مسئله تشکیل کشور فلسطین و اجرای راه‌حل دو‌کشوری برگزار شد، به خود راه نداده، اما در برابر تصمیم عربستان برای میزبانی مشترک این رویداد به طرز محسوسی سکوت اختیار کرد.

به گزارش اکوایران، ایالات متحده هیچ تردیدی در پنهان کردن نارضایتی خود از نشست سازمان ملل که توسط فرانسه و عربستان سعودی درباره مسئله تشکیل کشور فلسطین و اجرای راه‌حل دو‌کشوری برگزار شد، به خود راه نداده است.

برخی از نزدیک‌ترین متحدان و مقامات ارشد دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، این رویداد در نیویورک را به شدت محکوم کرده‌اند. مارکو روبیو، وزیر خارجه آمریکا، پیش‌تر این نشست را «نمادین» و «بی‌اثر» در مناقشه اسرائیل-فلسطین خوانده بود، هرچند آن را گامی دانست که به گفته او «حماس را جسورتر می‌کند».

مایک هاکبی، سفیر آمریکا در اسرائیل، حتی فراتر رفت و این نشست را «تهوع‌آور» توصیف کرد و گفت فرانسه، یکی از میزبانان نشست، باید ریویرای فرانسه را برای تشکیل کشور فلسطین واگذار کند.

به گزارش میدل‌ایست‌آی، در حالی‌که دولت ترامپ در انتقاد از نشست، با لفاظی و تمسخر فرانسه هیچ تردیدی به خود راه نداد، اما در برابر تصمیم عربستان برای میزبانی مشترک این رویداد به طرز محسوسی سکوت اختیار کرد.

فرانسه

به گفته دیپلمات‌ها و کارشناسان، این رفتار دوگانه آمریکا؛ حمله به فرانسه در حالی که از عربستان چشم‌پوشی می‌کند، بازتاب قدرت ریاض در واشنگتن از طریق نفوذ مالی و گسترش پیوندهای امنیتی‌اش است.

بدر السیف، استادیار دانشگاه کویت، گفت دولت ترامپ به‌طور ضمنی نشان داده که نمی‌خواهد نزدیک‌ترین متحدان عرب خود را در مسئله فلسطین بازخواست کند. او افزود: «آیا فرانسه صدها میلیارد دلار در اقتصاد آمریکا تزریق می‌کند؟ فکر نمی‌کنم. کشورهای خلیج فارس اهرم فشار بسیار بیشتری از آنچه تصور می‌کنند دارند، و این همان زبانی است که ترامپ عملاً درک می‌کند.»

امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه، برای سخنانش در نشست سازمان ملل روز دوشنبه تشویق ایستاده دریافت کرد. فرانسه نقش پررنگ‌تری در این رویداد برعهده گرفته است. محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، امسال در مجمع عمومی حضور ندارد، اما وزیر خارجه فیصل بن فرحان به نمایندگی از او در نشست سخنرانی کرد.

ترامپ در ماه مه سفری تاریخی به عربستان داشت. در طول این سفر امیدهایی ایجاد شد که دولت او از درگیری‌های خارجی پرهیز کرده و از مداخله در خاورمیانه فاصله بگیرد. سفر او با تعهد غیرالزام‌آور عربستان برای سرمایه‌گذاری ۶۰۰ میلیارد دلاری در آمریکا همراه بود. تأثیر سخنرانی ترامپ، همچون تعهد سرمایه‌گذاری عربستان، ترکیبی از موفقیت و ناکامی بوده است.

ترامپ تحت فشار ریاض، کمپین ویرانگر بمباران آمریکا علیه حوثی‌های یمن را متوقف کرد، آتش‌بسی که تاکنون پابرجاست، در حالی‌که حوثی‌ها به پرتاب موشک به اسرائیل ادامه می‌دهند. به همین شکل، ترامپ برخلاف لابی‌گری‌های اسرائیل و جریان حاکم در آمریکا، تحریم‌های سوریه را لغو کرد.

اما در مسائل محوری، ترامپ به وعده‌هایش عمل نکرده است. او اسرائیل را در جنگ با ایران همراهی کرد و سایت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی را بمباران کرد، هرچند سریعاً به سمت آتش‌بس حرکت کرد. او همچنین حمایت بی‌قیدوشرطی از حملات اسرائیل به غزه ارائه داده است، حملاتی که سازمان ملل، مورخان و کارشناسان حقوق بشری آن را نسل‌کشی نامیده‌اند.

همچنین، معاملات اقتصادی با عربستان به‌طور کامل محقق نشده است. هیچ قرارداد عمده فروش سلاحی از زمان امضای توافق دفاعی ۱۴۲ میلیارد دلاری به‌طور عمومی اعلام نشده است. قرار است عربستان خریدار بزرگ تراشه‌های هوش مصنوعی باشد، اما تاکنون هیچ پیگیری علنی درباره این معاملات صورت نگرفته است.

«حفظ رابطه با عربستان»

وقتی صحبت به نسل‌کشی در غزه می‌رسد، ترامپ به‌ویژه حالت تهاجمی‌تری به خود می‌گیرد.

ترامپ سران عرب

او به خبرنگاران آمریکایی گفت حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ توسط حماس به جنوب اسرائیل که حدود ۱۲۰۰ کشته برجا گذاشت، «شاید نسل‌کشی» بوده، و با این جمله از پاسخ به پرسش درباره تصمیم اخیر سازمان ملل مبنی بر وقوع نسل‌کشی علیه فلسطینیان در غزه طفره رفت. اما ترامپ درباره اعلام عمومی محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان، مبنی بر اینکه اسرائیل مرتکب نسل‌کشی شده است، سکوت اختیار کرده است.

به گفته گریگوری گاوس، پژوهشگر مهمان در اندیشکده Middle East Institute در واشنگتن، «رویکرد دوگانه آمریکا ریشه در حس درونی رئیس‌جمهور نسبت به این مناطق اروپا و خلیج فارس دارد. اولین برداشت ترامپ از هر چیزی که از آلمان یا فرانسه می‌آید منفی است چون اساساً از آن‌ها خوشش نمی‌آید. اما کشورهای خلیج فارس توانایی نفوذ بر ترامپ را دارند و بیش از اروپایی‌ها می‌توانند توجه او را جلب کنند.»

انتظار می‌رود ترامپ در حاشیه نشست سازمان ملل با مقامات ترکیه، امارات، مصر، قطر و عربستان درباره غزه گفت‌وگو کند، هرچند بسیاری از رهبران این کشورها شخصاً در نشست حاضر نمی‌شوند. یکی از دلایل اصلی اینکه سفیران و فرستادگان آمریکا راحت‌تر می‌توانند به فرانسه بابت نشست حمله کنند تا عربستان، این است که خطرات در مورد فرانسه به آن اندازه جدی نیست.

کارشناسان می‌گویند رویکرد محتاطانه آمریکا نسبت به عربستان تا حدی ناشی از این واقعیت است که نزدیک‌ترین متحد عربش با خشم واقعی مردم خود درباره جنایات اسرائیل در غزه روبه‌رو است. فرانسه، عضوی از ناتو است که تلاش دارد آمریکا را در این پیمان نگه دارد، اما عربستان تا حدی «بازیگر آزاد» محسوب می‌شود.

کشورهای خلیج فارس از تسلیم شدن آمریکا در برابر تهاجمات اسرائیل در سوریه، لبنان و ایران به‌شدت نگران‌اند. تأیید آمریکا بر حمله اسرائیل به مقامات سیاسی حماس در دوحه قطر، برای پادشاهان خلیج فار  همچون سیلی بود، زیرا آنها مدت‌ها به آمریکا برای تأمین امنیت خود متکی بوده‌اند.

هفته گذشته عربستان پیمان دفاعی با پاکستان، تنها کشور مسلمان دارای سلاح هسته‌ای امضا کرد. همچنین طبق گزارش‌ها، عربستان با کمک چین به تولید موشک‌های بالستیک خود روی آورده است.

گاوس گفت: «آمریکا به پیمان دفاعی عربستان و پاکستان توجه کرده است. هرچند پیامدهای هسته‌ای آن هنوز روشن نیست، اما به نظر می‌رسد تمایلی وجود دارد که عربستان در کنار آمریکا بماند، چون بعضی‌ها در این موضوع نفوذ چین را از طریق پاکستان می‌بینند.» او افزود: «در مقابل هیچ‌کس نگران خروج فرانسه از ناتو نیست.»