پزشکیان در این خصوص می گوید: «چرا باید اورانیوم غنی‌شده خود را به آن‌ها بدهیم؟ به چه دلیلی؟ اگر قرار است گفت‌وگویی صورت گیرد، باید درباره کل موضوع باشد، نه اینکه ما دارایی خود را واگذار کنیم و بعد منتظر بمانیم.»

به گزارش اکوایران،  ایرنا نوشت: مسعود پزشکیان در مدت زمان حضور در نیویورک در گفت‌وگو با رسانه‌های منطقه‌ای و بین المللی با تشریح رویکرد تهاجمی و تنش‌آفرینی واشنگتن در قبال تهران این شروط و مطالبه‌های امریکا را با عناوینی چون زیاده‌خواهی، قانون زور یا تسلیم‌خواهی توصیف کرد. با نگاهی به سخنان مسعود پزشکیان در رد آخرین پیشنهاد آمریکا می توان دلایل زیر را برای این رویکرد تهران برشمرد:

    ایران اصلی‌ترین زیاده‌خواهی امریکا را در طرح مطالبه تحویل دارایی ایران در مذاکرات بدون دریافت تضمین توافق نهایی می‌داند. در این سناریو ایران باید ذخایر مواد خود را تحویل دهد بدون اطمینان از رفع دائمی تحریم‌ها.

پزشکیان در این خصوص می گوید: «چرا باید اورانیوم غنی‌شده خود را به آن‌ها بدهیم؟ به چه دلیلی؟ اگر قرار است گفت‌وگویی صورت گیرد، باید درباره کل موضوع باشد، نه اینکه ما دارایی خود را واگذار کنیم و بعد منتظر بمانیم.»

    نوع مواجهه واشنگتن با تهران در قریب به یک سال گذشته هرچند ظاهر گفت و گو محور داشته اما عملا تهران را در منگنه پذیرش شروط مدنظر یا مواجهه با تشدید تنش و فشار بیشتر قرار داده است.

مسعود پزشکیان در این خصوص می گوید: آن‌ها در واقع می‌خواهند بگویند، شما هر چه ما گفتیم بپذیرید. این دیگر گفت‌وگو نیست؛ این تسلیم است.» تهران چنین شرایطی را تحمیل شروط یک‌جانبه بدون مذاکره برابر می‌داند که بر دیوار بی اعتمادی میان ایران و آمریکا می افزاید.

    طرح مسائل غیر هسته ای در مذاکرات برای رسیدن به توافقی پیرامون برنامه هسته‌ای ایران یکی دیگر از دلایل مخالفت تهران با مطالبه ها و غیر سازنده خواندن رویکرد واشنگتن است.

رئیس جمهور ایران در بخشی از مصاحبه های خود در نیویورک به توسعه دامنه تحریم های ایران به بهانه فعالیت های هسته ای کشور اشاره کرده و می گوید: تحریم‌هایی که آمریکا تاکنون علیه ما اعمال کرده، بسیار گسترده‌تر و شدیدتر از این موارد بوده... تنها چیزی که آن‌ها به‌دنبال آن هستند، ایجاد یک نگاه بین‌المللی و نوعی مشروعیت‌سازی برای اقدامات خلاف قانون خودشان است.

    از نگاه تهران، واشنگتن جدا از گسترش تحریم‌ها به حوزه‌های اقتصادی و بشردوستانه (مانند دارو و غذا) بدون ارتباط مستقیم این موارد با برنامه هسته ای ایران معتقد است که طرف مقابل از اهرم اسنپ‌بک هم برای مشروعیت‌سازی زور به کار گرفته شده علیه ایران استفاده کرده است.