بازارهای مالی ایران در پایان هفته گذشته با یک پارادوکس قابل توجه روبرو بودند؛ در حالی که قیمت طلای جهانی با ثبت رکورد تاریخی بی‌سابقه ۳۹۹۵ دلار، سیگنال صعودی قدرتمندی صادر کرد، بازارهای داخلی با خروج نقدینگی از بورس و طلا و کاهش قیمت‌های محلی، واکنشی محتاطانه از خود نشان دادند.

به گزارش اکوایران، بازارهای مالی ایران در روز چهارشنبه ۱۶ مهر ماه و در ادامه روند تا پایان هفته در جمعه ۱۸ مهر، فضایی دوگانه را تجربه کردند. در حالی که جریان نقدینگی در بازارهای داخلی با خروج و احتیاط همراه بود، بازار جهانی طلا به ثبت رکوردی تاریخی دست یافت که می‌تواند در روزهای آینده بر کلیت بازارها سایه بیندازد.

در بازار سهام، روند مثبت روز گذشته دوام نیاورد و خروج ۱۴۵ میلیارد تومان نقدینگی حقیقی ثبت شد. این بازگشت به روند منفی، نشان می‌دهد که اعتماد سرمایه‌گذاران به ثبات بازار سهام همچنان شکننده است و هرگونه ورود پول، بدون پشتوانه محکم بنیادی می‌تواند موقتی باشد. به نظر می‌رسد بازار در نبود یک محرک داخلی قوی، نتوانسته است علاقه سرمایه‌گذاران را برای ماندگاری طولانی‌مدت جلب کند.

همزمان، صندوق‌های طلا نیز شاهد خروج ۱۵۵ میلیارد تومان نقدینگی بودند. این خروج محدود در شرایطی رخ داده که قیمت طلای داخلی در روزهای پایانی هفته کاهش یافته است. این هم‌جهشی خروج پول و کاهش قیمت، می‌تواند نشان از تداوم روند سودگیری و احتیاط باشد.

در بازه زمانی تا پایان هفته، قیمت طلای ۱۸ عیار با کاهش ۱.۳۲ درصدی به ۱۱,۱۴۴,۰۰۰ تومان و قیمت سکه امامی با کاهش ۱.۷ درصدی به ۱۱۵,۵۷۰,۰۰۰ تومان رسید. نرخ دلار آزاد نیز با افزایش جزئی به ۱۱۳,۳۸۵ تومان رسید. این اصلاح قیمتی در بازار داخلی، در حالی صورت گرفته که مهم‌ترین متغیر اثرگذار خارجی، یعنی قیمت اونس جهانی طلا، با صعودی تاریخی به ۳۹۹۵ دلار رسیده است. این سطح بی‌سابقه از قیمت طلای جهانی، یک سیگنار بسیار قوی برای بازارهای داخلی محسوب می‌شود.

تحلیل این شرایط دوگانه حاکی از آن است که بازار داخلی طلا و سکه در روزهای پایانی هفته، احتمالاً تحت تأثیر عوامل داخلی مانند تنظیم بازار، انتظارات و یا تقویت مقطعی ارزش ریال، حرکت اصلاحی کوتاهی را تجربه کرده است. با این حال، این اصلاح در سایه یک روند صعودی بسیار پرقدرت در بازار جهانی قرار دارد.

جمع‌بندی نهایی نشان می‌دهد که بازار در یک برهه حساس قرار گرفته است. از یک سو، کاهش مقطعی قیمت‌های داخلی و خروج نقدینگی، حاکی از ضعف تقاضا و احتیاط است. از سوی دیگر، صعود اونس جهانی به آستانه ۴۰۰۰ دلار، یک محرک تورمی بسیار قوی را در برابر بازار قرار داده است. چشم‌انداز آتی بازار به این بستگی دارد که کدام یک از این دو نیرو غالب شود. اگر فشار صعودی ناشی از قیمت جهانی ادامه یابد، به احتمال زیاد اصلاح داخلی پایان یافته و شاهد بازگشت روند صعودی با قدرت بیشتری خواهیم بود. با این حال، اگر عوامل داخلی کنترل بازار را در دست گیرند، ممکن است شاهد تداوم روند بی‌روندی و نوسانات محدود در قیمت‌ها باشیم.