به گزارش اکوایران به نقل از امتداد،ابوالقاسم دلفی، سفیر پیشین کشورمان در فرانسه و تحلیلگر ارشد مسائل بینالملل در گفتگویی با امتداد در واکنشی تند، نسبت به مواضع و تحرکات اخیر کرملین و شخص لاوروف، وزیر خارجه روسیه علیه محمد جواد ظریف، وزیر پیشین وزارت امورخارجه در دوره برجام، اظهار داشت: لاوروف در حال حاضر، مقام رسمی وزارت خارجه و وزیر این وزارتخانه در روسیه بوده و ظریف به رغم اینکه وزیر خارجه دروه برجام بوده ولی در حال حاضر در مسند رسمی نیست. وزارت خارجه کشورمان، دولت و مقامات رسمی باید درباره مواضعی که اخیرا از سوی لاورف مطرح شده، پاسخگو باشند. چه لاوروف؛ درست بگوید، چه غلط، او موارد و اتهاماتی را درباره برجام و شخص ظریف مطرح میکند که به مواضع کشور برمیگردد.
از آن جا که متاسفانه، کس دیگری وارد این گود پاسخگویی به مواضع لاوروف نمیشود، ظریف به تنهایی بار برجام و مقامات وزارت خارجه را به دوش میکشد. به عنوان نمونه، وزرای خارجه تروئیکای اروپایی، حدود دو هفته قبل، جار و جنجالی درباره اسنپبک و موارد پیرامون آن را مطرح کردند و وزارت خارجه، سفرای این کشورها در تهران را احضار کرد و به آنها اعتراض کرد. اقدامی که هم درست بود و هم در چارچوب وظایف ذاتی دستگاه دیپلماسی کشور است. کسانی که در امور داخلی ما دخالت کرده و به مواردی ورود میکنند که مربوط به مسائل داخلی کشور ماست، باید جوابگو باشند.
وقتی، چنین مواضعی از سوی اروپاییها و آمریکاییها مطرح میشود، وزارت خارجه، سخنگوی دولت و همه این مسئولین به میدان آمده و به بیان مواضع تهران میپردازند. اما وقتی مسئله درباره روسها و لاوروف باشد، همه سکوت میکنند. سکوت معنیداری که در واکنش به دخالتهای روسیه در امور داخلی ما صورت میگیرد.
ما در به دست و پا افتادن روسها برای عدم ارسال موشک تاماهاک از آمریکا به اوکراین وجهالمصالحه قرار گرفتهایم
مسئله دیگر به موضعی برمیگردد که پس از سفر لاریجانی به مسکو از سوی روسها مطرح شده است. سفر دبیر شعام به مسکو و ابلاغ پیام رهبری به پوتین به هیچ وجه موارد بعدی که درباره این سفر از سوی روسیه طرح شده را مطرح نکرد. به محض بازگشت لاریجانی از مسکو، موضوع میانجیگری روسها میان ایران و آمریکا مطرح شد. در حالی که اصلا بحث این میانجیگری مطرح نبوده و بحث روسها با آمریکاییها، بحث خودشان است با موضوع اوکراین! روسها به شدت نگران این هستند که آمریکاییها، موشکهای تاماهاک را به اوکراین بدهند و اطلاع دارند این مسئله چه تاثیر استراتژیکی در جنگ خواهد داشت. به همین خاطر به دست و پا افتاده و با طرف آمریکایی در حال بازی هستند. بازی که ظاهرا ما در میان آن، وجهالمصالحه قرار گرفتهایم.
هیچکس هم در این وسط نیست که بگوید اصلا به روسها چه مربوط؟ مگر ما از مسکو خواستیم که بین تهران و واشنگتن، میانجیگری کنند؟ کدام یک از مقامات ما از روسها خواستهاند در این راستا اقدام کنند؟ ضمن اینکه آمریکاییها به هیچ عنوان، میانجیگری بین ما و خودشان را قبول نمیکنند. روسها از این وضعیتی که در چارچوب گرایش به شرق در سیاست خارجی ایران وجود دارد، حداکثر بهرهبرداری را کرده و در امور ما به شکل آشکار دخالت میکنند و صد البته، هیچکس هم نیست، پاسخگوی آنها باشد.
روسیه حداکثر بهرهبرداری را به دلیل منفعل بودن بخشی از سیاست خارجی ایران در قبال مواضع خود میکنند
روسها از روز اول مذاکرات هستهای ایران و غرب و حتی پیش از آن، هیچگاه راضی به این نبودند که مناسبات ما با غربیها، شکل عادی و بدون تنش به خود بگیرد. مسکو همواره علاقمند بوده که روابط تهران و غرب، آغشته به تنش بوده و ما از غربیها دور باشیم تا ناچار شویم به روسها و تا حدی هم چینیها نزدیک شویم. امروز که روز خاتمه قطعنامه ۲۲۳۱ و موضوع برجام بوده در حال استفاده از این فرصت بوده و حداکثر بهرهبرداری را به دلیل منفعل بودن بخشی از سیاست خارجی ایران در قبال مواضعشان میکنند.
چرا تا زمانی که ظریف بر سر کار بود، لاوروف به او پاسخ نداد؟
قصه برجام، چیز جدیدی نیست که ظریف، آن را به تازگی گفته باشد و لاوروف بخواهد الان پاسخ آن را بدهد. ظریف پس از وزارت خارجه خود، همه آنچه مربوط به برجام بود را در کتاب «راز سر به مهر» به طور مفصل شرح داده است. چرا تا زمانی که ظریف بر مسند کار بوده و مسئولیت داشت، لاوروف به هیچ یک از این اظهارات پاسخ نداد و حالا که او دسترسیهای قبلی به اطلاعات لازم را ندارد، اقدام به اتخاذ چنین مواضعی کرده است؟
به هر حال، لاوروف و روسوفیلهای داخلی که با علاقمندی به سیاست نگاه به شرق به کمکهای روسیه دل بستهاند با دلخوریهای خود از ظریف، عزم خود را جزم کرده و در شرایط کنونی، داستانی را درست میکنند که تنها علیه ظریف نبوده و به منافع ملی کشور ضربه میزند. به هر ترتیب، لاوروف، آدم شناخته شدهای در عرصه بینالمللی است که در حال تلاش برای بر هم زدن تلاشهای تهران در راستای هرگونه ایجاد تعامل با دنیاست.
وظیفه دستگاه دیپلماسی ماست که در قبال آنچه امروز لاورف در پیش گرفته، پاسخگو باشد. اینکه وزارت خارجه به این امید بنشیند که ظریف به تنهایی، پاسخ این اظهارات از سوی مسکو را بدهد، اصلا صحیح نیست. در حال حاضر، وزارت خارجه، سخنگوی آن و شخص عراقچی؛ باید در این زمینه و در دفاع از منافع ملی و حتی ظریف-به عنوان مسئول پیشین کشور در مذاکرات برجام-ایفای نقش کنند. اولین اقدام از سوی وزارت خارجه، باید احضار سفیر روسیه در تهران و اعتراض به مواضعی از سوی مسکو و شخص لاوروف باشد که منافع ملی ایران را در بر گرفته است.
