رئیس‌جمهور آرژانتین، خاویر میلی، درخواست سرمایه‌گذاران برای آزادسازی کامل نرخ پزو را رد کرده است، این در حالی است که در آستانۀ پیروزی او در انتخابات میان‌دوره‌ای، ایالات متحده حدود 2 میلیارد دلار برای حمایت از ارز آرژانتین هزینه کرده بود.

 مایکل استات و سیارا ناجنت (منتشر شده در فایننشال تایمز)

ترجمۀ مسعود یوسف‌حصیرچین 


میلی که پس از پیروزی غیرمنتظره و قاطع بر مخالفان چپ‌گرای پرونیست روحیه گرفته بود، در گفت‌وگویی با فایننشال تایمز وعده داد اصلاحات بازار آزاد را شتاب بخشد و اتحاد خود را با رئیس‌جمهور دونالد ترامپ عمیق‌تر کند.

او گفت: «باید مطمئن شویم که ... می‌توانیم ایده‌های سوسیالیستی را که در صد سال گذشته این کشور را نابود کرده‌اند، از بین ببریم.»

میلی پیشنهاد کرد که تا انتخابات سال ۲۰۲۷ پزو را در محدوده‌هایی به‌تدریج گسترده‌تر شونده در برابر دلار آمریکا حفظ کند تا از نوسانات مزمن آرژانتین کاسته شود و انتقادهای اوایل امسال را مبنی بر اینکه این سیاست باعث ارزش‌گذاری بالاتر پزو شده بود، رد کرد. 

او دربارۀ ارز گفت: «ما یک برنامه داریم و آن را ادامه خواهیم داد.» بانک‌های سرمایه‌گذاری استدلال کرده‌اند که میلی باید از خوش‌بینی تازۀ بازار پس از انتخابات بهره بگیرد تا نرخ ارز را آزاد و ذخایر ارزی را که در ماه اکتبر تحت فشار قرار گرفته بودند، بازسازی کند. 

طی حرکتی بی‌سابقه در قرن حاضر، وزارت خزانه‌داری آمریکا برای خرید پزو وارد عمل شد و یک خط اعتباری بیست میلیارد دلاری اعلام کرد، چراکه سقوط ارزش پزو می‌توانست شانس انتخاباتی میلی را تهدید کند. اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری آمریکا، گفت هر کاری لازم باشد برای نجات یک متحد راهبردی انجام خواهد داد.

میلی با اشاره به گفتۀ ماه اکتبر بسنت که پزو را «پایین‌ارزش‌گذاری شده» توصیف کرده بود، گفت: «وزارت خزانه‌داری آمریکا با دیدن فرصت تجاری، به موقع مداخله کرد.» این ارزیابی برخلاف دیدگاه بسیاری از اقتصاددانان داخلی بود که معتقد بودند پزو بیش‌ازحد ارزش‌گذاری شده است.

میلی پرسید: «به نظر شما کدام یک معتبرتر است؟ قضاوت کارشناس بسیار موفقی، مانند آقای بسنت، که وزارت خزانه‌داری آمریکا را پشت سرش دارد ... یا گروهی از نادانان داخلی؟»

پس از پیروزی میلی، فشار بر نرخ ارز کاهش یافته است و پزو از پایین‌ترین سطح محدودۀ هدف خود تقویت شده است. رئیس‌جمهور گفت قصد ندارد طراحی این محدوده‌ها را تغییر دهد و حد بالا و پایین آن‌ها هر ماه یک درصد از هم فاصله می‌گیرند و «در دو سال آینده بسیار گسترده‌تر خواهند بود.»

او افزود: «این محدوده‌ها طوری طراحی شده‌اند که به مرور باز شوند ــ‌و زمانی خواهد رسید که بی‌اهمیت شوند.»

خاویر میلی اقتصاد آرژانتین

میلی ادعا کرد که یک «افزایش تقاضا برای پول» در ماه‌های آینده، با پایان یافتن عدم‌اطمینان انتخاباتی و رونق دوبارۀ اقتصاد، باعث می‌شود دولت راحت‌تر بتواند برای ذخایر بانک مرکزی دلار بخرد.

او گفت سرمایه‌گذارانی که خواهان شناورسازی کامل ارز هستند، تحت تأثیر «اقتصاددانان و مشاوران داخلی قرار گرفته‌اند که به‌صورت نظام‌مند اشتباه کرده‌اند.»

میلی گفت بسنت در سفر خود به بوئنوس آیرس در ماه آوریل ــ‌زمانی که آرژانتین از نظام نرخ ثابت به نظام شناور محدود تغییر مسیر داد‌ــ پذیرفته بود که دولت ممکن است پیش از انتخابات مورد حملۀ مخالفان قرار گیرد و نیازمند حمایت بازار شود.

ماه گذشته، بسنت گفته بود که حمایت از آرژانتین بخشی از «دکترین اقتصادی مونرو» جدید آمریکاست، زیرا واشنگتن در پی آن است تا نفوذ خود را در آمریکای لاتین احیا کند و جلوی گسترش سریع چین را بگیرد.

میلی گفت: «ایالات متحده آشکارا تصمیم گرفته رهبر منطقه باشد و من قویاً از این بابت خوشحالم. پیش‌تر آمریکا بیشتر به فکر کمک به غیر‌متحدان و تغذیۀ دشمنان خودش بود. امروز آنها چرخشی کوپرنیکی انجام داده‌اند که فوق‌العاده است. یعنی: حمایت از متحدان و عدم حمایت از غیر‌متحدان. به نظر من کار هوشمندانه‌ای است.»

او گفت ترامپ حین استفاده از نیروی دریایی آمریکا برای منهدم کردن قایق‌های تندروی حامل مواد مخدر در کارائیب و اقیانوس آرام، می‌تواند روی حمایت کامل آرژانتین حساب کند. میلی افزود که او «کاملاً موافق» فشار ترامپ بر نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلاست که او را «دیکتاتور مواد مخدر» توصیف کرد.

میلی تأکید کرد که رشد ارزش دارایی‌های آرژانتینی پس از پیروزی حزب آزادی پیش‌می‌رود در انتخابات میان‌دوره‌ای، «ما را خوش‌بین می‌کند» که آرژانتین بتواند سال آینده به بازارهای سرمایۀ جهانی بازگردد.

او گفت: «فکر می‌کنم در سال ۲۰۲۶ آرژانتین در بازار خواهد بود. و اگر نتواند بدهی‌هایش را با قیمت بالاتر تعویض اختیار کند، خط اعتباری [آمریکا] موقعیت نقدینگی آرژانتین را پوشش می‌دهد. یعنی آرژانتین نکول نخواهد کرد. تعهد ما به پرداخت بدهی‌هایمان شکست‌ناپذیر است.»

بسنت همچنین از یک تسهیلات ۲۰ میلیارد دلاری تأمین‌شده توسط بانک‌های خصوصی برای سرمایه‌گذاری در بدهی دولتی آرژانتین سخن گفته است. میلی گفت مذاکرات «زمان‌بر» است، اما تأکید کرد که طرح همچنان فعال است.

صندوق بین‌المللی پول نیز در ماه آوریل با وام ۲۰ میلیارد دلاری از اصلاحات میلی حمایت کرد و بدهی کل آرژانتین به این نهاد را به ۵۶ میلیارد دلار رساند.

در حالی که میلی توانسته تورم وحشتناکی را که از دولت قبلی به ارث برده بود مهار کند، اقتصاد آرژانتین در ماه‌های اخیر متوقف شده است. کاهش هزینه‌های دولتی و افزایش نرخ بهره که برای کنترل تورم طراحی شده بودند، دسترسی کسب‌وکارها را به اعتبار محدود کرده و قدرت خرید مصرف‌کنندگان را کاهش داده‌اند.

میلی گفت اصلاحات مالیاتی و کارگری که قصد دارد امسال به کنگره ارائه دهد، اقتصاد را دوباره به حرکت درمی‌آورد.

او گفت: «ما تمام موتورهای رشد را روشن کرده‌ایم.» و مدعی شد که با حفظ بودجۀ متوازن، کاهش مالیات‌ها و مقررات‌زدایی، رشد اقتصادی می‌تواند از ۴ درصد پیش‌بینی‌شدۀ امسال به «بین ۷ تا ۱۰ درصد در سال از سال آینده» برسد.

او توضیح داد که اصلاح مالیاتی قرار است ۲۰ نوع مالیات مختلف را حذف کند و تا پایان دور دوم احتمالی ریاست‌جمهوری‌اش در سال ۲۰۳۱، حدود ۵۰۰ میلیارد دلار به جیب آرژانتینی‌ها بازگرداند. همچنین قوانین کار انعطاف‌پذیرتر می‌تواند بخشی از ۴۲ درصد نیروی کار غیررسمی کشور را وارد اقتصاد رسمی کند.

میلی، در حالی که یک اره‌برقی برنزی دست‌ساز روی میز دفترش در کاخ ریاست‌جمهوری کاسا روسادا قرار داشت ــ‌نمادی از همان ابزاری که در کارزار انتخاباتی در دست می‌گرفت‌ــ قول داد که به کوچک‌سازی دولت ادامه دهد؛ دولتی که به گفتۀ او در زمان آغاز به کارش ۴۲ درصد تولید ناخالص داخلی را مصرف می‌کرد.

او گفت: «هدف ما کاهش هزینه‌های عمومی به ۲۵ درصد تولید ناخالص داخلی است. تاکنون ۱۱ درصد کم کرده‌ایم و شش درصد دیگر باقی مانده است.»

تحلیلگران هشدار داده‌اند که برای تصویب این اصلاحات، حزب آزادی پیش‌می‌رود ــ‌که هنوز اکثریت کنگره را ندارد‌ــ باید با احزاب کوچک‌تر مخالف میانه یا فرمانداران ایالتی که کنترل بلوک‌های رأی را در دست دارند، ائتلاف کند.

برخی سرمایه‌گذاران از استعفای «گی‌یرمو فرانکوس» رئیس دفتر کابینه در جمعۀ گذشته نگران شدند، فردی که از سیاستمداران کهنه‌کار و مذاکره‌کنندۀ سیاسی اصلی میلی بود. میلی اعلام کرد که از این پس مذاکرات توسط وزیر کشور تازه‌منصوب‌شده، «دیگو سانتی‌لی» از حزب پی‌آراُ رئیس‌جمهور پیشین، مائوریسیو ماکری، هدایت خواهد شد که «مردی اهل گفت‌وگو و اجماع» است. 

میلی گفت با «اقدامات عملی» تعهد خود به ایجاد ائتلاف‌های سیاسی را نشان می‌دهد و به سخنرانی‌های آشتی‌جویانه و دیدار با ۲۰ نفر از ۲۴ فرماندار منطقه‌ای کشور اشاره کرد.

او افزود که آمریکای لاتین در حال تجربۀ یک «رنسانس لیبرال» است و ابراز امیدواری کرد که انتخابات سال آینده در چند کشور بزرگ، دولت‌های محافظه‌کار را به قدرت بازگرداند: «امیدواریم موج آبی ادامه پیدا کند. از سرخ‌ها دیگر سیر شده‌ایم.»

میلی با نگاهی به اوضاع جهانی از کاخ ریاست‌جمهوری گفت تردیدی ندارد که «شکست ایدئولوژی بیدار (woke) اثبات شده است.»

او گفت: «امروز جهان به سوی نظمی متفاوت در حرکت است، نظمی که در آن یک بلوک به رهبری ایالات متحده، یک بلوک به رهبری روسیه و یک بلوک به رهبری چین وجود خواهد داشت. در این نظم جهانی، ایالات متحده دریافته که بلوک او در قاره آمریکا قرار دارد ــ‌و بی‌تردید، ما بزرگ‌ترین متحد راهبردی آن هستیم.»