ایران مرغ تخم‌طلای پوتین را می‌رباید؟

به گزارش اکوایران، در واکنش به حمله اوکراین به اوکراین، کشورهای غربی تحریم‌های بی‌سابقه ای علیه مسکو تدارک دیده‌اند. با این حال بسیاری از تحلیل‌گران معتقدند این تحریم‌ها توانایی چندانی در تغییر عزم کرملین در عملیاتش در خاک اوکراین نخواهد داشت. به همین بهانه فرید زکریا، مفسر سیاسی مشهور با انتشار یادداشتی در روزنامه واشنگتن پست با عنوان «واقعاً چگونه پوتین را شکست دهیم» شرایط امکان موفقیت این سیاست را بررسی کرده است.

تردید در کارایی تحریم‌ها

نبرد آغاز شده است. اکنون تنها چیزی که باید شاهد این بود که چه کسی برنده خواهد شد. بایدن سعی دارد نه تنها غرب، بلکه بیش‌تر جهان را گرد هم آورد. او تحریم‌هایی بسیار گسترده‌ای را تدارک دیده که تاکنون هیچ یک از اقتصاد بزرگ متحمل آن نشده‌اند. نتایج از قبل مشهود است. بازار سهام روسیه و روبل در حال فروپاشی است.

اما با وجود همه اینها، تحریم‌های اقتصادی به ندرت کشوری را مجبور به تغییر مسیر خود کرده، چه رسد به این‌که باعث تغییر رژیم شود. در این میان، تنها موارد معدودی که به نظر می‌رسد اثرگذار بوده، تحریم‌ها معمولاً به‌طور گسترده و جامع اجرا می‌شدند. از آنجایی که بعید است کشورهای کلیدی از جمله چین، هند و کشورهای خلیج فارس روسیه را تحریم کنند، تحریم‌ها فاقد چنین دستاورد درازمدت خواهند بود.

مرغ تخم طلای پوتین

یک راه برای تغییر محاسبات ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه وجود دارد: تحریم صنعت نفت و گاز روسیه. این مرغ تخم‌ طلای پوتین است، منبع ثروت دولت و دلیلی که او ممکن است باور کند که می تواند هر طوفانی را پشت سر بگذارد. تاکنون نه تنها این موارد دست نخورده باقی مانده، بلکه تحریم‌های مالی با دقت طراحی شده‌اند تا به روسیه اجازه دهند تا به فروش انرژی به جهان ادامه دهد.

عقل متعارف می‌گوید غرب نمی‌تواند انرژی روسیه را تحریم کند، زیرا باعث ایجاد یک بحران انرژی مشابه دهه 1970 می‌شود که باعث نارضایتی عمیق در داخل خواهد شد. با این حال وضعیت به هیچ‌وجه مشابه وضعیت مخمصه دهه 1970 نیست. امروزه ایالات متحده بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت‌وگاز در جهان است. این می‌تواند تولید و صادرات را افزایش و بهافزایش تولید در کشورهای دیگر کمک کند. بایدن نگران است که شبیه جیمی کارتر رئیس‌جمهور ‌سابق شود، در حالی که موقعیت قدرت او در واقع بیش‌تر شبیه قدرت پادشاه عربستان سعودی است.

ضرورت بازگشت نفت ایران به بازار

بایدن در صورتی موفق خواهد شد که اعلام کند با تسریع در تولید و صادرات هر چه بیش‌تر نفت آمریکا برای جایگزینی انرژی روسیه، به این چالش عظیم نظم بین‌المللی پاسخ خواهد داد. در این صورت او باید در مورد گاز طبیعی از نهادهای نظارتی بخواهد تولید را تسهیل کنند و در تامین مالی گاز طبیعی مایع بیش‌تر کمک کند تا به اروپا ارسال شود. او هم‌چنین باید کشورهایی مانند ژاپن و کره‌جنوبی را تشویق کند که بیش‌تر گاز طبیعی مایع خود را به اروپا منتقل کنند (آن‌ها منابع انرژی جایگزین دارند). برخی از این موارد زمان می برد، اما بازارها به سیگنال ها و منابع جدید واکنش نشان می دهند -و قیمت‌ها کاهش می‌یابد.

اما این کافی نخواهد بود. بایدن هم‌چنین باید به باز کردن راه دو منبع بزرگ نفتی که در حال حاضر به اندازه کافی سریع و یا به مقدار کافی نفت‌شان را وارد بازار نمی‌کنند، کمک کند. او باید تحریم های دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا علیه ونزوئلا و ایران را تعلیق کند. در صورت امکان، واشنگتن باید با ایران همکاری کند تا بر چند شکاف باقیمانده غلبه کند و با احیای دوباره توافق هسته‌ا‌ی، ورود تمامی ظرفیت نفت ایران را به بازار تسهیل کند. و بایدن باید شخصاً با محمد بن سلمان از عربستان سعودی و محمد بن زاید از امارات متحده عربی (که هر دو این روزها مورد بی مهری واشنگتن قرار گرفته‌اند) ارتباط برقرار کند، روابط با آن‌ها را اصلاح کند و از آن‌ها بخواهد که تولید را افزایش دهند – مسئله‌ای که دولت‌های خلیج فارس می‌توانند در کوتاه مدت به بهترین نحو انجام دهند.

مزایای محیط‌زیستی

همه ایرادات را از راست و چپ می شنوم. اجازه دهید به چند مورد اشاره کنم. بخش اعظم این نفت و گاز به سادگی جایگزین انرژی (تحریم‌شده) روسیه خواهد شد، بنابراین بعید است شاهد نشت خالص بیش‌تری باشیم. حتی یک مزیت زیست محیطی نیز وجود دارد. گاز ایالات متحده متان کم‌تری نسبت به گاز روسیه نشت می‌کند و تولید نفت ایالات متحده نیز نسبت به تولید روسیه ضرر کم‌تری برای محیط زیست دارد.

در بسیاری از نقاط، افزایش گاز طبیعی می‌تواند به این معنا باشد که کشورهایی مانند آلمان می‌توانند از زغال‌سنگ کمتری استفاده کنند، سوختی کثیف‌تر از هر جهت. در واقع، بهترین راه برای کاهش انتشار کربن در کوتاه مدت -‌با فن‌آوری‌های فعلی و در مقیاس کنونی- جایگزینی زغال سنگ با گاز طبیعی است.

نمونه موفق آلمان

همه این اقدامات دارای جنبه‌های منفی هستند -برخی نمادین، برخی واقعی. اما حکومت کردن به معنای انتخاب است و حکومت در شرایط بحران انتخاب‌های سخت و دردناکی پیش رو دارد. کشوری که این را به بهترین نحو درک کرده آلمان است.

این کشور خط لوله گاز نورد استریم 2 خود را به حالت تعلیق درآورد و اعلام کرده که قصد دارد دو پایانه جدید برای دریافت گاز طبیعی مایع بسازد، و اذعان کرده که ممکن است مجبور باشد از زغال سنگ بیشتری استفاده کند و نیروگاه‌های هسته‌ای خود را که قرار بود تعطیل شوند، به کار خود ادامه دهند. این سیاست‌های یک دولت ائتلافی است که دومین شریک مهم آن حزب سبز است که در طول تاریخ در اهداف زیست‌محیطی خود سرسخت بوده است.

پاشنه آشیل واقعی پوتین

دولت بایدن گفته که نمی‌خواهد خطرات از این بالاتر رود؟ و درست است. اگر تهاجم پوتین موفق شود، ما در دنیای دیگری زندگی خواهیم کرد. پس بیایید مطمئن شویم که او این کار را نمی‌کند.

هنگامی که آدولف هیتلر به اتحاد جماهیر شوروی حمله کرد، وینستون چرچیل -یک ضدکمونیست مادام‌العمر و سرسخت- گفت که اگر هیتلر به جهنم حمله می‌کرد، او (چرچیل) چیز خوبی برای گفتن در مورد شیطان پیدا می‌کرد. تنها کاری که ما باید انجام دهیم این است که برای حمایت از تمام انرژی های غیرروسی اقداماتی انجام دهیم و این تغییر سیاست تبدیل به سلاحی مرگبار خواهد شد که به پاشنه آشیل واقعی پوتین ضربه می‌زند.