زخم پای دیابتی که معمولاً بر روی پوست ایجاد می شود و ممکن است با عفونی شدن به دوره درمان طولانی مدتی نیاز پیدا کند، ممکن است در کف یا انگشتان پا رخ دهند. بیماران مبتلا به دیابت که از نوروپاتی رنج می برند، بیشتر از سایرین در معرض بروز زخم پای دیابتی قرار دارند. باید به دقت مراقب این نوع زخم ها بود، چراکه ممکن است در اثر عفونت، لزوم قطع انگشتان پا یا اعضای دیگر را به همراه بیاورد. درمان زخم پای دیابتی ممکن است از طریق جراحی و یا روشهای غیر تهاجمی صورت پذیرد.

درمان خانگی زخم پای دیابتی

 انجام روش های درمان خانگی  برای درمان زخم پای دیابتی می تواند فرایند چالش برانگیزی باشد، بنابراین به منظور ساده سازی این فرآیند و کمک به بهبود نتایج، حتماً گام های زیر را بردارید.

باربرداری زخم

سعی کنید با استفاده از روش های مختلفی مانند کفش های پزشکی، پاپوش های مخصوص و ابزار باربرداری اقدام به حذف فشارهای غیرضروری نمایید.

پاکسازی زخم به کمک دبریدمان

در صورت نیاز می‌توانید با استفاده از دبریدمان موضعی اقدام به پاکسازی پینه تشکیل شده، بافت عفونی و موارد دیگر از محل زخم نمایید.

پایتان را تمیز و خشک نگه دارید.

خیس خوردن مجاورت زخم و رطوبت زیاد یا گزینه های مختلف آب درمانی برای زخم پای دیابتی توصیه نمی شود، چراکه این موارد میتواند باعث سوزش خفیف یا بروز عفونت در زخم پای دیابتی شود.

ویتامین E

ماده ویتامین e برای عملکرد بهینه بدن ماده ای ضروری محسوب می شود. این ماده همچنین در صورت وجود زخم پای دیابتی میتواند نتایج حیرت انگیزی ایجاد نماید. ویتامین ای باعث تسریع فرایند بهبود زخم و پیشرفت جریان خون در بدن شود. تامین مناسب خون و اکسیژن به محل زخم از عفونت زخم جلوگیری می‌کند.

محل زخم را مرطوب نگه دارید

به منظور حفظ سلامت پوست، قسمت مچ پا تا زخم را مرطوب کنید اگر پرفیوژن وریدی برای تامین رطوبت مورد نیاز در بهبود زخم کافی باشد، از پانسمانی که رطوبت بهینه را برای زخم به همراه می آورد استفاده کنید. اگر زخم خشک بود، محصولی را بر روی آن اعمال کنید که رطوبت مورد نیاز زخم را فراهم کند و یا رطوبت زخم را حفظ کند. اگر زخم با ترشح نسبتاً زیادی همراه بود، پانسمانی را انتخاب کنید که ترشحات اضافی را جذب کند. انجام این کار باعث می شود تا سطح رطوبت زخم در حالت متعادل باقی بماند.

مزایای درمان خانگی زخم پای دیابتی

درمان خانگی زخم پای دیابتی در عین سادگی می‌تواند از کارایی خوبی در درمان نشانه های اولیه زخم پای دیابتی برخوردار باشد؛ همچنین هزینه انجام درمان خانگی به نسبت پایین است.

عوارض جانبی درمان خانگی زخم پای دیابتی

انجام درمان های خانگی به منظور درمان مراحل پیشرفته زخم پای دیابتی از تاثیر کافی برخوردار نیست؛ این عدم درمان می‌تواند منجر به قطع عضو در افراد دیابتی شود. اکثر پزشکان متخصص زخم پای دیابتی در کلینیک های درمان زخم توصیه اکید دارند که با پزشک معالجتان مشورت کنید و در دست یابی بهترین روش برای زخم پای دیابتی با آنها همکاری نمایید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنم؟

 اگر با سیاه شدن بافت اطراف زخم پای دیابتی و در عین حال بی حسی این ناحیه مواجه شدید، بلافاصله باید به دنبال درمان زخم پای عفونی باشید. اگر زخم پای دیابتی به صورت درمان نشده باقی بماند، می تواند منجر به شکل‌گیری آبسه و سرایت عفونت به قسمت های دیگر پا شود. در این صورت زخم پای دیابتی را تنها می‌توان با استفاده از جراحی قطع عضو یا پیوند پوست از دست رفته  درمان کرد.

درمان پزشکی زخم پای دیابتی

درمان زخم پای دیابتی

برای پیشگیری از بروز درد در زخم ایجاد شده، سعی کنید روی این پا نایستید. نام پزشکی این حرکت باربرداری از روی زخم است و برای تمامی انواع زخم های پای دیابتی مفید خواهد بود. فشار وارده ناشی از پیاده روی می تواند باعث بدتر شدن عفونت و گسترش زخم شود. ممکن است با توصیه پزشک مبنی بر پوشیدن چیزهای به خصوصی به منظور مراقبت از پایتان مواجه شوید. از جمله این موارد می‌توان به گزینه های زیر اشاره کرد:

  • کفش های طراحی شده برای پاهای دیابتی
  • قالبهای شخصی سازی شده برای پاهای دیابتی
  • بریس پا
  • پوششهای فشاری
  • ابزار طراحی شده برای قرار دادن در کفش به منظور جلوگیری از ایجاد پینه

پزشکان می توانند با استفاده از دبریدمان، زخم پای دیابتی را پاکسازی نمایند و در این فرآیند پوست مرده یا اشیا خارجی که باعث ایجاد زخم شده اند را از درون زخم خارج می کنند. عفونت مشکلی جدی در زخم پای دیابتی است و نیازمند درمان فوری خواهد بود و تمامی انواع مختلف عفونت به شکل یکسان تحت درمان قرار نمی‌گیرد. ممکن است به منظور تعیین آنتی بیوتیک مفید برای درمان زخم پای دیابتی، بافت های اطراف آن به آزمایشگاه ارسال شود. اگر پزشکتان به عفونت جدی مشکوک باشد، ممکن است دستور به گرفتن تصویر اشعه ایکس برای تعیین وجود عفونت استخوان دهد. انجام اقدامات زیر می توان از عفونت زخم پای دیابتی جلوگیری کند:

  • شست و شوی پا
  • عفونت زدایی پوست اطراف زخم
  • خشک نگهداشتن و تعویض مرتب پانسمان زخم
  • درمان های آنزیمی
  • پانسمان های حاوی آلژینات کلسیم به منظور پیشگیری از رشد باکتری

مصرف دارو برای درمان زخم پای دیابتی

 بسیاری از آنتی بیوتیک ها به استافیلوکوکوس ارئوس که عامل عفونت های استاف است یا بتا هایمولیتیک استرپتوکوس که معمولا در روده هم یافت می شود، حمله می کند. با پزشکتان درباره مشکلات دیگری که دارید و می تواند خطر بروز عفونت در نتیجه این باکتری های مضر را افزایش دهد، مثل ایدز یا مشکلات کبدی، صحبت کنید.

گردش جریان خونتان را بهبود دهید.

 افراد مبتلا به دیابت معمولاً با کاهش گردش جریان خون در پوست مواجه می شوند. استفاده از اقداماتی مانند بای پس، آنژیوپلاستی زیرجلدی، لیزر و عوامل هموراژیک مانند ترنتال ( پنتوکسی فیلین) می‌توانید گردش جریان خون در بدن را بهبود دهید. ارزیابی عروقی شامل آرتریوگرافی (بررسی عروق وریدی) به منظور ارزیابی سطح جریان خون و تعیین اینکه آیا بازسازی عروقی گزینه مناسبی است یا خیر، می‌شود. این فرایند می تواند منجر به تسریع فرایند بهبود زخم، حذف درد، بهبود عملکرد و افزایش سلامت کلی بیمار شود.

از درمان های پزشکی مکمل استفاده کنید.

از این گزینه نباید به سادگی عبور کنید؛ از جمله اقدامات مفیدی که می توان به آن اشاره کرد عبارتند از عادی سازی سطح قند خون (مولکول های سفید در صورتی که قند خون از ۱۸۰ بیشتر باشد از عملکرد ضعیف تری برخوردار خواهد بود)، درمان ادما و کنترل مشکلات همزمانی که وجود دارد.

انجام جراحی

ممکن است با توصیه پزشک مبنی بر جراحی زخم پای دیابتی مواجه شوید؛ جراح می تواند با استفاده از تراشیدن اطراف زخم تا رسیدن به استخوان یا رفع مشکلات بدشکلی پا مانند استخوان اضافه، به باربرداری زخم پای دیابتی کمک کند. احتمالاً نیازی به جراحی زخم پای دیابتی نداشته باشید با این حال اگر استفاده از گزینه های درمانی دیگر به درمان زخم شما کمکی نکرد، انجام جراحی می‌تواند از بدتر شدن زخم و نیاز به قطع عضو جلوگیری نماید.

چطور می توانم بروز زخم پای دیابتی را کاهش دهم یا از آن جلوگیری کنم؟

می‌توان با انجام اقداماتی، خطر بروز زخم پای دیابتی را از بین برد یا از ایجاد مجدد آن جلوگیری کرد. بدین منظور سعی کنید اقدامات زیر را انجام دهید:

  • دیابت خود را کنترل کنید: اگر به دیابت مبتلا هستید، باید از کفش مناسب استفاده نموده و هیچ وقت با پای برهنه راه نروید.
  • هرروز پاهایتان را به صورت کامل تحت معاینه قرار دهید و به دنبال وجود نشانه تاول، برش، زخم باز یا خراش های دیگر باشید. همچنین وجود قرمزی، گرمی یک ناحیه از پا، برگشت ناخن یا پینه نیز می‌تواند خطر زا باشد. برای معاینه کف پا می توانید از آینه استفاده کنید یا از یکی از اعضای خانواده بخواهید این کار را برای شما انجام دهد؛ در صورت وجود هر گونه مشکل بلافاصله به پزشک مراجعه کنید.
  • مصرف دخانیات را ترک کنید.
  • فشار خونتان را کنترل کنید.
  • با تغییر رژیم غذایی، سطح کلسترول و تری گلیسیرید را کنترل کنید و میزان نمک غذایتان را محدود کنید. به صورت مرتب مراقب ناخن هایتان باشید؛ بعد از حمام و زمانی که ناخن هایتان نرم است آنها را کوتاه کنید و در این فرآیند سعی کنید که ناخن ها را به شکل صاف کوتاه نمایید تا از فرو رفتن ناخن به داخل گوشت جلوگیری نمایید.
  • ورزش کنید.
  • اگر چاق هستید وزنتان را کاهش دهید.
  • به صورت مرتب به متخصص پا مراجعه کنید؛ از کفش ها و جوراب های مناسب استفاده کنید و بدین منظور نظر متخصص خود را بخواهید.