به گزارش اکوایران، سرانجام، روز نهم می، که در اروپا موسوم به «روز پیروزی» است، از راه رسید و ولادیمیر پوتین سخنرانی خود را در میدان سرخ موسکو انجام داد با این حال به خلاف انتظار بسیاری از مقامات و تحلیلگران پوتین از موضع جدیدی پیرامون جنگ اوکراین پرده برداری نکرد. آنجلا دیوان، تحلیلگر شبکه سی ان ان با انتشار یادداشتی با عنوان «در روز پیروزی بدون پیروزی های جدید، سخنرانی پوتین باعث می شود جهان همچنان حدس بزند» به تحلیل این مسئله پرداخته است: 

رهبران جهانی و مقامات دفاعی هفته‌ها درباره آنچه که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه ممکن است در مورد برنامه‌های خود در اوکراین طی سخنرانی روز دوشنبه در مراسم بزرگداشت روز پیروزی روسیه فاش کند، گمانه‌زنی کرده بودند. اکنون آنها باید به حدس زدن خود ادامه دهند چرا که فرمانروای کرملین سرنخ های کمی در مورد جهت گیری در درگیری های آتی ارائه کرد.

بن والاس، وزیر دفاع بریتانیا گفته بود که پوتین ممکن است از این روز تاریخی برای تشدید به اصطلاح «عملیات نظامی ویژه» خود در اوکراین و اعلان رسمی جنگ استفاده کند. حتی اگر این طرح پوتین بود، بعید بود که او پس از اظهارات والاس به آن عمل کند، و نمی خواست در نظر دشمنان غربی خود به عنوان مهره ای ساده جلوه کند.

در عوض، رئیس جمهور روسیه از سخنرانی خود برای آمیختن تاریخ با زمان حال استفاده کرد و از ناسیونالیسم روسی در میهن پرستانه ترین روز سال استفاده کرد تا جنگ خود را توجیه کند.

پوتین ضمن احترام به قهرمانان شوروی که آلمان نازی را در جنگ جهانی دوم شکست دادند -دلیلی که روسیه روز پیروزی را جشن می گیرد- به تهدیدات جدید نازی ها در اوکراین اشاره کرد و توجیه بی اساس خود را برای این تهاجم به عنوان عملیاتی برای «نازی زدایی» از این کشور تکرار کرد.

پوتین با اشاره به تهدید نیروهای ناتو در اروپا گفت: «همه چیز نشان می‌دهد که درگیری با نئونازی‌ها، باندریت‌ها [ناسیونالیست‌های اوکراینی] که ایالات متحده و شرکای جوان‌ترشان روی آنها حساب می‌کردند، اجتناب‌ناپذیر است». او گفت: «خطر هر روز بیشتر می شد. روسیه به صورت پیشگیرانه این تجاوز را دفع کرد. این تنها تصمیم درست و یک تصمیم به موقع بود. تصمیم یک ملت مستقل و مقتدر».

پوتین گزینه های دیگری جز استفاده از سخنرانی برای فروش جنگ به مردم خود نداشت. به هر حال، او موفقیت های کمی در اوکراین دارد که می تواند به آن ببالد. تنها کاری که او می تواند انجام دهد این است که روس ها را در کنار خود نگه دارد، زیرا آنها از مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم های فلج کننده و انزواطلبی بین المللی رنج می برند.

اکنون سؤال این است که آیا پوتین از این روز -یا حتی این هفته- برای تشدید جنگ به روش‌های دیگری استفاده خواهد کرد.

نگرانی‌های فزاینده‌ای وجود دارد که نیروهای روسی دوباره به سمت سلاح‌های سنگین روی بیاورند - مثلاً حملات هوایی و موشک‌های دوربرد - که می‌توانند از راه دور شلیک شوند. این نگران‌کننده است، زیرا این حملات کم دقتی هستند و باعث تلفات غیرنظامی بالایی می‌شوند. بمباران مدرسه ای در لوهانسک، شرق اوکراین در روزهای اخیر، که گفته شده طی آن 60 نفر کشته شده اند، تنها یک نمونه است.

پس از شکست روسیه در تصرف جبهه شمال اوکراین و اطراف پایتخت، روسها در جبهه شرق و جنوب اوکراین، جایی که سال‌ها از طریق شورشیان طرفدار روسیه حضور داشته اند، در حال مبارزه هستند. با این حال بسیار محتمل است که روسیه در اوکراین هیچ چیز یا چیز بسیار اندک به دست آورد.

چه در این روز پیروزی چیزی تغییر کند یا نه، فصل جدیدی از جنگ به ناچار به زودی نیاز به نوشتن دارد.